امامزاده سید جعفر Imamzadeh Seyed Jafar

امامزاده جعفر دامغان (از نوادگان امام سجاد) یکی از اماکن دیدنی دامغان است که از لحاظ مذهبی و تاریخی اهمیت دارد. از لحاظ تاریخی، قدمت بنای بقعه به دوران سلجوقیان می‌رسد. این بنا در کنار میدان لاله و در نزدیکی هتل جهانگردی دامغان قرار دارد.
در حقیقت مجموعه امامزادگان جعفر (ع) و محمد (ع) دامغان و دو بنای تاریخی دیگر یعنی مقبره شاهرخ میرزا و برج چهل دختران دامغان نیز در مجاورت همدیگر قرار دارند. برای ورود به این مجموعه، هیچگونه محدودیتی نبود و ورود به هر چهار بنا بصورت رایگان امکان پذیر بود.
بنای آرامگاه امامزاده جعفر دامغان به مساحت ۲۷۸ متر مربع دارای پلان چهارضلعی است. هر چهار ضلع بنا دارای چندین طاق‌نما بوده و یک ورودی در میانه ضلع است. دو لوح سنگی بسیار ارزشمند، متعلق به دوران تیموریان، در طرفین ورودی بنا نصب شده است. یکی از الواح با تاریخ محرم ۸۵۱ هجری قمری، در مورد مالیات مردم دامغان است. کتیبه دوم به تاریخ محرم ۸۱۵ هجری قمری، در مورد وقف‌نامه عایدات زمینی است که باید صرف امامزاده و خادمان آن شود.
ظاهرا دیوارهای ایوان ورودی این بنا تا سرحد کتیبه های سنگی و بالای مدخل ورودی بنا، کاشی‌کاری نفیسی کار شده بود. اما کاشی‌های گران‌قیمت آن، به دلیل ارزش تاریخی و کمیاب بودن، به مرور زمان به سرقت رفته است. در حال حاضر تعدادی از این کاشی‌ها در موزه لوور و برخی مجموعه‌های شخصی نگهداری می‌شود.

این امامزاده در شهر دامغان در خیابان امام خمینی و در مجاور چهار راه لاله قرار دارد ؛ این امام زاده را از نسل امام زین العابدین که با چهار واسطه ان را به امام سجاد منسوب می دانند ؛ داخل امامزاده هیچ گونه تزئیناتی ندارد و روی سنگ قبر سیاه نسب امامزاده و سوره مبارکه توحید به خط کوفی کنده شده است ؛ گنبد مزار بنا از آجر ساده بنا شده و تزئینات دیگری ندارد ؛ در کناره این امام زاده ارامگاه محمد ابن موسی کاظم با بنایی اجری استوانه ای قرار دارد و هر دو ارامگاه در محیطی باز و بدون دیوار کشی قرار گرفته اند که ظاهرا محیط ان در حال باز سازی و ساخت بود ؛ امکانات پارکینگ و سرویس بهداشتی در این مجموعه به صورت رایگان دایر بود ؛

امامزاده جعفر بن علی بن حسین می باشد که وی را با تعدادی واسطه به امام سجاد (ع) منسوب می دانند. تاريخ بنای بقعه امامزاده را به دوران سلجوقی و حتی پيش از دورة سلجوقی می دانند و معمار اين بنا با توجه به نوشته های داخل خود صحن ـ عمل العبد الفقير الحقير المذنب المحتاج بعفوا... و غفرا.. استاد نظام الدين بن استاد علی بن ابن علی نجار ـ بوده .
دو سنگ نوشته با تاريخ های 816و 851 بوده که در دو سوی درب ورودی نصب شده بود که نشان از تاریخ و ارزشمند بودن این بنا داره. که از نظر تاريخی آن را دارای اعتبار فراوان می کنه.نمای بیرون از آجر و گنبدی شکل است و داخل بنا گچ کاری ساده.

در این مجموعه تاریخی چهاربنا قرار دارد. امامزاده محمد مربوط به دوره تیموری، خانقاه شاهرخ میرزا، برج چهل دختران و امامزاده جعفر. قدمت این مجموعه به دوران سلجوقی و بیش از هزارودویست سال قبل برمیگردد. بزرگترین بنا امامزاده جعفر است که گفته میشود این بنا در ابتدا نوعی قلعه بوده و کاربرد دفاعی داشته است و در چهارگوشه ان نیز برجهای نگهبانی مشخص است. بعدها امامزاده جعفر در این محل دفن شده است و در حال حاضر نیز محلی مقدس به شمار میاید. در ورودی بنا کاشیکاریهای زیبایی وجود دارد که کپی نمونه اصلی ان است و کاشیهای تاریخی در موزه لوور نگهداری میشوند.