خانه اردوبادی مربوط به دوره پهلوی اول است و در تبریز به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا در سالهای جنگ جهانی دوم و در زمان اشغال تبریز به دست روسها، کنسولگری عراق بوده است. قدمت خانه اردوبادی به اوایل حکومت پهلوی باز میگردد. خانه اردوبادی یک هزار و ۶۰۰ مترمربع وسعت دارد و اعیانی آن در ۳ طبقه بنا شدهاست. این بنا هماکنون به عنوان مرکز اسناد ملی شمال غرب مورد استفاده قرار میگیرد.
خانه اردوبادی از خانه های قدیمی تبریز است که کمی پایین تر از میدان ساعت و عمارت شهرداری قرار دارد. قدمت این خانه اعیانی ۳ طبقه کمتر از صد سال است و از آجر و سنگ در ساخت آن استفاده شده است. مالک اولیه این خانه پزشکی به نام موسی بیگ بوده که از اینجا به عنوان کلینیک درمانی اش استفاده می کرده است. این بنا سپس به عنوان کنسولگری عراق در تبریز فعالیت کرده و دکتر اردوبادی از روانشناسان معروف این خانه را بعد از جنگ جهانی دوم خریداری و تبدیل به کلینیک می کند. سپس در دهه پنجاه این خانه بدست خانواده علمیه می رسد که در کار چاپ و نشر فعال بودند. بنا در نهایت توسط شهرداری تبریز خریداری و در حال حاضر تبدیل به مرکز اسناد ملی شمالغرب کشور شده که بازدید عمومی ندارد. حیاط عمارت اردوبادی پر از درختان میوه گوناگون مثل توت، گردو، و ... و بسیار سرسبز و باصفاست.
این خانه هم یکی از خانههای قدیمی تبریز است که در ارتش جنوبی و نزدیکی عمارت شهرداری و همسایگی مدرسه رشدیه قرار دارد.
این خانه هم اکنون به عنوان گنجینه اسناد ملی ریاست جمهوری استفاده میشود و بازدید از اسناد آن همیشه مقدور نیست و تنها در مناسبتهای خاص با اعلام قبلی ممکن است.
خوشبختانه بنا در وضعیت مناسبی قرار دارد و نمای آن ترمیم شده است.