یکی از بزرگ ترین آب انبارهای ایران که قدمت آن به زمان قاجار میرسد، برکه کل نام دارد و در استان فارس و در شهرستان گراش قرار گرفته است.آب انبار به همت حاج اسدالله گراشی و برادر فتحعلی خان معروف به بیگلر بیگی ساخته شده
در خارج شهر گراش و در مجاورت گورستان قدیمی در محله نوگراش، محوطه وسیعی وجود دارد که در آن 7 آب انبار به فاصله کمی از یکدیگر قرار گرفته اند.از تاریخ ساخت آب انبارها مدارکی در دست نبوده و تنها کتیبه های تاریخی موجود، مربوط
چند سالی میشه که به این شهر سفر نکردم. اما هیچ وقت از خاطرم نمیره که سالی حداقل دوبار به این شهر که شهر اجدادم هست سفر میکردم. گراش در فاصله حدوداً ۳۶۰ کیلومتری از شهر شیراز و در استان فارس قرار گرفته. این شهر هیچ وقت یک شهر توریستی نبوده و تا الان هم قصد نداشته که باشه! تا چند سال پیش گراش جزو شهرستان لار بود اما چند سالیست که خودش شهرستان شده و چندین شهر و روستا هم زیر نظر اون هستند.
این شهر قدمت زیادی داره و چند جاذبه تاریخی هم مثل برکه کل که تا جایی که ذهنم یاری میکنه بزرگترین آب انبار ایران و حتی دنیا هست که بدلیل گستردگی چندین بار سقفش ریزش کرده.
کوه کلات و دژی که بر روی اون واقع شده که به یکی از مسیرهای کوهنوردی مردم شهر تبدیل شده.
و سد تنگ آب که قدمتش به دوره ساسانیان برمیگرده .
همچنین گراش چندین خانه تاریخی داره که دیدنش خالی از لطف نیست.
مردم این شهر اکثراً در کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس کار میکنند و خیلی هم خیر هستند به نحوی که یکی از بزرگترین و مجهزترین بیمارستان های منطقه توسط همین خیرین در این شهر ساخته شده. علاوه بر این بیشتر مساجد و حسینیه ها و مدارس این شهر توسط خیرین ساخته شده.
بهترین ماه برای بازدید از این شهر اسفند ماه و فروردین هست که دشت های اطراف شهر سر سبز و پر از گل می شوند.