پل آهنی جلفا Jolfa Iron Bridge

داستان این پل از سری تراژدی هایی که هرکسی رو میتونه تحت تاثیر قرار بده ، پل ریلی که از اون قطار رد میشه ، روی رودخونه ی ارس بنا شده و از وسط پل مرز ایران و نخجوانه.
کنار پل سه مزار میبینید که داستان جالبی داره ، گویا موقع جنگ جهانی دوم ، وقتی روسیه قصد ورود به خاک ایران رو داشته ، سه ژاندارم در این نقطه وظیفه ی محافظت از مرز رو داشتن ، با اینکه حملات روسیه خیلی سنگین بوده اما این سه ژاندارم با مقاومت ۲ روز (و به روایتی ۳ روز) جلوی ورود ارتش روسیه رو میگیرند که در نهایت نیز کشته میشوند و روس ها وارد خاک ایران میشوند ، جالبی ماجرا اینجاست که روس ها خودشون از شجاعت این سه ژاندارم تحت تاثیر قرار میگیرن و به نشانه احترام اونها رو کنار پل به خاک میسپارند . هنوز هم مزار این سه ژاندارم هست و به یادشون تندیس هایی ساخته شده .
جدا از ماجرای جالب اینجا ، حس مرز و از مرز شدن خصوصا زمینی ، حس جالبیه که نمیشه درست توصیفش کرد ، انگار خاکی که توش وایسادی و سربازایی که میبینی دارن از این خاک حفاظت میکنن ، حس وطن دوستی آدمو بیدار میکنه .
نظر شما چیه ؟ تاحالا تجربه ی زمینی رد شدن از مرز و داشتین ؟ حستون چی بوده ؟
#گلفام_سفر

این پل در شهر جلفا قرار دارد که راه آهن از روی آن عبور می‌کند و به دست شرکت راه آهن تبریز جلفا ساخته شده‌ است و از خصوصیات این پل می‌توان به معلق بودن و قابل تغییر ارتفاع با حجم اب رودخانه و خاصیت انقباض و انبساط در فصل سرد و گرم سال را نام برد ؛ این پل طوری طراحی و ساخته شده‌ که سطح آب رودخانه ارس هر چقدر که بالا بیاید باز هم چند متری با سطح آب فاصله خواهد داشت ؛ در کنار این پل برجک نگهبانی مرزی ایران و در ان طرف پل برجک نگهبانی مرزی نخجوان قراردارد ؛ قبر سه شهید دلاور ایرانی که کنار این پل قرار دارد یادمان داستان دلاوری این سه تن مرزبان ایرانی را برای ما زنده می کند که پیشنهاد میکنم داستان ان ها را در اینترنت و یا اگر به این جاذبه سفر کرده اید ان را برروی سنگ نوشته ای که کنار انها قرار داده اند، بخوانید ؛

پل آهنی جلفا در خروجی شرقی شهر جلفا قرار گرفته است و رابط خط آهن تبریز- جلفا با خط آهن جمهوری نخجوان است. بد نیست بدانید مسیر ریلی تبریز به جلفا قدیمی ترین خط اهن موجود در کشور است که بیش از 100 سال قدمت دارد. پل آهنی روی رودخانه ارس قرار دارد و حدود 105 سال پیش افتتاح شد. با افتتاح این پل، راه آهن ایران به شوروی سابق متصل شد. اما مهم تر از خود پل آهنی، ماجرای شهادت سه مرزبان ایرانی در بحبوحه جنگ جهانی دوم است که به مدت 48 ساعت مانع ورود لشگر 47 ارتش شوروی به خاک ایران شدند. پل آهنی بهترین مسیر عبور از روی ارس و ورود به خاک ایران بود اما مصیب ملک محمدی، محمد واثی هاشمی و عبدالله شهریاری سه مرزبان ایرانی بودند که در سوم شهریور 1320 پس از مقاومت دلیرانه مقابل اشغالگران به شهادت رسیدند و پیکرشان در کنار همین پل دفن شد. تا چند سال پیش مزار این سه شهید به صورت خیلی ساده و تا حدی گمنام باقی مانده بود و چون در این محل یک پاسگاه مرزی قرار دارد، اجازه توقف نمی دادند. اما اکنون مزار شهدا بازسازی و تندیس های از آنان در کنار قبورشان نصب شده و به محلی برای بازدید و یادآوری فداکاری سربازان حافظ وطن درآمده است. اگر به جلفا سفر می کنید بازدید از این پل و مزار شهدای مرزبان را نیز در برنامه خود بگذارید.

