محور بازدیدم از زوریخ را به این مکان جذاب و خوشمزه اختصاص دادم. پس از طی مسیر توسط قطار به حومه زوریخ و در دل یک هوای مه آلود، به منطقه کیلچبرگ رسیدیم و ترجیح دادیم مسیر 10 دقیقه ای را پیاده تا موزه شکلات طی کنیم. طی این مسیر که در حاشیه دریاچه زوریخ و در دل طبیعتی شبیه تصاویر سرسبز سوییسی بود، به زیباترین خاطره مان از سفر چند روزه به اروپا تبدیل شد.
برخلاف برخی اخبار، موزه اصلا شلوغ نبود و بلیط های 15 فرانکی را به سادگی تهیه کردیم در حالی که بلیط برای پسر هفت ساله ام رایگان بود. مسیر موزه از چندین سالن تشکیل شده بود که می شد با دستگاه های رادیویی به توضیح راهنماها گوش داد. مسیر شامل بازسازی جنگل های کاکائو، ارائه جذاب تصویری از تاریخچه اختراع شکلات و تاریخ چند ده ساله شرکت لینت بود و در پایان این مسیر کوتاه، بازدیدکنندگان به بخش خوشمزه تست شکلات می رسیدند. شکلات های مایع در سه طعم در دسترس بودند و دستگاه هایی نیز تست از انواع شکلات تخته ای ارائه می کردند. در پایان مسیر نیز می شد از ده طعم شکلات به عنوان تست، نمونه برداشت که فردی با لباس سفید آشپزی به افراد تذکر می داد از هر طعم تنها یک نمونه بردارند. اگر قیمت های شکلات لینت در ایران را مبنا قرار دهیم، برداشت همان نمونه ها بلیط موزه را رایگان می کرد! به همین سبب شاید در سایت موزه عنوان شده که هدف ساخت این موزه، انتفاعی نبوده است.
در پایان در کافی شاپ موزه حضور پیدا کردیم و طعم بستنی وانیلی سوییسی را نیز چشیدیم. فروشگاه مجموعه نیز برای خرید انواع شکلات مناسب بود ضمن آن که موزه بازدیدهای تخصصی تری را نیز برای علاقه مندان به آموزش ساخت شکلات برگزار می کرد.