زرین جوب Zarinjob

روستای زرین جوب در شهرستان بیجار و دهستان خسروآباد قرار گرفته..دسترسی به این روستا از مبدا سنندج چند جاده تا رسیدن به مقصد وجود دارد..هم میتوان از دهگلان رفت هم بیجار و یا حسین آباد..که جاده حسین آباد رو به دلیل خلوتی و کوتاهتر بودن راه انتخاب کردیم که البته از حسین آباد به بعد جاده و آسفالت آنچنان مناسبی نداره..از حسین آباد که رد بشیم به جاده فرعی روستای امروله میرسیم..از امروله به بعد چند روستای نزدیک به هم رو رد میکنیم و نهایتا به شهرک علیا و سفلی میرسیم که یکی از منطقه های سرد در سطح استان است.بعد از شهرک به روستای زرین جوب میرسیم که بخاطر جمعیت کم این روستا در سالهای اخیر ناشناخته مانده.روستایی با قدمت کهن که زمانی ملک یهودیان و مسیحیان بوده که حتی کلیسا هم در این روستا بود و الان آثاری از آن زیاد باقی نمانده متاسفانه..در این روستا چند باغ پررونق وجود داشت به اسم باغ بزرگ،4باغ،باغ کنار چشمه پایینی روستا که هنوز هم این باغها با درختان کهن اما بسیار متفاوت با قبل و با درختان کم پابرجاست.خانه های خشتی و زیبا مربوط به خان ها و مالکان یهودی هنوز هم در این روستا وجود دارد..
چیزی که از سالهای قبل از این روستا در خاطرم مونده خاک شنی زرین در کنار چشمه پایین ابادی روستاست که تو ساعات آفتابی روز انگار تو شن و طلا قدم میزدی و بسیار زیبا بود که الان رد کمی ازش باقی مونده..شن ریزی که با طلا آمیخته بود و زمانی برای جداسازی طلا از شن از طرف دولت بارها آمدن و بخاطر هزینه زیاد به حال خود رها شد..گورستان این منطقه دو بخش است یک قسمت مربوط به مسلمانان و یک قسمت برای مسیحیان...اما هنوز هم با وجود همه بی مهری ها زیباست و برای ما پر از خاطره..بیشتر اراضی این منطقه زمین های گندم و نخود است و جدیدا زنبور داری و پروروش قارچ هم در این روستا راه افتاده که از کیفیت خوبی برخوردار است..
منطقه بسیار خنک و مناسب برای فصل تابستان و قدم زدن در تاریخ کهن و زیبای این منطقه.

روستای زرین جوب
روستای پرت و دور افتاده اما با قدمتی کهن و زیبایهای خاص خودش که باید فاصله زیادی از سنندج تا بیجار را پیمود تا به این روستای زیبا رسید.
در فصل تابستان دنبال جای خنک میگشتیم که به پیشنهاد یکی از آشنایان که این روستا که از روستای اجدادش بود رفتیم .
این روستا که بخشی از دهستان خسرو آباد بیجار بود تنها۳۵ نفر سکنه یعنی ۵ خانوار داشت و بسیار کوچک و آرام و دلنشین بود.
آب و هوای این منطقه به خاطر کوهستانی بودنش سرد و خشک است ما در فصل تابستان به این روستا رفتیم که آب و هوای بسیار خنک و ملایمی داشت.
مردم این منطقه به زبان کردی لهجه گروس صحبت میکردند.
مشاغلشان زنبورداری، دامداری و کشاورزی است.
خانه های قدیمی این روستا که قدمتشان به ۲۰۰ سال پیش برمیگشت چنان من را به وجد آورده بود که طاقت دل کندن از این روستا را نداشتم .