حسینیه امینی ها Aminiha Hosseiniyeh

یکی از خانه های اعیانی و بسیار قزوین بوده است مالک آن حاج محمدرضا امینی بوده که در زمان ناصرالدین شاه برای اینکه پیکش به شاه نشود آ« را وقف میکند و همچنان تا این لحظه مراسم های ماه محرم در آن برگزار میشود. دو طبقه است و طبقه بالا باید کفش هایتان را درآورید و وارد شوید. ترمه و فرشهای زیبا ، آینه کاری دیوارها و سقف های نقاشی شده و شیشه های رنگی واقعا زیبا هستند. طبقه پایین که زیرزمین حساب می شود دارای حوض کوچکی است و فضای خنکی دارد و مناسب فصل گرم است. دارای سرویس بهداشتی نیز میباشد .

این حسینیه در شهر قزوین و در خیابان مولوی قرار دارد ؛ ابتدا قبل از اینکه وارد این خونه بشیم تصویری که در ذهن داشتیم فضاروبه شکل حسینیه و یا مسجدهای دیگه تصور می کردیم ولی با وارد شدن به این مجموعه دیدیم که هیچ چیزان به حسینیه نمیخوره و بیشتر شبیه به یک خانه اعیانی نشین بوده با تمام اپشنهای موجود دوره خود ؛ این خونه زیبا( با ورودی نفری 3000 تومان )ساختار معماری اصیلی رو داره که از دو حیاط ، سه تالار و همینطور فضاهای مختلف در زیر زمین و هم کف و... داره که به راحتی میشه از این خونه یه کتاب کوچیک نوشت ؛ جذاب ترین بخش این حسینیه تالارهای اونه که شامل ارسی های زیبا،شیشه های رنگی استادانه،اینه کارییها، پنجرها ، سبک معماری و...که به هر قسمت اون نگاه میکنی سوای زیبایی ،داستنهایی برای خودش داره که راهنمای این مجموعه همه رو به صورت کامل برای عموم توضیح میده که سازنده این خونه اقای امینی برای این خونه و معماریش چقدر زحمت و چه هزینه های گزافی در دوره خودش برای ساخت کرده است ؛ در کل حال و هوای این خونه خیلی خوبه و داستنهای جالبی داره و پیشنهاد میکنم که حتما ازش بازدید کنید

در مورد این حسینیه و تاریخ آن مطالب فراوانی در وب سایت‌های گردشگری است و اینجا به گزارش بازدیدم از این خانه خواهم پرداخت. مکان این خانه‌ی اعیانی بر روی نقشه‌ی گوگل مشخص شده است و شاید یکی از بهترین جاذبه‌های شهر قزوین است.
از بخش‌های شرقی، غربی و جنوبی دور حیاط تنها بخش جنوبی که شاید اصلی‌ترین قسمت خانه باشد، قابل بازدید است. این قسمت در دو طبقه بنا شده است که زیرزمین و همکف آن است. همکف که بالاتر از سطح حیاط قرار دارد، دارای شاه‌ نشین مشرف به حیاط بیرونی است. این شاه نشین به دو اتاق یا در حقیقت تالار که به موازات آن ساخته شده‌اند، متصل است. تالار شمالی به حیاطی دیگر که به نظر حیاط اندرونی است، متصل است. تالارهای سه گانه به واسطه‌ی درب‌های ارسی که دارند، قابل اتصال به هم هستند و در زمان باز شدن یک سرسرای بزرگ را تشکیل می‌دهند. در طرفین این تالارها دو اتاق دیگر هم قرار دارند. نکته جالب در معماری این بنا، اتصال بخش‌های مختلف به یکدیگر از طریق اتاق‌های تو در تو یا حیاط‌های جانبی است.
بخش زیرین که حوضخانه است در زیر تمام ساختمان گسترده شده است. گویا خدم و کارکنانی که اهل خانه نبودند از دربی دیگر وارد زیرزمین می‌شدند و بدون این که وارد اندرون خانه شوند، در آن تردد کنند. این خانه قطعا یکی از زیبا‌ترین خانه‌های اصیل بود که بازدید کرده‌ام.

