خیابان چهارباغ خواجو Chahar Bagh Boulevard

خيابان چهارباغ خواجو كه از ابتداي مكينه شهرداري (مكينه خواجو) و انتهاي خيابان نشاط تا پل خواجو منتهي مي شود. در زمان صفويه و حتي قبل از آن ساخته شده و باغاتي در اطراف آن به نام فتح آباد و امين آباد بوده است. اين خيابان به موازات خيابان چهارباغ عباسي احداث شده و در اطرافش ساختمان هاي زيادي مانند مدرسه تكيه و باغات شخصي وجود داشته كه تماماً خراب و به جاي اراضي آن كارخانه و مؤسسات مختلف و عمارات ايجاد شده است. به گفته جابري انصاري : " مدرسه صدر كه اخيراً به طرز خوبي تعمير گرديده و سردر آجركاري اغلب ابنيه قديمي هنوز موجود است در دوران علاءالدين كاكويه تاريخ (۴۰۷ق) محله خواجو و باغ كاران و محله طراز آباد بوده و از پل شهرستان و حسن بيك رفت و آمد مي شده است." چهارباغ خواجو به چهارباغ فتح آباد هم مشهور بوده و از حوالي چهارسو نقاشي شروع مي شده و تا حوالي ساحل زاينده رود امتداد داشته و اكنون به نام چهارباغ صدري و چهارباغ خواجو معروف است و در گذشته آن را چهارباغ نو مي گفتند, در مقابل چهارباغ كهنه صفوي. در سال ۱۲۱۶ق مقدمات احداث اين خيابان فراهم و در سال ۱۲۱۷ق كار آن شروع شد و در سال ۱۲۲۰ق اين خيابان به بهره برداري رسيده و افتتاح گرديد. در طول چهار الي پنج سال نيز صرف ساختمان چهارباغ و باغات اطراف آن گرديد كه يكي از عمارت هاي آن باغ نگارستان بود. در مورد سال ساخت خيابان چهارباغ صدر ماده تاريخ هاي گوناگوني سروده اند كه يك از بهترين ماده تاريخ هاي سروده شده متعلق به شاعري متخلص به "باقي" مي باشد. باقي شعري در هجده بيت سروده كه در بيت آخر آن كه ماده تاريخ سال اتمام اين خيابان است آمده: گفت فتح آباد دايم همچو فردوس برين گفت اين گلشن بملك شاه گلزار جنان