به سمت کوه خضر که بروید، گور معبد عجیبی را میبینید که مربوط به اواخر زمان اشکانیان است، زمانی که گروهی از پالمیریان، از خارگ بعنوان اقامتگاهی برای خود استفاده میکردند. آنها جنازه هایشان را در این گور معبدها نگه میداشتند و به طرقی مومیامی میکردند و نهایتا هنگام پایان ماموریت و بازگشت به خانه(جایی در سوریه امروزی)، این جنازه ها را با خود برمیگرداندند.
گورمعبد های پالمیران در دامنه ی کوه خضر در جزیره ی خارگ قرار دارند و از نظر زمانی احتمالا برمیگردند به اواخر سلسله ی اشکانی یا اوایل دوران ساسانی. پلان کلی بنا شبیه نمونه های پارتی است اما به نظر میرسد که این گورمعبد ها، که از اسمش پیداست هم جایگاه نیایش بوده اند و هم گور، در دوران مختلف با اندکی تغییر دوباره مورد استفاده قرار گرفته اند. با توجه به ابعاد کوچک اینجا، و البته عدم کشف جسد احتمالا بیشتر جایگاه موقت نگهداری از اجساد بوده تا گورهایی دائمی. به این صورت که جسم مسافرینی که در سفرهای دور و دراز و سخت آن روزها، در این جزیره جانشان را از دست میدادند، به صورت مومیایی و در تابوت های چوبی تا زمانی که توسط همقطاران شان به سرزمین خود برگردند در اینجا قرار نگهداری میشده. قوم پالمیر، که ساکن سوریه بوده اند و به تدمریان هم معروفند، از راه دریا و به وسیله ی کشتی و برای تجارت به خارگ میآمدند. گورمعبدی به همین سبک در پالمیر و نمونه ی دیگری در نسا باعث شده، تصور اینکه این یکی هم توسط همین قوم ساخته شده باشد قوت بگیرد و برای همین است که به این نام میخوانندش. این گورمعبد ها از آسیب یادگاری نویسان در امان نمانده، و بدون نگهبان در جزیرهی خارگ رها شده اند. طبیعتا ورودی ندارد و امکان بازدیدش در هر ساعتی مهیاست.