این مکان آرامگاه کمال آتاتورک بنیان گذار جمهوری ترکیه است که در سال 1944 میلادی و بر بالای یک تپه با چشم اندازی رو به شهر ساخته شده است.
یکی از مهمترین دلایل سفرم به آنکارا دیدن مجموعه آنیت کبیر بود.بنایی که به عنوان گرامیداشت یادبود آتاتورک در میان باغی بر روی بلندی شهر ساخته شده و هر روز بازدیدکنندگان فراوانی دارد. فارغ از احترامی که مردم ترکیه و دیگر کشورها به اولین رییس جمهور و پدرترکیه نوین دارند خود بنا مجموعه ای بینظیر از سمبلها و اشیاء تاریخی است. اگر از درب شمالی مجموعه وارد شوید از میان باغی به نام صلح به سمت بلواری که خیابان شیرها نام دارد هدایت میشوید. ورود به میدان بزرگ مجموعه از این بلوار دیدنی است. تعداد مشخصی مجسمه شیر به سبک مجسمه های اقوام اولیه ترکیه هیتی ها در اینجا نصب شده و ابتدای ورود به میدان تندیسهایی از زنان و مردان ترکیه نصب شده که هر کدام نماد مهمی از فرهنگ ترکیه هستند.میدان مراسم وسیع و چهارگوش است که به تازگی سنگفرش ساده شده و قبلا سنگفرش با الگوی فرشهای ترکی داشته است. سمت چپ در بالای پله ها بنایی معبدگونه به ستونهای بسیار سالن یادبود و مقبره آتاتورک است. سالنی با ارتفاعی بلند و تناسباتی کشیدهکه در دوطرف ورودی دو نطق از سخنرانی های آتاتوزک با طلا حکاکی شده، انتهای سالن سنگ قبری نمادین بر روی سکویی چند ضلعی و هرم مانند نصب شده که با نورگیری مشبک کاملا در زمینه برجسته شده، مدفن اصلی آتاتورک در زیر این سنگ داخل حجم چند ضلعی قرار دارد. در دوطرف مسیر مشعلهایی بلند به تعداد مشخص در هرطرف نصب شده، ترکیب رنگ سنگهای بکار رفته در تالار متناسب و زیبا هستند. روبروی تالار اصلی و دقیقا انتهای میدان مراسم مقبره نزدیکترین شخص به آتاتورک عصمت اینونو است.رواقهای دور بنای اصلی و مقابلش بسیار پر تزیین و زیبا هستند. موزه و نمایشگاهی از آثار هنری مربوط به جنگها، فتوحات و زندگینامه آتاتورک و وسایل شخصی در داخل بناهای دور میدان برقرار است که طراحی بسیار عالی دارد. یکی از دیدنیهای این مکان زمان تعویض سربازها ست که رژه ای ویژه دارند.جزییات نمادین این بنا بسیار است که در عکسها و متن نمیگنجد. بازدید از این بنا به دوستداران معماری و هنر بسیار توصیه میشود.
ما برای رفتن به این آرامگاه از خط سبز متروی آنکارا استفاده کردیم و در ایستگاه آنادولو پیاده شدیم. البته نام این ایستگاه در نقشههای قدیمی مترو تاندوغان هم نوشته شده است. بعد از خروج از ایستگاه باید حدود پانصد متر در خیابان آنیت که منتهی به ورودی تین مجموعه است پیاده روی کنید. بعد از عبور از گیت بازرسیهای معمول، ایستگاه مینی بوسی است که بازدیدکنندگان را به صورت رایگان در داخل مجموعه جابجا میکند. این مینی بوس دو ایستگاه دارد. یکی در ابتدای خیابانی که مجسمههای بزرگ نماد ملت در دو طرف آن قرار دارند و دیگری میدان پرچم با بایراق میدانی. با توجه به این که ما در ساعات پایانی کار مجموعه رسیده بودیم ترجیح دادیم از انتهای مسیر بازدید را شروع کنیم. خوشبختانه زمان رسیدن ما به محوطه میدان پرچم یعنی حدود ساعت چهار و نیم مقارن با زمان تعویض نگهبانها بود. بعد از تماشای مراسم تعویض پست نگهبانها که چندان حرکات ویژهای هم نداشت و حرکات معمول نظامی بود، از مقبره اصلی بازدید کردیم. از ساعت پنج و ربع عصر زمان بازدید تمام میشود و بازدیدکنندگان به بیرون محوطه هدایت میشوند. ورود به این مجموعا رایگان است و حدود یک ساعت زمان برای بازدید از تمام مجموعه لازم است.
از جاهای تاریخی و دیدنی آنکارا می توان به آرامگاه مصطفی کمال آتاتورک معروف به آنیتکابیر (Anitkabir)، اولین رئیسجمهورِ جمهوری ترکیه اشاره کرد که پیش از آن نیز جنگ استقلال این کشور را هم رهبری میکرد و به نوعی پایه گذار ترکیه نوین بوده است. گردشگران به این مکان همچنان میتوانند جاذبههای بسیاری، ازجمله گذرگاههای طاقدار ، جزئیات زیبای روی ساختمانهای مزین به سنگ ، جادهی شیرها، میدان تشریفات، تالار افتخار و پارک صلح را هم از دیگر جاذبههای آرامگاه آتاتورک هستند. بسیاری از زوج های جوان عروس و داماد، نیز برای شروع زندگی و گرفتن عکس یادگاری به این مکان می آیند.