مناره گلپایگان Golpayegan Minaret

مناره شهر گلپایگان که میل گلپایگان هم گفته میشود از بلندترین مناره های ایران است که ۱۸ متر ارتفاع و حدود ۱۰۰۰ سال قدمت دارد. در گذشته برسر این مناره چراغی روشن میشده تا راهنمای کاروانها در شب هنگام باشد. مناره در ارتفاع بالاتر از سطح خیابان قرار دارد، از پله های پایین مناره که بالا میروید به درب چوبی ورودی میرسید که طرح و نقش و نگاره قدیمی دارد، وارد محوطه که می شوید کمی جلوتر مناره قرار دارد که در کنارش نگهبانی از آن مراقبت میکند و سمت راست یک کانکس کوچک برای فروش صنایع دستی و چوبی قرار دارد. از کنار مناره دید زیبایی به خیابان شهر دارید.این مناره یک کتیبه به زبان کوفی هم دارد. در این مناره دوتا در وجود دارد و داخل مناره ۶۴ تا پله تعبیه شده است برای رسیدن به بالای مناره، البته از بیرون دیده نمیشود و نگهبان برای ما کمی توضیح دادند. در پای مناره، مجسمه دو شیر درگذشته وجود داشته که یکی از آنها دزدیده شده و امروزه فقط یک شیر پای مناره وجود دارد.

محل استقرار اون در خیابان امام گلپایگان و جنب یک پارک کوچک به نام فانوس قرار داره،این بنا که قدمت اون بیش از ۹۰۰ سال هست مربوط به دوران سلجوقی هست و به فانوس صحرا هم شهرت داشته ،وجه تسمیه این اسم اینه که در زمانهای قدیم در بالای اون آتش روشن میشده و در مسیر جاده ابریشم و صحرا و دشت گلپایگان راهنمای کاروانها بوده، این مناره دو درب داره که با ۶۴ پله امکان صعود به نهایت ارتفاع اون که ۱۸ متر هست رو داره
در دو قسمت پایین و بالای مناره دو کتیبه با خط کوفی قرار داره که منقش به آیات قرآن هست
قابل ذکره که این مناره جزو اولین آثار ثبت شده ملی ایران هست که در سال ۱۳۱۵ ثبت شده ،بازدید از این مناره در روزهای غیر تعطیل از ساعت ۸ صبح تا ۲ بعداظهر امکان پذیره
پدر بزرگم عنوان می کرد،که قبل از احداث خیابان امام فعلی و پهلوی سابق، این محله پامنار نامیده می شد و آثار یه خندق هم در اطراف اون بوده برای بازدید از اینجا و بازار و مسجد جامع یک نیمروز کفایت می کنه