کاخ سبز Green Palace

یکی از زیباترین کاخ موزه های که دیدم کاخ موزه سبز مجموعه سعد آباد است .ساختمان سبز مانند که سبزیش را از سنگ های کمیاب معدن خمسه زنجان گرفته بسیار با ابهت به سمت رشته کوه البرز قرار گرفته .
این کاخ فاخر بلندترین و اولین کاخی بود که در این مجموعه به بهره برداری رسید.این بنا در ابتدا به کاخ سنگی معروف بوده اما در دوران حکومت پهلوی دوم به کاخ شهوند تغییر کرد و امروزه نیز کاخ موزه سبز نام دارد.در هنگام بدو ورود باید از روفرشی های نایلونی روی کفش ها استفاده شود و فیلم گرفتن در مجموعه همچنین عکس گرفتن با فلاش هم ممنوع میباشد.وقتی وارد سالن اصلی شدم به حدی آیینه کاری ،گچ بری،مقرنس کاریهای کاخ چشم نواز بود که تا چند دقیقه مبهوت این همه زیبایی و خلاقیت شده بودم.وسایل و مبلمان ،پرده ها،(فرش راور که نقش وسط آن با طرح سقف همخوانی دارد.)همچنین گلدان های از سنگ مرمر همه همه که از وسایل اروپای بود با ابهت و اصیل بودن این کاخ را نشان میداد.این کاخ در زمان محمدرضا شاه محل اقامت مهمانان بزرگی همچون رئیس جمهور آمریکا “جیمی کارتر”،”انورسادات “پادشاه مصر،”کنستانتین “پادشاه سابق یونان و “ملک حسین” نیز بوده است.در انتها دیدن این کاخ زیبا رو به شدت پیشنهاد میکنم.بلیط ورودی این کاخ به ازای هر نفر ۵ هزار تومان و ساعات بازدید برای نیمه دوم سال از ساعت ۹ صبح تا ۱۵:۳۰ بعداز ظهر میباشد.

به نظر من كاخ سبز كه محل زندگى رضاشاه در مجموعه‌ی سعدآباده قشنگ‌ترین و خاص‌ترین کاخ مجموعه‌اس. نمای قشنگ بیرونی و تالارهایی که به زیبایی و هنرمندانه طاق‌بندی و آیینه‌کاری شدن نوید بازدید از یک کاخ واقعی رو می‌دن، البته خود ساختمون خیلی بزرگ نیست اما واقعا زیباست.
این کاخ در بالاترین قسمت باغ قرار گرفته و با توجه به سربالایی بودن و شیب نسبتا تند محوطه، پیاده‌روی زیادی در انتظاره. البته در منابعی خوندم که ظاهرا در روزهای تعطیل ماشین‌هایی هستن که بازدیدکنند‌ها رو به مقصد می‌رسونن اما در روز وسط هفته و غیر تعطیل ما پیاده این مسیر رو طی کردیم و خبری از ماشین نبود. راستی! ژيان معروف برادران اميدوارم هم كه نصف دنيا رو باهاش گشتن سر راهه و می‌شه ازش دیدن کرد.
نکته‌ی جالب دیگه اینکه عکاسی در این کاخ ممنوعه و ظاهرا تابلوی عکاسی ممنوع هم داره اما من اصلا متوجه این قضیه نشدم و خیلی با اعتماد به نفس از اول تا آخر بازدیدم گوشی به دست و تند و تند عکس می‌گرفتم، تازه عکس‌های سلفی و دونفره و تک‌نفره و فشن و مدلینگ هم گرفتیم و کسی هم تذکری نداد، اما بعدا که مطالبی رو درباره‌ی کاخ خوندم و بررسی‌های لست‌سکند رو دیدم تازه فهمیدم عکاسی ممنوع بوده!

به نظرم کاخ موزه سبز  جزو دو تا کاخ زیبای مجموعه سعدآباده که در شمال غربی مجموعه و در کنار موزه برادران امیدوار قرار داره.

این کاخ در زمان رضا شاه، کاخ سنگی، در زمان محمدرضا شاه کاخ شهوند و الان کاخ سبز نامیده میشه (علت سبز نامیدن کاخ استفاده از سنگ‌های سبزیه که از معادن خمسه زنجان در نمای کاخ استفاده شده است). بنای اولیه این کاخ متعلق به یکی از زمین داران قاجار بوده که توسط رضاخان قبل از رسیدن به حکومت خریداری میشه و بدون اینکه ساختمان قبلی خراب بشه کاخ اولیه بر روی آن ساخته میشه، پس از آن در زمان محمدرضا شاه زیرزمین کاخ به منظور پذیرایی از مهمانان خارجی به بخش اولیه افزوده میشه که شامل اتاق پذیرایی دو اتاق خواب و اتاق غذاخوری بوده.