خونه یا حیسنیه امینی ها یکی از دیدنی های شهر قزوینه. این خونه تاریخی رو حاج محمد رضا امینی که از تجار قدیمی قزوین بوده توز مان قاجار ساخته. این خونه نمونه زیبایی از یه خونه سنتی ایرانیه. نمیشه از ارسی های این خونه با شیشه های رنگی اش دل کند.
حاج محمد رضا امینی خونه را وقف کرده تا کارهای مثل ختم قران تو ماه رمضان و یا عذاداری تو محرم توش برگزار بشه. این خونه دوتا حیاط داره و زیر زمین و شربت خانه اش هم خیلی دیدنیه. آیینه کاری های سالن ها، فرش های قرمزدستباف یکدست و نقاشی های سقف سالن اصلی بسیار دیدنیه.

ای خانه تاریخی که قدمت ان به دوره قاجار برمیگردد متعلق به یکی از تجار به نام قزوین به نام حاج محمدرضا امینی بوده است که در حال حاضر وقف شده است و در ایام محرم مراسم عزاداری در ان برگزار میشود.
ساختمان شامل زیرزمین و طبقه اول است که شامل سه سالن بزرگ مستطیل شکل است که به موازات یکدیگر قرار دارند. تالارها با ارسی های بسیار زیبایی از یکدیگر جدا شده اند که امکان بالارفتن انها و یکی شدن فضای سه سالن وجود دارد. فرشها نیز بسیار زیبا و نفیس و عتیقه هستند و قبل از ورود بایستی کفشهای خود را در بیاورید.
زیرزمین بنا نیز حالت سرداب دارد و موزه کوپکی است که تعدادی عکس و اثار محدودی در ان به نمایش گذاشته شده است.
این بنای تاریخی زیبا ظهرها بین ساعت 1 الی 4 تعطیل میباشد پس حتما در بازدید از این محل به این نکته دقت کنید.

خانه یا حسینیه امینی در خیابان منتظری شهر قزوین قرار گرفته، یک خانه قاجاری که درونگرا و تا حدی به سبک معماری مناطق گرم و خشک ساخته شده، حیاط بزرگی داره و کف حیاط از سطح خیابون پایینتره، خانه در سطح بالاتری از حیاط قرار گرفته و زیر خانه سردابی ساخته شده که در حال حاضر نمایشگاهی از لوازم سنتی مربوط به مراسم محرم هست. فضای داخل خانه از سه سالن طولی شکل گرفته. کفها فرش هستند و برای بازدید باید کفشهاتون رو دربیارید. فضای بین سالنها و همینطور پنجره های سمت حیاط از اورسی هایی با گره چینی فراوان و شیشه های رنگی پوشیده شده. سقفها با نقوش ریز و پرکار منبت کاری شده و در جاهایی کاشیهای کف مشخصه که بسیار خوشرنگ و زیباست. لوستر خوشرنگی هم که به صورت سفارشی در اروپا ساخته شده با نقش شیر و خورشید از سقف آویزان شده. یکی از قسمتهای خاص خانه گره چینی مدور و رنگی یکی از اوروسی های خانه هست که روی هر دایره نماد یکی از ماههای سال نقش بسته، با نوری که در زمان مشخصی از بیرون وارد فضا میشه روی هرکدام از این دایره ها باشه، در این زمان در اون ماه از سال هستیم.مالک این خانه قاجاری آقای امینی از تجار معروف ان دوره بوده که این خانه زیبا را وقف امام حسین و محرم کرده و بخاطر همین اسم حسینیه امینی ها بر روی آن گذاشته شده.

حسینیه امینی ها در واقع خانه فردی اعیان به نام حاج محمد رضا امینی بوده که در زمان قاجار ساخته شده و قسمتی از آن وقف حسینیه برای عزاداری شده است. این حسینیه در خیابان مولوی قزوین قرار دارد و برای وارد شدن به آن باید زنگ در را زد که آقایی که هم راهنما و بلیط فروش و سرایدار است در را برای شما باز می کند ورودی آن 3000 تومان است. به حیاطی وارد می شوید که چند درخت کهنسال در آن است. از داخل حیاط با پله هایی به سمت پایین به سرداب و شربتخانه وارد خواهید شد که معماری ساده و زیبایی دارد و حوضی در وسط آن قرار دارد. اما از داخل حیاط با چند پله به سمت بالا به زیباترین قسمت خانه خواهید رفت که باید قبل از رفتن کفش خود را در آورید. در این قسمت سه تالار به همراه چند اتاق قرار دارند که آیینه کاریهای سقف و دیوار آنها زیبایی خیره کننده ای دارد این تالارها با ارسی هایی از هم جدا شده اند. همچنین چندین چلچراغ زیبا از سقف تالارها آویزان است که متاسفانه با بی سلیقگی تمام چندین لامپ کم مصرف هم در کنار آنها قرار دارد. این خانه یکی از زیباترین خانه های قدیمی بود که دیدم و حس خوب خانه در آن جاری بود 

