خسته قاسم تیکمه داشی فرزند ابراهیم ، شاعر و عارف نامی قرن ۱۲ هجری قمری می باشد. وی سال ۱۰۸۱(ه.ق) در تیکمه داش که اکنون مرکز بخش تیکمه داش از توابع شهرستان بستان آباد استان آذربایجان شرقی می باشد (فاصله تیکمه داش تا تبریز حدود ۷۰ کیلومتر می باشد و در مسیر جاده قدیم تبریز به تهران است)دیده به جهان گشود.ابتدا به تحصیل در مکتب قدیم تیکمه داش پرداخت.سپس برای ادامه تحصیلات به مکتب خانه شیخ صفی الدین، در اردبیل رفت. در آنجا به مقام شامخ شاعری و عارفی دست یافت.بعد به مدت ۱۴ سال در نجف اشرف به کسب علوم دینی پرداخت و پس از مراجعت به زادگاه خویش، اندوخته های تحصیلی خود را بین مردم به ودیعه نهاد.خسته قاسم در عهد افشاریه می زیست. اشعار وی در قالب هجائی بود و سروده هایش بطور شفاهی سینه به سینه بین مردم نقل گردید. چند سال قبل یکی از اهالی تیکمه داش با گردآوری اشعارش کتابی از شعرهایش را به طبع رساند.
خسته قاسم در سال ۱۱۵۷(ه.ق) در ۷۶ سالگی رخت از جهان فرو بست و پیکرش در قبرستان تیکمه داش به خاک سپرده شد. چند سال قبل جهت ادای احترام به این شاعر و عارف نامی، بارگاه آبرومندانه در حد و اندازه ایشان ساخته شده و هم اکنون در قسمت غربی قبرستان وعده گاه حضور عاشقان آن شاعر و عارف وارسته می باشد.