در نمای داخلی کاخ از آیینه‌کاری، گچ‌بری، حجاری، تذهیب، خاتم‌کاری های زیبایی استفاده شده است. علاوه بر طراحی داخلی زیبای این بنا ،وسایلی که از کشورهای اروپایی خریداری شده همچون چلچراغ‌ها، مجسمه‌ها، تابلوهای نقاشی، ، ساعت، شعمدان و گلدان‌های برنزی و اشیای کریستالی بینظیر و دیدنی رو میتونید ببینید.

تقریبا هر موقع برای دیدن این کاخ مراجعه کنید صفی در جلوی آن برای بازدید وجود داره، دلیل اصلیشم اینه که تک به تک یا چند نفر به چند نفر افراد را برای بازدید داخل بنا میفرستن.

با توجه به اینکه مسیر دسترسی به این کاخ دارای شیب می‌باشد برای اونایی که به پیاده روی عادت ندارند بهتره از ون هایی استفاده کنند که هر چند وقت یکبار از کنار درهای اصلی به این موزه میان، البته پیشنهاد من پیاده روی در فضای مجموعه اس.

ضمنا بهای بلیط بازدید از این موزه در شهریور سال 99 برای هر نفر 5 هزار تومان بود.

زیباترین بنا در مجموعه سعدآباده کاخ سبزه که دفتر کار و محل زندگی رضاشاه بوده. این کاخ در منطقه مرتفعی بالای یک تپه قرار داره. علاوه بر زیبایی بیرون بنا و استفاده از سنگ های سبز در تزئینش فضای سبز اطراف هم بسیار زیبا هست و هوا بسیار مطبوع و تمیزه. این کاخ یک طبقه بود و یک زیرزمین داشت که از زیرزمین به عنوان سالن غذاخوری استفاده میشده و در حال حاضر هم یک میز غذاخوری بزرگ در اون قرار داشت. زیباترین تزئینات در طبقه اول بنا قرار داشت. میز و صندلی و فرش و مجسمه های نفیس و دیوار های خاتم. البته به نظر من از همه چشمگیرتر، پرده هایی با بافت نقره بود که در کشور فرانسه تولید شده بودن. عکسبرداری داخل مجموعه ممنوع بود و قبل از ورود باید از پوشش های پلاستیکی برای کفش هامون استفاده میکردیم. توصیه میکنم برای بازدید حتما از ون استفاده کنید . شیب خیابان منتهی ب کاخ بسیار زیاده و با توجه به زیاد بودن آثار قابل بازدید در مجموعه سعدآباد ، این پیاده روی طولانی میتونه خسته کننده باشه.

سلام. اگر از درب ورودی میدان دربند وارد کاخ سعدآباد شوید، این نهمین مجموعه ای هستش که خواهید دید. این کاخ به همراه موزه برادران امیدوار در مرتفع ترین قسمت مجموعه کاخ سعدآباد واقع شده اند و برای رفتن به اینجا یا باید توان جسمی مناسب داشته باشید و یا با ونهایی که با مبلغ 2000 تومان شما رو به اینجا میرسانند همراه شوید. در جلوی این کاخ حوضی بزرگ با سنگ مرمر دست شده و هنگام ورود به این کاخ باید کاور کفش بپوشید. این مجموعه دارای ویوی عالی روی شهر تهران است و در دو طبقه بالا و زیرزمین بنا شده است(بلافاصله که وارد شدید باید یا با پله به بالا تشریف ببرید یا به زیرزمین). در این کاخ آیینه کاریهای بسیار زیبا و همچنین سرویس بهداشتی سلطنتی، گچبریهای بسیار زیبا، چلچراغها و مجسمه های تزئینی که از اروپا خریداری شده، تالار پذیرایی تشریفاتی و موارد مشابه خواهید دید که بسیار بسیار دیدنیست و به نظر من در مجموع جذابترین قسمت مجموعه سعدآباد همین جاست و پیشنهاد میکنم حتما بازدید نمایید.

در خوش آب و هواترین قسمت کاخ سعد آباد کاخی با سنگ های مرمر سبز ساخته شده که قشنگ ترین کاخ این مجموعه میباشد و اسمش رو کاخ سبز گذاشتند.
کاخ سبز محل زندگی رضاشاه بوده.
متاسفانه از داخل کاخ اجازه عکس برداری ندادند.
کاخ سبز شامل دو طبقه بود که در بعضی از اتاق ها بسته بود ولی اتاقهایی که باز بودند و وسایل چیده شده به شدت زیبا بودند.
حتمااز تالار آیینه و قالیچه هفتاد متری دیدن کنید.

