زیار شهرکی است در سی کیلومتری شرق اصفهان ، برحاشیه زاینده رود .
در مزارع پیرامون زیار ، مناره ای تاریخی با قدمت 800 سال و متعلق به دوران سلجوقیان ، بطرز شگفت انگیزی تنها و منفرد و با شکوه و با عظمت در میان دشت و مزارع قرار گرفته است . بدون هیچ گنبدی و مسجدی .
مناره ای که حدود 50 متر طول دارد و رفیع ترین اثر تاریخی در شرق اصفهان است .
راه پله ای مارپیچ در داخل منار با 160 پله شما را به بلندای این مناره رفیع می رساند .
قطر منار در پایین چهار متر و در بالا یک متر است . منار به حالت مخروطی است نه استوانه ای .
طول منار با دو تا تاج دربنه آن به سه طبقه تقسیم شده است . تاج ها قسمت هایی از بدنه هستند که به صورت عریض تر از قطر بدنه و به شکل یک بیرون زدگی در بدنه منار قرار دارند . بر روی تاج اول حتی می توان البته با احتیلط وترس در پیرامون منار حرکت کرد .
در بالای منار یعنی بر بالای طبقه سوم منار ، یک عمارت کوچک مکعبی به سمت قبله ساخته شده است .
تمام این خصوصیات ، منار زیار را منحصر به فرد و شگفت انگیز می کند و از خود سوال می کنی که براستی کاربرد این منار بلند و شگفت ، چه بوده است ؟
منار زیار در پایین بر یک ایوان پهن هشت ضلعی بر روی زمین قرار گرفته است . تا ارتفاع سه متر از پایین منار نیز به صورت یک استوانه هشت ضلعی است و بقیه منار به صورت مدور البته مخروطی است .
نمای بیرونی منارزیار با طراحی و ترکیب بندی هنرمندانه ای از آجر انجام گرفته و مقداری کاشی کاری در ردیف های در بدنه منار انجام شده . در یک ردیف کاشیکاری در بالای بدنه منار ، آیه 33 از سوره فصلت در یک ردیف بر دورادور منار برکاشی حک شده است با این مضمون :
” بسم الله الرحمن الرحیم و من احسن قولا ممن دعا الی الله و عمل صالحاً و قال اننی من المسلمین – الله”