از چیزهای جالب و عجیبی که می توان در دهلی دید همین معبد سیک هاست. برای ورود، آقایان حتما باید دستاری به سر ببندند و خانمها شالی بر سر بیندازند، معتقدین به این فرقه هم هنگام وارد شدن خم می شوند و زمین را می بوسند.
داخلش پر از رنگ است و موسیقی... البته موسیقیِ مذهبی که اشعار دینی را آهنگین می خوانند و ساز مخصوصی هم می نوازند، با اینکه عکاسی ممنوع نبود اما از راهبان اصلیِ معبد با چهره ای متعجب و ملامت بار منِ در حالِ عکاسی را تماشا میکرد و من هم بی اعتنا به نگاه ها کارم را می کردم و آخرش هم فرار را بر قرار ترجیح دادم و از مهلکه گریختم...
سیک های هند نام خانوادگیشان سینک است و همگی با این فامیلی شناخته می شوند و معروف ترین سیکی که همه می شناسیم جبار سینک است با آن چهره ی دلربا !
بگذریم، هنگام خروج چیزی خوردنی شبیه به نذری به همه می دادند که لای برگِ سبز رنگی گذاشته بودند و من چون نمی دانستم چیست نخوردم و به یکی از متکدیان بیرون که با دست به دهانش اشاره میکرد و ادعای گشنگی داشت دادم که دیدم او هم نخورد و به گوشه ای انداخت و زیرلب فحشی هم نثارم کرد !
یکی از معابد زیبای دهلی متعلق به فرقه سیکها می باشد. داخل معبد که می شوید ابتدا به اتاقی می روید که باید کف و جوراب خود را در بیاورید. بانوان باید شال سر کنند و آقایان نیز دستمال سری روی موهای خود بپوشند. یکی از مسئولین معبد چند دقیقه ای در مورد دین و آیین سیک و اعتقادات مردمش صحبت می کند و سپس می توانید وارد شوید. در ابتدای ورود محلی برای شستشوی پاها قرار داده اند. ساختمان معبد سفید و زیبا با گنبدهای طلایی است. داخل معبد از روی کتاب مقدسشان با آوازی آهنگین میخوانند که به نظر من فوق العاده زیبا آمد. پشت معبد استخر بزرگی قرار گرفته است که برای پیروان سیکها مقدس است و برای غسل داخل استخر می روند. بخشی نیز با پارتیشن برای بانوان جدا شده است. منظره معبد در کنار این استخر فوق العاده زیباست و همراه با شنیدن صدای آوازی که از بلنگوها پخش می شود فضای خوبی را ایجاد می کند. در نهایت هم هنگاه خروج به زائرین و بازدید کنندگان چیزی شبیه حلوا در در خروجی می دهند.
سیک به معنی شاگرد و دین یکتاپرستی است که در قرن ۱۵ میلادی به دست گورو نانک در منطقه پنجاب هند بنیان گذاشته شد. بازدید اختیاری ما از معبد سیکها در دهلی بود که باید کفش و جورابها دراورده میشد و سرها پوشانده میشد. بیرون از معبد دستمالهایی برای فروش وجود داشتن و داخل معبد هم برای استفاده موجود بود. معبد خیلی شلوغ بود. یک سری برای انجام مراسم آمده بودند و تعداد زیادی هم گردشگر وجود داشت. عکاسی از محوطه بیرونی اشکال نداشت ولی داخل معبد و مراسم ممنوع بود. زمانی که ما وارد شدیم ۳ نفر در حال نواختن و خواندن بودند و دور تا دور اونها رو مردم فرا گرفته بودند. معبد و مراسم برام جالب بود. سیکها کسانی هستند که عمامه بر سر میگذارند.آدرس: خیابان پارلیامنت