کاخ اسماعیلیه باکو،یا همون اسماعیل پالاس، کاخ گوتیایی عجیبیه و ساختش داستان غم انگیزی داره.
اولای قرن بیستم، بارون نفتی آقا موسی نقیف پسرش اسماعیل را که بیماری سل گرفته بود از دست میده. اسماعیل عزیز پدرش بوده و ارزو داشته که بزرگی و عزت و افتخارشو ببینه اما خوب عجل مهلت نمیده پدر به ارزوش برسه.
اقاموسی تصمیم میگیره اسم پسرشو زنده نگه داره واسه همین یه معمار لهستانی به نام جوزف پلاسکو رو که تو جهان معروف بوده، برای طراحی یه ساختمان به عنوان یادبود پسرش، استخدام میکنه. بارون هزینه این پروژه رو میده و بعد ساختمون رو وقف خییه میکنه. اینجوری نام اسماعیل تو باکو همیشه میمونه. حتی بیشتر از عمر یه ادم عادی
الانم به سالن اجتماعات و ریاست آکادمی علوم تبدیل شده