اگر توان پیاده‌روی کمی دارید پیشنهاد من این است که برای بازدید از این کاخ از تاکسی ون‌های داخل مجموعه سعدآباد استفاده کنید. این کاخ بر بالای شیبی نسبتا تند قرار دارد. این کاخ زمانی در اختیار رضا شاه بوده است. عکاسی از داخل این کاخ کلا ممنوع است. هر چند من بعد از انداختن اولین عکس با تذکر مسئول موزه متوجه شدم(چهارمین عکس نقد). خوشرویی و تذکر همراه با احترام وی برای من ارزشمند بود! البته در ورودی تابلو عکاسی نصب شده بود و من متوجه نشده بودم. تنها در این کاخ مجموعه سعد آباد باید روکش‌های نایلونی به پا کنید. مسیر بازدید در این موزه به دو راهرو خلاصه شده است. یکی در زیر زمین و دیگری در چند پله بالاتر از کف. اشیا به نمایش درآمده بسیار زیبا و ارزشمند هستند. البته در دوره پهلوی دوم در این کاخ تغییراتی انجام گرفته است، مثلا تخت خواب اتاق رضا شاه بعدا اضافه شده و خود رضا شاه به استفاده از تخت خواب عادت نداشته است.

کاخ شهوند سعدآباد که به اسم جدید کاخ سبز معرفی میشود به نظرم زیباترین بنای مجموعه است. این کاخ به دستور رضاخان در مرتفعترین قسمت ساخته شده، بدلیل شیبدار بودن مسیر برای رسیدن به این کاخ بهتره از تاکسی استفاده کنید. دلیل نامگذاری کاخ به اسم سبز استفاده از سنگهای سبز رنگی از معادن زنجانه که رنگ نمای بنا سبز رنگه.
طراحی داخلی کاخ مجموعه ای از هنر و معماری ایرانیه که از هنرهای آینه کاری، خاتمکاری و تذهیب،حجاری و...استفاده شده، دیوارهای داخلی از پارچه گرانبها پوشانده شده. کاخ در یک طبقه و یک زیرزمین ساخته شده، که در حال حاضر زیرزمین شامل یک سالن غذاخوری و دو اتاقه و طبقه بالا شامل اتاق خواب رضاخان که عادت داشته زمین بخوابه و اتاق غذاخوری خصوصی و اتاق کار رضاخان و تالار آینه هست. پله ورودی کاخ دوطرفه و زیباست. حجاری هایی که روی سنگهای دور پنجره ها و ورودی انجام شده خیلی ظریف و زیبا هستن. برای رسیدن به کاخ باید از یک مسیر درختکاری شده که انتهاش یک حوض آب و کاخ قرار گرفته حرکت کنید.برای ورود حتما باید پاپوش پلاستیکی بپوشید و عکاسی هم از داخل ممنوعه.

کاخ سبز یکی از بی نظیرترین کاخ های مجموعه سعدآباد تهران است که در انتهایی ترین نقطه سعدآباد و بر فراز تپه ای بلند قرار دارد. این کاخ محل زندگی و دفتر کار رضا شاه پهلوی بوده است. زیبایی نمای بیرونی کاخ به سنگ های سبز کمیاب معدن خمسه زنجان است که ترکیب رنگ بی نظیری را به بنا بخشیده بود. جلوی کاخ باغچه طویلی قرار داشت که گلکاری شده بود و دو درخت کاج در ابتدا و انتهای آن کاشته شده بود. نمی دانم شاید من با اصول معماری و طراحی باغ آشنایی ندارم ولی واقعاً کاج ها نمای بیرونی کاخ را خراب کرده بودند. دو شیر سنگی سفید نگهبان سر در بودند و نقش برجسته های سنگی بالای ساختمان شور و شوق مجلس بزمی را به تصویر کشیده بودند. متاسفانه عکاسی از داخل کاخ ممنوع بود. مراقبت از کاخ به حدی بود که باید با پوشش های پلاستیکی که به پا می کردیم وارد می شدیم. این همه مراقبت بی دلیل نبود. مجموعه ای از هنر ایرانی مانند گچ کاری، آیینه کاری و خاتم کاری در کنار وسایل تزیینی اروپایی مانند تابلوها، مجسمه ها و مبلمان، هماهنگی زیبا و نفیسی را رقم زده بود. پرده های نقره فام و چلچراغ ها نیز زینت بخش فضای درونی بودند.