این پل بر روی رود ارس قرار گرفته که نقطه صفر مرزی ایران و آذربایجان را در بر گرفته در این مکان قبر سه شهیدمرزبان هستش در یک طرف پل برجک مرزی آذربایجان قرار دارد و در طرف دیگر برجک مرزی ایران قرار داشت که روی برجک سربازی بود اجازه نمیداد که کسی روی ریل برود مجسمه این سه شهید را هم در آنجا قرار داشت تا همیشه یاد آنها در خاطرمان بماند

پل آهنی که محل عبور قطار میباشد در حدود یک کیلومتری شهر جلفا واقع شده است که از نظر ساخت یک سازه مهندسی زیبا و خاص به شمار میرود که در سالهای گذشته توسط مهندسان روس بر روی رود مرزی ارس ساخته شده است. جدای از زیبایی این پل و محل واقع شدنش این پل یاد اور رشادتهای فرزندان این مرز و بوم نیز هست چرا که در زمان جنگ که لشگر روسی قصد عبور از این پل و ورود به کشور را داشتند توسط سه سرباز یکی دو روز روی این پل معطل میشوند و بعد از شهادتشان نیز توسط فرماندهان روسی با عزت و احترام به خاطر رشادتشان به خاک سپرده میشونددر کنار پل میتونید ازدیدن جریان رود لذت ببرید

این پل جدا از سازه مهندسی و زیبایی که داره تداعی بخش رشادت فرزندان این مرز و بوم نیز هست. شنیدن داستان این سربازان که با خون خودشان خاک حفظ کردن مو بر تن ادم سیخ میکند. ارتش روسیه که قصد عبور از روی این پل و ورود به خاکمان را داشت توسط سه سرباز روی این پل به مدت سه روز زمین گیر میشود تا این که با رسیدن ادوات توپخانه ارتش روسیه با آتش سنگین این سربازان را از پا در میاورند. ژنرال روس بعد از فهمیدن این که توسط این سه سرباز سه روز زمین گیر بود مدال های خود را میکند و روی سینه این سرباز ها میگذارد و با مراسم نظامی این سرباز ها را به خاک میسپارد و رو به سربازانش میگوید من اگر یه لشگر از این سرباز ها را داشتم دنیا را فتح میکردم.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
این پل درست در خروجی شهر جلفا به دیدنش می ارزد.

در ابتدای خروجی جلفا به سمت شرق پلی آهنی قرار دارد که مسیر خط ریلی ایران به جمهوری نخجوان است. اما اهمیت این پل بیشتر به خاطر داستان رشادت سه مرزبان در سال ۱۳۲۰ شمسی است.
این که این سربازان در مقابل قشون روس دو روز مقاومت کرده‌اند یا دو ساعت اصلا مهم نیست. مهم حس وطن‌پرستی تا پای جان است.
سردیس این سه سرباز فداکار در کنار این پل به پاس رشادت آنها نصب شده است، همان محلی که در آنجا مقاومت کرده و شهید شده‌اند.

رشادتهای گمنام ایران زمین

مقاومت جانانه و دلیرانه 48 ساعته 4 نفر از ارتش ایران در مقابل ارتش تا دندان مسلح شوروی در شهریور 1320

در روز ۳ شهریور ۱۳۲۰ نیروهای شوروی از شمال و شرق و نیروهای بریتانیایی از جنوب و غرب، از زمین و هوا به ایران حمله کردند و شهرهای سر راه را اشغال کردند و به سمت تهران آمدند.

یکی از معدود مقاومت های نیروهای مسلح ایران در برابر ارتش سرخ شوروی در مرز نخجوان روی داد.

این پل تاریخی که 110 متر طول دارد و 5/5 متر عرض دارد در فاصله سالهای 1913-1914 ساخته شده است، در سوم شهریور 1320 سه تن از مرزبانان دلیر ایرانی در همین نقطه صفر مرزی با ارتش سرتاپا مسلح شوروی جنگیدند و به شهادت رسیدند. "سید محمد راثی هاشمی،عبدالله شهریاری و ستوان ملک محمدی" برخلاف سایر همقطاران خود که تسلیم و فرار در برابر نیروهای بیگانه را بر مقاومت ترجیح داده بودند، تا آخرین فشنگ مقاومت کردند ،

این رشادت عجیب حتی برای نیروهای شوروی جالب بود به طوری که سربازان شوروی بعد از فتح پل، با احترامات نظامی، اجساد این سه سرباز ایرانی را در کنار پل به خاک سپردند.
سرلشکر نوویکف، فرمانده لشکر 47 شوروی وقتی متوجه می‌شود که سربازان ایرانی کشته شده‌اند از پل آهنی عبور می‌کند و وارد خاک کشور می‌شود. او وقتی فهمید 48 ساعت است که تنها با 3 سرباز جنگیده، به نشانه احترام یکی از درجه‌هایش را از روی دوشش باز کرد و روی سینه سرجوخه محمدی گذاشت و از چوپانی خواست 3 سرباز شجاع را به شیوه مسلمانان کنار پل آهنی دفن کند. تدفین این 3 سرباز به‌خاطر وطن‌پرستی‌شان با تشریفات نظامی از سوی لشکر 47 ارتش دشمن صورت گرفت.