یکی از بناهای باقی مانده از دوران حکومت سلجوقیان در کرمان، مقبره خواجه اتابک است که در خیابان ابوحامد واقع شده است.
سلسله سلجوقیان کرمان یکی از سلسله هایی بودند که در کرمان حکومت میکردند و اختیارات بسیار زیادی داشتند. گفته میشود حاکم سلجوقیان کرمان نسبت نزدیکی با حاکم سلجوقیان ایران داشته و به دلیل رقابتی که با یکدیگر داشتند حاکم ایران اختیارات زیادی به ایشان داده بوده که ایشان جهت گرفتن قدرت از حاکم ایران علیه ایشان اقدامی نکنند.
سال ساخت این بنا را حدود سال های ۵۶۰ تا ۵۷۰ قمری تخمین زده اند و این مقبره مربوط به خوجه اتابک علا الدین بزقوش است. البته سنگ قبر خواجه اتابک در حال حاضر در این بنا وجود ندارد و گفته میشود جهت نگهداری به موزه هرندی کرمان یا موزه سنگ گنبد جبلیه انتقال داده شده است.
در این بنا آجرکاری، کاشی کاری و گچ بری های زیبا به چشم میخورد و در قسمت های مختلف با کاشیهای فیروزهای تزیین شده؛ همچنین کتیبههایی در این بنا وجود دارد که به خط کوفی گره دار نوشته شدهاند.
واژه اتابک کلمه ترکی به معنی پدربزرگ است و این لقب معمولا به پرستاران شاهزادگان سلجوقی داده می شد. پادشاهان ترک پرورش پسران خود را به اتابکها میسپردند و وظیفه اتابک رشد جسمی، جنگاوری و آموزش حکومت داری به این فرزندان بود. از این رو اتابکها در دوره سلجوقیان افراد قدرتمندی بودند.