این مکان که در ساحل شرقی رود دانوب در شهر بوداپست قرار دارد توسط یک کارگردان مجارستانی به نام کان توگای (Can Togay) و یک مجسمه ساز به نام گیولا پائر (Gyula Pauer) طراحی و ساخته شده است. کفش های ساحل دانوب در حقیقت یک یادبود به افتخار یهودیانی است که توسط فاشیست ها در جنگ جهانی دوم کشته شده اند. از قربانیان این فاجعه خواسته شده بود که ابتدا کفش هایشان را در کنار رود دانوب در بیاروند و سپس آنها را تیرباران کردند.
در بوداپست، شهری که به شور و نشاط معروف است، دیدنی های غم انگیزی نیز وجود دارد. کفشهای فلزی قرار گرفته در ساحل دانوب، تداعی کننده خاطراتی سیاه بر چهره شهر است. زمانی که در خلال جنگ جهانی دوم، فاشیستها یهودیان را اینجا به خط میکردند و قبل از اعدامشان از آنها میخواستند که کفشهایشان را در آورند. امروزه این سمبلهای غم انگیز، یادآور چهره زشت قساوت و نژاد پرستی است.
همیشه قرار نیست دیدنیها و جاذبههای گردشگری، موزه، کلیسا، مسجد، کاخ و باغ باشد. بوداپست یک جاذبهی گردشگریی متفاوت و البته از نظر من غمانگیز دارد. در کرانهی رود دانوب، جایی نزدیکِ ساختمانِ پارلمان، تعدادی کفش آهنی قرار دارد و از سالها پیش به یک جاذبهی گردشگری تبدیل شده و مورد استقبالِ مسافرانِ بوداپست قرار گرفته است. این کفشها یادبودیست برای یهودیانی که در زمانِ جنگ جهانیِ دوم در بوداپست و در کنار دانوب تیرباران شده و به درون رود افتادهاند. مردم گاهی در کنار این کفشها گل سفید میگذارند و یا شمع روشن میکنند.
#تایسیز