مسجد کوجاتپه Kocatepe Mosque

بزرگترین مسجد آنکارا به اسم کوجاتپه در محله کیزیلای بر روی بلندی ساخته شده که باعث دیده شدن بنای مسجد از فاصله های دور میشود. برای رسیدن به ورودی مسجد باید از پله ها بالا بروید تا به صحن برسید. از دوطرف میتوانید وارد شوید یک حیاط اصلی که تمیز و مرتب تر است و حیاط پشتی که بزرگتر ولی کفسازی خوبی ندارد. در حیاط نیمکت و سایه بانهای نصب شده که میتوانید از دورنمای شهر آنکارا لذت ببرید.بنای مسجد از بیرون به صورت مکعبی که چندلایه کنار هم قرار گرفته و با گنبدی بزرگ در وسط و چندین گنبد کوجک در کناره ها مسقف شده و با چهار منار بلند کاملا شاخص است. رنگ سفید در نمای مسجد کاملا غالب است. در بازدید از این مسجد در ابتدای ورودی جاکفشی و محلی که میتوانید روسری بردارید قرار دارد. در اولین برخوردم با فضای داخلی از زیبایی های تزیینات سقف و شیشه های رنگی دور گنبدها سر به هوا شدم و در طول بازدید کاملا مسحور زیباییهای مسجد بودم.تزیینات ترکیبی از گچ بری، کاشیکاری، سنگ تراشی بودند. محراب مسجد سنگی بود و منبر بلندش از چوب و سنگ و فلز ساخته شده بود. در مسجدهایی که در آنکارا دیدم تمامی منبرها درب ورودی داشتند. لوستر گرد وسط مسجد واقعا طرح بی نظیری داشت و تقارن کاملا در فضا رعایت شده بود. در اولین برخوردم بافضای داخل شیشه های رنگی دور باعث شد حس فضای کلیسا هم با فضای مسجد ترکیب شود. معماری مسجد کوجاتپه بیشتر به سبک عثمانی است ولی از دیگر دوره ها هم تاثیر گرفته.برای رفتن به طبقه دوم که به صورت کمرپوش دور صحن اصلی ساخته شده و مخصوص حضور بانوان است میتوانید با پله و آسانسور بروید. دید از آن بالا هم زیباست. علاوه بر فضای زیبای مسجد فضای روحانی و سکوتی که حاکم است واقعا لذت بخش است. در قسمتی از مسجد ماکتی بزرگ و بی نظیر از مسجد النبی به رنگ طلایی در معرض نمایش گذاشته شده.این مسجد در سطح پایین دارای پارکینگ بزرگی هم هست.

مسجد کوجا تپه شاید یکی از شاخص‌ترین جاذبه‌ها و آثار شهر آنکارا باشد. از خیلی از نقاط شهر مناره‌ها و گاها گنبدهای این مسجد دیده می‌شود، علی الخصوص در شبها که نورپردازی زیبا و چشم‌نوازی دارد. برای دیدن این مسجد باید به منطقه کیزیل آی بروید‌. از مترو کیزیل آی تا مسجد با پای پیاده حدود یک ربع باید پیاده روی کنید. مسیر پیاده روی از طریق خیابان مشروطیت است. مسیر پر از کافه‌ها و رستوران‌های متععد است و همان یک ربع هم زیاد به چشم نمی‌آید، البته انتهای مسیر کمی سربالایی تند دارد.
هم از طریق پله و هم آسانسور کنار آنها باید دو طبقه بالا بروید تا به صحن مسجد برسید. بهترین نمای قابل رویت از مسجد از سمت غربی آن است که دید کلی به تمام مسجد دارد. هر چند برای ورود به مسجد بر روی دیوار نوع پوشش نوشته شده است ولی کسی برای کنترل یا تذکر نبود.
با ورود به مسجد بزرگی فضا و عظمت مسجد و طرح‌ها و در هم تنیدگی نقش گنبدها حسی خوب القا می‌کند. دورتا دور مسجد ایوانی دو طبقه هم وجود دارد که برای بانوان در نظر گرفته شده است. طرح‌هایی که مساجد دوره عثمانی را به ذهن می‌آورد در جای جای مسجد دیده می‌شود. در زمان بازدید ما چند زوج در گوشه‌ای از مسجد نشسته و به دعا مشغول بودند. یک قاری که متوجه نشدیم فردی عادی بود یا نه در حال قرائت قرآن با لحن بسیار خوش و زیبا بود.