این خانه در اواسط قرن سیزدهم هجری قمری به دستور محمد شاه قاجار برای مرحوم سید پشت مشهدی یعنی محمد تقی حسینی کاشانی عالم و مرجع معروف اواسط قرن سیزدهم ساخته شده است. خانه از دو قمست کلی اندرونی و بیرونی تشکیل شده است. در کنار در ورودی خانه دو سکو وجود دارد که نام آن «شیخ نشین» یا «پیر نشین» است. پس از گذشتن از مدخل خانه که هشتی ورودی نام دارد به فضایی سر پوشیده با اتاق هایی در پیرامون و دو طبقه می رسیم که در وسط آن حوض آبی وجود دارد.کل این قسمت از ساختمان به بیرونی مشهور است.در سال ۷۵ تا ۷۶ این خانه بازسازی می شود و بعدها به محل معاونت عمرانی شهرداری کاشان تغییر کاربری می یابد.
اسم این خانه را لابلای لیست جاذبههای کاشان در لست گرام دیدم. این خانه در فاصلهی زیادی از خانههای تاریخی کاشان که در کنار هم هستند قرار دارد. نزدیکترین جاذبه به این خانه قبر شاه عباس و بعد آرامگاه محتشم کاشانی است.
این خانه که کاربری اداری هم دارد، در اختیار شهردای کاشان میباشد.
هر چند تمام خانه مرمت نشده و قسمتی از آن هنوز قابل بازدید نیست ولی به نظر میرسد زیباترین بخش خانه همان هشتی بزرگ ورودی به خانه باشد. زیر هشتی یک سردابه مانندی وجود دارد که راه آن از حیاط اصلی است.
هر چقدر که معماران کاشی نهایت ذوق خود را برای بنای خانهها به کار بردهاند، متخصصین امروزی کاشان بی سلیقهترین و بیذوقترین افراد هستند. سیمهای برق، لامپهای روشنایی و خلاصه هر تجهیزی که بعدا به بنا اضافه شده باشد در بدترین جای ممکن کار گذاشته شده و واقعا اصالت بنا را تحت تاثیر قرار داده است.
این خانه در دو طبقه است و بعد از ورود به دالان و هشتی بسیار زیبای آن وارد حیاط میشویم. این خانه چندان به صورت اندرون و بیرون طراحی نشده است.
بازدید از این خانه را در اواخر لیست خود در کاشان قرار دهید چون اصلا قابل مقایسه با دیگر خانههای کاشان نیست!