بازارچهی سرخاب در یکی از محلات قدیمی تبریز با همین نام سرخاب قرار داره، مسیر دسترسی راحتی نداره،چون باید از کوچه های تنگی تردد کنین. از روبروی مقبره الشعرا که یه کوچهی قدیمی هست باید مسیر رو ادامه بدید تا به این بازارچه برسید،محله ای قدیمی با بازارچه ای که کسبه ای غیرمرتبط با خانم ها داره که خانم تنها نمیتونه راحت بره و بهتره آقایی همراهتون باشه. یه کارگاه سفال و سرامیک قدیمی روبروی این بازارچه هست. البته از خیابان دارایی هم میشه به این بازارچه رسید. این محل زمانی یکی از دربهای ورودی تبریز بوده که حالا یه بازارچهی خیلی کوچک از اون باقی مونده. چندتا مغاره که درودگری و نجاری هستند تو بازارچه دیده میشه و بقیهاش کارگاه تولیدی کفشه. چندتا حجرهی قدیمی هم میشه دید که با چراغهای علاالدین نفت سوز حس نوستالژیکی داره. البته خود بنای بازار نیاز به رسیدگی و مرمت داره.
اگر برای بازدید این بازارچه رفتید، بازدید از کارگاه سفال و سرامیک برادران قابچی رو از دست ندید.
#گلفام_سفر
تبریز قدیم برج و بارویی داشت و ورود به تبریز از دربهای مشخصی ممکن بود. یکی از این دربها، درب سرخاب است که متصل به بازارچهای با همین نام است.
محله سرخاب تبریز، در قدیم آنچنان مشهور بوده که مولانا میگفته که هر کس که از تبریز به زیارت من میآید اندکی از خاک سرخاب را تحفه بیاورد و آخر هم در همین خاک دفن شد.
حالا از شکوه سرخاب تنها بازارچهای با همین نام باقی مانده است. بازاری که هنوز بوی گذشته را میدهد. بیشتر مشاغل درودگری و کفاشی در این بازار به چشم میخورد و چه خوب که بخش بزرگی از بازارچه مرمت شده است و حال خوبی دارد.
بهترین دسترسی به این بازار از خیابان دارایی و بعد از مسجد صاحب الامر است. یک سمت کوچه این بازارچه به مقابل مقبره الشعرا میرسد.