در انتهای سرسرای طبقه اول کاخ نیاوران به سالن سینما می رسیم که البته ورود به آن امکانپذیر نیست! این سالن سینمای اختصاصی بین کاخ و کتابخانه قرار گرفته و بخش هایی مثل سالن، اتاق آپارات، رختکن و پرده سینما را دارد. طراحی و دکوراسیون سالن بر عهده سویگنی بوده که دکوراسیون کتابخانه را نیز انجام داده است. از آویزهای شیشه ای استوانه ای که در کتابخانه استفاده شده، در اینجا نیز دیده می شود. مبلمان و صندلی های سبز رنگ سالن نیز فرانسوی هستند. با خودم فکر می کردم دیدن فیلم در سالن های سینما با حضور مردم و صدای تخمه شکستن و نور موبایل و ... بهتر است یا نشستن در یک سالن اختصاصی کم جمعیت و احتمالا کنترل روی فیلم مثل توقف و به عقب برگرداندن و جلو بردن و ...که به نتیجه ای نرسیدم!
در خبر مربوط به راه اندازی این سالن تحت عنوان موزه سینمای نیاوران آمده است که این سالن قبلا برای همایش ها استفاده می شده و قابل بازدید عموم نبوده و در شهریور ۹۵ برای عموم بازگشایی و با حضور مسئولان افتتاح شده است. معلوم نیست پس از آن افتتاح آیا عموم می توانسته اند وارد سالن شوند یا از همان اول فقط از راه دور می شد که این سالن را دید!
سلام. وقتی که در مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران در حال بازدید هستید، بزرگترین مجموعه همون کاخ اصلی نیاوران هستش که در سه طبق و بسیار بزرگه. در طبقه همکف که هستید بعد از عبور از یک راهرو که دو طرفش موبله هستش به یک سالن با صندلیهای سینمایی که سبز رنگ هستند و در جلوی آنها پرده و صحن هستش روبرو میشید که در پشت آن هم تعدادی مجسمه های زیبا روی بوفه گذاشته اند. این سالن مساحت نزدیک به 400 متر داره که با دو دستگاه دوربین قدیمی(البته واسه زمان خودشون احتمالا بهترین بودن) در اتاق آپارات و لوستری با میله های آلمینیومی و پرده های ریلی موزیکال دارد. توضیحات کامل در تصویری که در جلوی این سالن گذاشته شده بود عکسشو گرفتم و ضمیمه کردم. مطمئنا هنگام بازدید از اصلی ترین قسمت مجموعه نیاوران که همین کاخ اختصاصی هستش، این سینما رو خواهید دید. دیدنش رو هم پیشنهاد می کنم.
سینمای خصوصی کاخ نیاوران را داخل کاخ اصلی پیدا می کنیم. اجازه نداریم وارد محدوده اش بشویم و تنها از پشت حفاظ می توانیم پرده موزیکال و صندلیهای سبز رنگش را تماشا کنیم که بسته به درجه افرادی که قرار بوده رویشان بنشینند کیفیتشان هم متفاوت است و از صندلیهای راحتی و ارگونومیک سلطنتی نزدیک به پرده به مبلهای ساده تغییر می کند تا برسد به صندلیهای نه چندان راحتِ ردیف آخر.
از تزئینات جالب توجه این سالن سینمای اختصاصی قفسه ای از سفالهای امریکای جنوبی است که متاسفانه ما بازدید کنندگان نمی توانیم چیز زیادی ازشان ببینیم جز این که وجود دارند و ستونی ساخته پرویز تناولی که بهتر میبینیمش.