در مسیر برگشت از ییلاق کجور به رویان و پس از پشت سر گذاشتن ارتفاعات سرسبز و پوشیده از درخت و دل انگیز البرز مرکزی ،۴۰ کیلومتر مانده به رویان و در ۲۵ کیلومتری آبشار آب پری ،روستای کوهپایه ای و زیبای کدیر در پیش روی مان بود. کدیر در گذشته به نام«کوه دیر» نامیده می شده و علت آن نیز گرویدن ساکنین اینجا بعد از هجوم اعراب به ایران(بعد از اسلام) از دین زرتشت به دین مسیحیت بوده و در واقع وجه تسمیه این نام به معنی کوهی که در آن دیر( محل عبادت مسیحیان) بنا نهاده شده بوده . طبق تابلوی ورودی روستا جمعیت روستا بیش از ۱۰۰۰ خانوار است،که در فصل زمستان فقط ۳۰ این خانوارها در اینجا باقی می مانند.
شغل اغلب مردم کدیر کشاورزی و دامپروری بوده ولی در سالیان اخیر مثل تمام نقاط شمال با گسترش ویلا سازی در جای جای اون و دو طرف جاده اصلی انواع و اقسام مشاورین املاک هم قابل رویت بودند. دیدار از اینجا رو در فصل بهار و تابستان به شدت توصیه می کنم .
علی الخصوص از مسیر رویان ،آب پری و کدیر