در تهران از ایستگاه مترو دروازه دولت که بیرون بیایید و به سمت جنوب و خیابان سعدی بروید، همان ابتدا کوچهی فیات قرار دارد. نبش کوچه موزهی پمپ بنزین است و نشان خوبی است.
تقریبا در انتهای کوچهی نهچندان بزرک فیات این موزه قرار دارد. بازدید انفرادی فقط در روزهای پنج شنبه و جمعه مقدور است. ساعت کاری در تصویر دوم مشخص است.
در زمان مراجعه من در بسته بود که با صدا درآوردن زنگ در باز شد.
هزینه بازدید از این موزه که موزهای شخصی است، بیست هزار تومان است. بنا به گفته راهنمای موزه این قیمت مصوب است.
قبل از بازدید از موزه در اتاقی ده عروسک مهم جهانی با داستان و تاریخچهاش با ویدئو پرژکتور نمایش داده میشود. اینجا داستانها و باورهای ملل بیشتر از خود عروسکها برای من جالب و جذاب بود.
بعد از آن بازدید از طبقهی اول که عروسک ملل است شروع میشود. عروسکها در طول سالها از کشورهای مختلف جمع آوری شده است. یعنی عروسکها در کشورهای مبدا ساخته شدهاند و بعدا خریداری و جمع آوری شدهاند. اینجا کلکسیونی از عروسکهاست و واقعا ارزشمند است.
طبقهی دوم این موزه عروسکهایی است که با لباس واقعی اقوام به نمایش درآمده است. یعنی لباسها براساس لباس محلی دوخته نشدهاند بلکه همانی است که استفاده میشده است و به موزه اهدا شده است. علاوه بر آن چهره و صورت مانکنها هم بر اساس چهرههایی از همان قوم ساخته شده است و در نزدیک به تمام موارد به مانند چهرهی اصلی است.
در کنار بازدید از نماینده هر بخش از کشور، داستانی زیبا هم توسط راهنمای موزه روایت میشود. گردآوری آیینها، داستانها کار بسیار بسیار باارزشی است و چه خوب که بیشتر حمایتهای مردمی و اهالی هنر قبلترها این موزه را سرپا نگه داشته است تا محل جدید را شهرداری در اختیار این موزه قرار داده است.