محمدرضا امینی تاجر اهل تبریز وقتی ساکن قزوین می شود در حدود ۱۶۰ سال پیش عمارتی می سازد شامل ۱۴ حیاط و ۱۶ ساختمان که از آن اکنون سه حیاط و سه تالار به جای مانده است. گفته می شود او برای در امان ماندن عمارتش از چشم طمع شاهزاده های قاجاری، عمارت را وقف حسینیه می کند تا ۹۹ نسل بعد از خودش. چون خودش فرزندی نداشته بنابراین بردارش اولین متولی و اکنون نسل پنجم متولی این بنا هستند. ساختمان از نظر معماری حاوی ارزش و نکات جالبی دارد: درهای چوبی کشویی، درهای بدون لولا، نحوه گرمایش ساختمان از طریق شومینه، نحوه روشنایی با استفاده از شمع و بعدها با لوسترهای اصل ایتالیایی و فرانسوی، سقف قاب بندی شده، اُرسی ها زیبا که موقع برگزاری مراسم باز و سه تالار بهم مرتبط می شوند و زیرزمین جالب با کاربری های مختلف . . . در ساخت چندین سریال و فیلم، برخی از سکانس ها در این عمارت فیلمبرداری شده است مثل شب دهم، سمندون، هزاردستان، و .... در سفر به قزوین حتما بازدید از این بنای تاریخی را در برنامه قرار دهید. منتها حواس تان باشد که سر ساعت مراجعه کنید و از یک تا چهار بعدظهر تعطیل است و مسئول و راهنمای این عمارت بسیار دقیق است و خارج از ساعت اجازه بازدید نمی دهد. فرزاد، راهنمای این بنا نیز با سرعت ۵۰۰ کلمه در دقیقه صحبت می کند و در ظرف کمتر از ۱۵ دقیقه مغز شما را با دنیایی از اطلاعات جالب و کمتر مکتوب شده، بمباران می کند!

این خانه زیبا و اعیانی با معماری و ارسی های شیشه رنگی منحصر به فردش متعلق به یکی از تجار معروف قزوین حاج محمدرضا امینی می باشد که آنچه امروز به جای مانده دو خانه و چهار حیاط می باشد که بخشی از این خانه جهت مراسمات محرم وقف حسینیه شده است.
این خانه از سه تالار که در موازات یکدیگر قرار گرفته و به وسیله ارسی های زیبایی از یکدیگر جدا می شوند تشکیل شده است. یکی از تالارها از 9 ارسی و شیشه های رنگی زیبایش تشکیل شده است که از شاهکارهای هنری است.
سقف تالارها دارای نقاشی ، آینه کاری ، گچبری و گره بندی چوبی است که همه با لوستر های زیبایی که توسط خود حاج آقا امینی از فرانسه سفارش داده شده مزین شده است.

بعد از صرف ناهار در رستوران شمس به حسینیه امینی ها که درست مقابل رستوران بود رفتیم. این حسینیه در خیابان مولوی قزوین بین دو خیابان حاج محمدی و محمد منتظری قرار دارد. راهنمای ما زنگ را زد و متولی حسینیه در را برایمان باز کرد. هر بازدید کننده ای که می آمد زنگ می زد, ایشان در را برایشان باز می کرد و خوش آمد می گفتد. از در چوبی خانه که گذشتیم چند پله ای را پایین آمدیم و وارد حیاط شدیم. حیاط پردرخت و باصفایی بود. تقریبا روبه رو حیاط آب سرد کنی بود.
تقریبا تو گرمای سر ظهر به خانه رسیده بودیم زیاد در حیاط نماندیم و کفش هایمان را در آوردیم و از پله ها بالا رفتیم وارد خانه شدیم. از راهرو و دو تالار گذشتیم و در تالار سوم گروه ما مستقر شدیم. تالارها فرش شده و پشتی داشت. اینقدر معماری و تزئینات خانه باشکوه بود که با خودم میگفتم عجب حسینیه متفاوتیه تا اینکه آقای حضرتی ها راهنمای ما شروع کردن درباره خانه صحبت کردن و خلاصه توضیحات ایشان.
این خانه در سال 1275 هجری قمری توسط حاج محمدرضا امینی ها از بازرگانان قدیم قزوین که اصالت آذربایجانی و تبریزی داشته ساخته میشه.
او زمانی که مطلع میشه ناصرالدین شاه قراره از خانه بازدید کنه نگران میشه چراکه میدانسته شاه از چیزی خوشش بیاید باید به شاه پیشکش کرد. او نذر میکنه اگر خانه از دستش نره این خانه برای امام حسین (ع) وقف بشه و حسینیه امام بشه. تا اینکه شاه میاد و از خانه تعریف میکنه. هر چقدر منتظر میشه بگن پیشکشش است قربان, کسی چیزی نمیگه تا علت را جویا میشه و به شاه میگن شما که نوکر امام حسین هستین خانه وقف امام حسین شده و بدین ترتیب خانه نجات پیدا میکنه.

