آرامگاه عارف قزوینی Tomb of Aref Qazvini

درود. این مکان دقیقا اطراف مقبره بوعلی سینا در همدان واقع شده است(میدان بولی سینا). ایشان در سال 1259 ه.ش بدنیا آمدند و به دلیل صدای خوشی که داشتند مورد توجه مظفرالدین شاه بودند اما بجای رفتن در جوار شاه به قزوین رفته و شروع به سرودن غزلهای زیبا نمودند که در این زمینه بسیار موفق شدند. ایشان همچنین به تاریخ ایران علاقه وافری داشتند. در این خصوص می فرمایند: به ملتی که ز تاریخ خویش بی‌خبر است به جز حکایت محو و زوال نتوان گفت.
در سفر به همدان بازدید از مقبره ایشان در جوار مقبره بوعلی سینا خالی از لطف نیست.

بر درگه خلق، بندگی ما را کشت/
هر سو پی نان دوندگی ما را کشت*
فارغ نشویم یکدم از فکر معاش/
ای مرگ بیا که زندگی ما را کشت!
البته اين شعر رو واعظ قزوينى سروده و نه عارف قزوينى و فقط تشابه اسم وجود داره اما چون در خور حس و حال این روزهای وطن‌مونه در این مقال آوردم! مقبره‌ی عارف قزوینی یا بهتره بگم قبر عارف قزوینی در محوطه‌ی آرامگاه ابن سینا قرار داره و درست مقابل در موزه قرار گرفته. یک سنگ قبر کوچک که با یک جام شیشه محافظت می‌شه کل این مقبره رو تشکیل داده و مثل زندگی و شخصیت خود عارف، رنجور، مهجور و منزوی واقع شده، البته در فضای سبزی زیبا و کنار حوض محوطه. شاید هم صولت و شکوه آرامگاه بوعلی موجب شده که این سنگ قبر کوچک چندان به چشم نیاد.
ما موقع برگشتن از موزه به شکل اتفاقی چشم‌مون به قبر این شخصیت آزاده و آزادی‌خواه افتاد و بس خوشحالم که مواجه شدیم باهاش.

عارف قزوینی شاعر و ترانه‌سرای معروف معاصر هست که آرامگاهش در مجاورت آرامگاه ابوعلی سینا قرار داره. وی که از شعرای معروف مشروطیت به شمار میرفته در سال های آخر عمرش برای درمان بیماری حنجره به همدان نقل مکان میکنه و در همونجا در سن 54 سالگی دار فانی رو وداع میگه.

آرامگاه خیلی ساده بود. یک قبر از سنگ مرمر که روش شیشه قرار دشت. در ورودی آرامگاه ابوعلی سینا هم یک تندیس و توضیح مختصری درمورد وقایع زندگی او قرار داشت.

معروف ترین شعری که همه ما از عارف قزوینی حفظ هستیم هم:

از خون جوانان وطن لاله دمیده   

از ماتم سرو قدشان سرو خمیده

در سایه گل بلبل از این غصه خزیده

گل نیز چو من در غمشان جامه دریده

با اینکه چند بار به آرامگاه ابو علی سینا در همدان رفتم اما مقبره عارف قزوینی رو ندیده بودم،تا اینکه اینبار وقتی توو لستگرام داشتم جاذبه های همدان رو میدیدم متوجه شدم که مقبره عارف قزوینی،شاعر و تصنیف سرای دوره قاجار و اوایل پهلوی در آرامگاه ابو علی سینا هستش.در حیاط آرامگاه و در روبروی در موزه سنگ قبری کوچک بود که روی اون رو با شیشه محافظت کرده بودن،آنچنان خاص و در دید نبود و شاید کسان دیگری هم بوده باشن که این قبر رو ندیده باشن،داخل موزه هم یک سر دیس و یک تابلوه کوچک در گوشه سمت چپ کنار در ورودی قرار دارد و شرح مختصری از عارف نوشته شده،