امامزاده درب امام مرقد دو تن از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) به نام های ابراهیم و زین العابدین است که دارای شجره نامه معتبر است و بسیاری از اعراب کشورهای دیگر که نسب شان به این دو بزرگوار می رسد برای زیارت به اینجا می آیند. بنای امامزاده باقیمانده از دوره فرمانروایی قراقویونلوها در ایران است و به دستور دختر جهانشاه در سال ۸۵۷ قمری ساخته شده است. بنای امامزاده دارای دو گنبد بزرگ و کوچک است که گنبد کوچک در دوره صفویه ساخته شده است. بنا دارای کاشیکاری های زیبایی است که دارای ارزش های هنری بالاست.
در کنار امامزاده مسجد قدیمی به نام جبیر قرار دارد که سید بن جبیر از یاران امام حسن که برای ترویج قرآن و اسلام به اصفهان سفر کرده بود، ساخته است.
مردم در اینجا برای برآورده شدن حاجات شان نان و ماست نذر می کنند. حالا چرا نام و ماست؟ گفته می شود وقتی این دو امامزاده به این محل رسیدند، میزبان برای آنها نان و ماست آماده می کرد که این دو امامزاده به شهادت رسیدند. بنابراین از آن روزگار به بعد این فرهنگ باقی مانده است.