قلعه یزدگرد (نخجوان) Yezidabad Castle

قلعه نخجوان در قسمت جنوب شرقی شهر نخجوان واقع شده است. دربین مردم عامی به قلعه کهنه معروف است. تاریخ ایجادقلعه به سالهای ۶۳۲ تا ۶۵۲ میلادی بر می گردد.درسالهای ۱۹۵۷ تا ۱۹۵۹ باستان شناسان طی اکتشافاتی که در اطراف قلعه انجام دادند به اشیائی از جنس سفال، فلز و سنگ دست یافتند.همچنین اشکالی از گرزهای سنگی یافتند که در کندن معدن نمک از آنها استفاده میشد و قدمت آنها به ۲ تا ۳ میلیون سال پیش می رسد. این قلعه تا قرن ۱۹ فعال و بعنوان قلعه شهر فعال بود.در نقشه شماتیکی که از سال ۱۸۲۷ موجود می باشد، قلعه به دو بخش غربی(قلعه کوچک یا نارین قلعه)و بخش شرقی (قلعه بزرگ یا بویوک قلعه ) تقسیم می شود.نارین قلعه، تونل یا غاری به گنجایش ۳۰۰ نفر دارد و برای تنفس و روشنائی دارای دریچه هائی از بالا است. و این تونل بطرف شرق تا بویوک قلعه امتداد دارد. فاصله این تونل تا رودخانه نخجوان حدود دو کیلومتر است. ضمنا دو دهانه چشمه ای که از زیر نارین قلعه عبور می کند در داخل مجموعه قلعه است. در وسط محوطه قلعه ، ساختمان دایره ای شکلی موجود است که بعنوان موزه باستان شناسی ، مجموعه آثار کشف شده در اطراف قلعه در آن به شکل زیبائی چیده شده است. این موزه در زمان بازدید ما باز و دارای یک راهنما بود که با روی باز و بصورت کاملا مودبانه در مورد اشیائ و تاریخچه موزه توضیح میداد. موزه و قلعه ورودیه نداشت و بتزدید از آن رایگان بود . در بیرون قلعه و در جنوب آن تاسیسات ساخت یک مسجد بزرگ به چشم میخورد که طبق اظهارات مردم محلی ، این مسجد که مراحل اتمامش را طی می کند، بعد از افتتاح، بزرگترین مسجد جمهوری خودمختار نخجوان خواهدشد.