خانه ای باشکوهی بود و نمونه زنده ای از معماری خانه های سنتی ایران است. زمانی که در تالار نشسته بودیم احساس میکردم واقعا مهمان خانه هستم, حس خیلی خوبی داشتم. جای جای خانه بسیار زیبا و تماشایی است. سقف تالارها تزئینات و نقش نگار داشت و با هم متفاوت بود. دو تالار ارسی های 5 تایی و یک تالار ارسی 9 تایی دارد که تنها این خانه در ایران ارسی 9 تایی دارد. حتی نقش های شمسه های بالای ارسی های سه تالار با هم متفاوت بود. بعد از دیدن تالارها و رفتن به سایر قسمت های خانه رفتیم به زیرزمین که آنجا مهمانخانه تابستانی بوده و امروزه شربت خانه حسینیه شده. در یکی از اتاق های زیرزمین را به موزه مشارکتی موزه عاشوراییان اختصاص داده اند و همه ساز و کارهای عاشورا را آنجا گردآوری کرده اند. متاسفانه در آن بسته بود و نتوانستیم ببینیم.
راهنمای ما گفتند این خانه همچنان کارد حسینیه را دارد و در محرم و صفر در دو دهه عزاداری می کنند و در ماه رمضان اطعام می دهند. (خانه سرویس بهداشتی مردانه و زنانه مجزا دارد)
همچنین پذیرای بازدیدکنندگان است که زنگ خانه را که بزنید متولی حسینیه که نوه مرحوم حاج محمد رضا امینی هاست در را به رویتان باز می کند و ساعاتی مهمان حسینیه می شوید.

