قورخانه تهران Qoorkhaneh

قورخانه به معنای مکان اسلحه و مهمات سازی در دوره قاجار بنایی مهم از ارگ سلطنتی بوده که بعد از تخریب آن در حال حاضر فقط سردر آن باقی مانده و خبری از بنای آن نیست. این بنا در ابتدای خیابان خیام واقع شده، تزیینات آجری ظریف و هنرمندانه بدنه نظر هر بیننده ای را به خودش جلب میکند و برای کاربری آن کنجکاو میشود. در حال حاضر این سردر فقط نقش یکی از ورودیهای مترو امام خمینی را داراست که حداقل به کاربری بنا مربوط است.تزییناتی که در آجرهای این مکان استفاده شده کمتر جایی دیده میشود و در نوع خود خاص است.دیدن اینجا کاملا رایگان است و همیشه امکان پذیر است.

سردرِ قورخانه بنایی باقیمانده از دوره قاجار در خیابان خیام تهران است که اکنون تبدیل به یکی ورودی های ایستگاه مترو میدان امام خمینی (توپخانه) شده است. محلی که اکنون تبدیل به ایستگاه مترو شده است، در دوره قاجار کارخانه تولید مهمات و اسلحه سازی و همچنین وسایل آتش بازی بوده است. در دوره پهلوی، کارخانه های تولید مهمات و فشنگ در جاهای دیگر بنا شد و قورخانه اهمیت خود را از دست داد و متروکه شد. در کنار این سردر تاریخی، یکی از متفاوت ترین کتابفروشی های تهران قرار دارد؛ کتابخانه ای به شکل یک قفسه و در دلِ دیوار که معمولا کتاب های قدیمی را می فروشد.

قورخانه یک واژه ترکی به معنای کارخانه اسلحه سازی میباشد که بخاطر پادشاهان قاجار که اصالتا ترک بودند به این نام خوانده شده .این مکان اولین کارخانه اسلحه سازی و اولین کارخانه صنعتی تهران ،در زمان ناصرالدین شاه ساخته شد و در زمان رضا شاه تجهییز شد و در خیابان خیام واقع است.از بنای سر در ورودی بغیر از دالان هیچ پنجره و یا دری بسمت خیابان باز نمیشود و همین از خصوصیات بارز معماری آن زمان میباشد .