کوزهکنان یکی از شهرهای بخش مرکزی استان آذربایجان شرقی ایران است. فاصلهی آن با مرکز استان تبریز ۷۵ کیلومتر و با مرکز شهرستان ۱۲ کیلومتر است.
کوزه کنان یکی از شهرهای قدیمی و توریستی شهرستان شبستر در استان آذربایجان شرقی است.فاصله آن تا تبریز حدود ۷۵ کیلومتر و تا شبستر ۱۲ کیلومتر است.جمعیت آن بیش از ۱۰۰۰۰ نفر بوده و نام قدیم آن بالا استانبول است.شغل مردم آنجا کشاورزی و تهیه کوزه و سفال است.از محصولات کشاورزی میتوان به صیفی جانی مثل:خیار، بادمجان و از سردرختی ها به گیلاس، آلبالو، آلو، شلیل، بادام و گردو اشاره کرد.ساخت کوزه و سفال شغل قدیمی مردم این شهر است.کارگاهها و فروشگاههای مربوطه را در شهر و اطراف شهر میتوان مشاهده کرد.یاقوت حمودی در سفرنامه خود آورده است که در کوزه کنان ۷۵۰۰۰ خانوار زندگی میکنند. به نظر می رسد در قدیم این شهر مهم و بزرگ بوده است اما در زمان امیر تیمور بعلل ناشناخته تی این شهر ویران شده و هم اکنون بصورت شهری کوچک در آمده است اما در حفاریهای سالهای قبل آثاری از کوزه های بزرگ و سفال در اطراف شهر و در گورستان جنوب شرقی شهر کشف شده است. از مرحوم آیت الله نجفی مرعشی روایت است که:بعد از اسلام سه سادات اصیل به آذربایجان قدم نهادند که یکی از آنها در کوزه کنان سکنی گزید. در ابتدای ورودی شهر و در میدانی سردیس حاج مهدی کوزه کنانی را دیدم. این شخصیت مهم دوره مشروطیت که اصالتا کوزه کنانی است، منزلش در تبریز محل تجمع و تصمیم گیریهای مهم انقلابیون مشروطه بخصوص ستارخان و باقرخان بود و هم اینک این منزل بعنوان موزه مشروطیت در تبریز فعال است.از آثار تاریخی و گردشگری این شهر میتوان به قبرستان تاریخی، آب انبار، درخت نارون و مسجد جامع آن اشاره کرد.من به مسجد جامع رفتم و حیاط نسبتا بزرگی داشت که در باغچه آن دو درخت گیلاس و آلبالو با گلکاری زیبا داشت . اما بخاطر بیماری کورونا درب مسجد بسته بود. بنا به روایتها در این مسجد منبری است که قدمت ۱۲۰۰ ساله دارد و به قره منبر معروف است که مورد استفاده محمد حنفیه برادر حضرت علی(ع) قرارگرفته است.