خانه امینی ها که قدمتی ۱۸۸ ساله دارد مربوط به تاجر خشکبار،چای،فرش (آقای امینی) بوده که در خیابان منتظری قزوین قرار دارد و از لحاظ معماری و تزئینات داخلی یک اثر زیبا و منحصر بفرده که من با دیدنش واااااقعا به وجد اومده بودم. وقتی ناصر الدینشاه مدام از خانه تعریف میکنه اقای امینی با سیاست فراوانش میگه که این خونه وقف امام حسین هست تا ۹۹ نسل بعد خودش ،که البته ایشون بچه نداشتن و الان نسل پنجمشون از برادرش وارث این حسینیه هستن که در ایام شهادت در این مکان مراسم سوگواری برگزار میشه. خونه یک حیاط با صفا داره که وسطش حوض و اطراف ارسی های سمت منزل که به محض وارد شدن به منزل وارد راهروی کوچکی شده و بعد سمت چپتون یک درب کشویی فوق العاده و منحصر بفرد کشویی میبینید با میخ های چوبی که داخل دیوار میره چی ازین زیباتر که یه خونه اینطور خوب مونده باشه؟ بعد از وارد شدن از درب چوبی وقتی جناب رو رد کنید به اولین سالن میرسید که سمت چپتون ۹ عدد ارسی رو به حیاط و سمت راستتون ارسی روبه سالن دوم هست .سقف این سالن قاب بندی شمسه ،منبت،مشبک های زیبا گره چینی شده و لوستر آبی رنگی از وسط ان آویزانه که بصورت سفارشی در فرانسه ساخته شده و روی آن طرح شیرو خورشید هست.بر ارسی سمت راست نماد ماه های تولد وجود داره و جهتش از راست به چپه و ارسی های سمت چپ که روبه حیاط هست با برزنت پوشیده شده که اگر برزنت برداشته شود ،نور مستقیم آفتاب به خورشیدیه وسط ارسی میتابه و اون مثل لیزر منعکس میشه روی اون ماه که در اون قرار داریم و اون روشن میشه و یک تقویم خورشیدیه در این سالن که ۶ ماهه دوم سال مشخص میشود .برای رفتن به سالن کناری از در که خواستید رد بشید به زیر پاتون توجه کنید که از روی کاشی های هفت رنگ قجری رد میشوید.سالن دوم دوتا شومینه داشته با سنگ مرمرنفیس که در حال حاضر مرمر ها دزدیده و با گچ ساخته شده که در قدیم وظیفه گرمایش رابعهده دارد.کاسه های آیینه دار کوچکی در بالای دیوار وجود دارد که داخلش آیینه کاریه که وظیفه ی اکو کردن را انجام میداده و و وظیفه ی انعکاس نور که جلوی اونها شمع روشن میکردن و نور سالن تامین میشده .دو تخته فرش ۴۵ متری این سالن رو پوشش دادن که اصلشون در موزه ی انگلستان نگهداری میشه و اینها رو ۶۰ سال پیش آستان قدس رضوی هدیه داده .از وسط یک لوستر تماما کریستال و شمع سوز که مربوط به ۱۶۵ سال پیش هست و خود اقای امینی از ایتالیا خریداری کرده به سقفی آویزانه که نماد آسمان رو داره و روی اون نقوش خورشید و ماهه و آبی رنگه و هرچی از حس و حال خوب این خونه بگم کم گفتم . بریم سر تالار سوم که همون شکل ارسی های سالن اول رو داره با این تفاوت که ۶ ماهه اول سال شمسی رو در تقویم خورشیدی نشون میده و سالن هم دارای گوشواره برای مراسم هابوده و آیینه کاری بوده ولی الان گچه و دلبری دو سالن موازی کنارش رو نداره.در طبقه پایین هم که ساختار آجری داره ی شوتینگ قدیمی قرار داره،به اینصورت که درشکه ای برای تخلیه بار میومده بار هارو روی پشت بوم خالی میکرده و از اونجا از طریق دریچه ای از بالا به پایین انداخته میشده و آجرچینی بحدی هنرمندانه وحرفه ای انجام شده که ضربه ی اون گونی رو میگرفته و محصول آسیب نمیدیده.از معماری و آرایه های تزیینی این بنا هرچه بگم کمه دیدن این خونه رو بشدت به دوستان پیشنهاد میدم .سکانس هایی از خیلی از این فیلم ها در این حسینیه ساخته شده؛شب دهم،کفش های میرزا نوروز، هزاردستان ، شیخ بهایی،بانو،رانده شده، یتیم خانه ایران،سمندون،گرمابه صفا،قندو پند،حسن کچل و بانوی عمارت. درضمن ساعتهای ۱ تا ۴ امکان بازدید میسر نیست. و هزینه ی ورودی هم نداره.

خانه و حسينيه اميني ها از خانه هاي زيباي قجري است که وقف مراسم محرم شده و همچنان هم درش مراسم عزاداري محرم برگزار ميشه. داراي سه تالار بزرگ با جزئيات و تزئينات بسيار هست که با درهاي چوبي اورسي دار از هم جدا شده اند. يادتون باشه بعد از ديدن عمارت اصلي و اتاق هاش حتما سرداب زيباي خانه رو هم بازديد کنيد. ساعت بازديد 9 تا 13 و 16-18 مي باشد و بين 1 تا 4 بسته هست.
#ایران #قزوین #حسینیه_امینیها

این مکان بسیار زیبا با پنجره های ارسی منحصر به فردش خانه یکی از تجار معروف زمان قاجار، حاج محمدرضا امینی بوده که وقف حسینیه شده. در طبقه پایین موزه عاشوراست که در آن از ابزار آلات جنگی مرتبط با عاشورا و امام حسین مثل کلاه خود و لباس های تعزیه و پرچم و بیرق نگهداری میشه.

این عمارت دارای سه تالار به موازات هم می باشد و سقف زیبای خانه امینی ها تماما معرق کاری و بی نهایت زیباست. لوسترهای این خانه متعلق به همان دوران بوده که توسط حاج محمدرضا امینی از فرانسه و ایتالیا سفارش داده شده بود.