تبریز قدیم دارای حصاری بوده و ورود به شهر از دروازه های آن میسر بوده. در کنار این دروازه ها بازارهایی هم بوده که از اونها بازارچه سرخاب مربوط به درب سرخاب، بازار گجیل مربوط به درب گجیل، رهلی بازار(بازار رنگ) مربوط به درب خیابان و بازار شتربان مربوط به درب شتربان که در زبان ترکی دوچی(davachi) میگن، هنوز سالم موندن. بازار شتربان بین بازارهایی که نوشتم از همه سر زنده تر و فعال تر هست. این بازار بین چایکنار و بازار مسگران تا میدانی که سامان میدانی هست قرار داره. مجموعهی تاریخی حسن پادشاه، مسجد میر علی آقا و قهوه خانه معروف اسرافیل تو این بازار قرار داره. این بازار تقریبا به شکل دو راستهی عمود بر هم هست و یک سرا داره که معماری خاصی داره. اینجا بیشتر مغازه ها عسل و کره محلی می فروشند. کلا میشه گف از شیر مرغ تا جون آدمیزاد پیدا میشه.
#گلفام_سفر
بازار دوچی در بخش شمالی مهرانه رود و چای کنار واقع شده است. این بازار از یک سو به چای کنار و میدان کاه(سامان میدانی) و میدان صاحب الامر محدود است.
این بازار هر چند در مقایسه با مساحت بازار تبریز، خیلی کوچک است اما شاید از بازارهای سنتی و سرپوشیده خیلی از شهرها بزرگتر و گسترده تر باشد.
در این بازار جریان بدون روتوش زندگی را خواهید دید. اینجا فروشگاههای لبنیات و عسل زیادی به چشم میخورد. تقریبا غالب مایجتاج زندگی در این بازار پیدا میشود.
قهوهخانه معروف اسرافیل هم در این بازارچه قرار دارد.