دیزی تیمچه اکبریان ( عودلاجان ) Dizi Timche Akbarian (Odlajan)

در محله ای با بافت قدیمی بخ تیمچه اکبریان رسیدیم که در ورود تابلویی نصب شده که توضیح میداد قبلا بانک بوده و الان تغییر کاربری داده است.
در ورودیه سماوری بزرگ و قوری هایی آماده است و در روبرو حوضی با ماهی گلی های زیبا و سقفی گنبدی و بلند ...
منوی خاصی ندارد فقط دیزی و قلیان و چای
دیزی 37 تومان
قلیان 25 تومان
چای 4 تومان
پله های پیچ در پیچ قدیمی به سمت بالا و اتاقهایی که بالا برای تعداد زیاد تعبیه شده است.
در گوشه هایی از محیط کمدهایی از وسایل های قدیمی و دکوری چیده شده .
دفتر مدیریت هم پر از وسایل قدیمی روی طاقچه و دیوار است.
مشتریان به خصوص خود را دارد و غذا رود تمام میشود پس اگر قصد رفتن دارید حتما زود دست به کار شوید!

این دیزی سرا در بازار عودلاجان و در تیمچه اکبریان (اولین بانک ایرانی)قرار داره که تنها غدایی که سرو میکنه دیزی هست ومن هیچوقت اولویت انتخابم در غذا دیزی نبود که وقتی سفارش دادیم و چشیدیم فهمیدیم الحق والانصاف که خوشمزس و واقعا ارزش چندبار رفتن هم داره.هم محیط که شامل حجره هایی در دو طبقه بود و غذا وپرسنل که آقایونی مسن بودن همه چیز عالی بود.

در قسمتی از بازار عودلاجان یکی از قدیمی ترین تیمچه های تهران به اسم تیمچه اکبریان قرار دارد که قدمت آن به زمان قاجار و حدود 260 سال می رسد. این تیمچه در واقع اولین بانک و صرافی ایران بوده و توسط داود کلیمی با این هدف و تا اوایل انقلاب  استفاده می شده. با ورود به این بنا ابتدا چشمتان به حوض باریکی که ماهیهای قرمز در آن قرار دارند می افتد. تیمچه در دوطبقه قرار دارد که حجره هایی با اندازه های متفاوت در دورادور آن قرار گرفته اند . سقف تیمچه گنبدی شکل است و در حال حاضر به شکل زیبایی مرمت شده و کاربری آن به دیزی سرا تغییر یافته است. در مورد معماری زیبای این بنا و حال و هوای آن ، دیدنش را به دوستان توصیه می کنم و امتیاز 5 از 5 را خواهم داد اما در مورد دیزی سرا باید بگویم زمانی که ما برای صرف ناهار به اینجا رفتیم ساعت حدود 3 بعد از ظهر بود و با اینکه چندین حجره در طبقه بالا خالی بود اما کارکنان اصرار داشتند حتما باید حجره های دو نفره خالی شود و برخورد زننده یکی از کارکنان با مشتریانی که ناهار خود را تمام کرده بودند برای خالی کردن حجره حسابی ذوق ما را کور کرد. دیزی هم دارای طعم معمولی بود که هزینه 1 دیزی با سرویس چای کیسه ای! 48 هزارتومن شد. این اولین و فکر کنم آخرین باری باشد که ما غذای خود را در این دیزی سرا خوردیم و با توجه به رفتار کارکنان به عنوان رستوران آن را به دوستان پیشنهاد نمی کنم 

در کنار بازارچه تاریخی عودلاجان تهران، تیمچه ای قرار دارد که قبل از اینکه تبدیل به سفره خانه سنتی شود اولین بانک رسمی ایران در زمان قاجار بود. اما دیدنش کمی توی ذوقمان زد. نمای ورودی زیبایی نداشت و سیم های برق، آشفته، بالای در سرگردان بودند. تابلو هم که پرده نوشته ای با نام تیمچه بود که کج و کوله بالای سر در نصب شده بود. اما با وارد شدن به تیمچه تمام این کج سلیقگی ها را فراموش کردیم. حوض باریک و آبی با گلدان های قرمز و سرحال و بازیگوشی ماهی های نارنجی اش، لبخند را به لبمان برگرداند. فضای درون آن حجره های کوچک و دنجی بود که همگی نوید صرف ناهار در محیطی متفاوت را می داد. تا حاضر شدن دیزی های معروفش گشتی در آن زدم و سرکی به اتاق سرپرست کشیدم. متوجه شدم مسول تیمچه خودش آنجا حضور داشت و با روی باز دعوت کرد تا از اتاقش بازدید کنیم. حجره که چه عرض کنم عتیقه فروشی! پیه سوزها، قلیان ها و قوری های گل قرمزی قدیمی، همراه با ابزار آلات مختلف، با بی نظمی خاصی کنار هم چیده شده بودند که البته جالب و دیدنی بود. افتخار دادند یک عکس یادگاری انداختند و بعد از آن به سر وقت دیزی ها رفتیم. همانطور که توقع داشتیم دیزی بسیار دلچسب بود و ناهار را با اشتهای کامل خوردیم (هر دیزی به قیمت 45000 تومان). نان سنگگ تازه بود و ترشی ها طعم خوبی داشتند. صرف ناهار در دل حجره های تنگ و کوچکش آنقدر لذت بخش بود که میلی به بیرون رفتن از آن نداشتیم!

جديدا سر نزدم
ولي اون تايم كه رفته بودم خيلي جا داشت واسه پيشرفت
خيلي قهوه خونه اي طور بود كيفيتم متوسط رو به پايين بود
انشالله تا الان پيشرفت كرده باشن
من صرفا به خاطر جنبه تاريخي فضاي رستوران رفتم

تیمچه اکبریان در میانه بازارچه عودلاجان قرار دارد. قدمت بنا به دوره قاجار میرسد که ابتدا صرافی بوده است و سپس به اولین بانک ایران تبدیل شده است.
فضای داخلی در دو طبقه است که دورتادور آن حجره هایی قرار دارد. فضا دلنشین و زیباس و حوضی در وسط بنا قرار دارد که بر لطافت محیط افزوده است.
در این محل تنها دیزی و همچنین سرویس چای و قلیان ارائه میشود. دیزی به همراه نان سنگک و سبزی است که کیفیت خوبی داشت اما ترشی کنار غذا خیلی خوب نبود.
قیمت غذا 23 هزارتومان است که با توجه به فضا و کیفیت مناسب است.

توو بازار تایلو اولین بانک ایران و تیمچه اکبریان رو دیدیم و برای دیدن بنای تاریخی رفتیم کوچه عودلاجان.وقتی به بانک رسیدیم دیدیم به عنوان دیزی سرا ازش استفاده میشه و یه پیر مرد خوش برخورد هم اونجا بود که غذا رو سرو میکرد.داخل دیزی سرا چند تا حجره های بود که کوچیکه و نهایت ۴نفر جا بشن .طبقه بالا البته اتاق بزرگ بود واسه جمعیت بیشتر.دیزی خوبی بود و حجره ها اکثرا پر بود.قیمت هم ۲۳یا۲۴تومن بود.یه عکس هم از تابلو معرفی این بنا گذاشتم که میتونید بخونید.

برای رفتن یه تیمچه ی اکبریان سراغ محله ی عولاجان و سپس بازار سرپوشیده ی عودلاجان را بگیرید. قدمت بنای این رستورانِ فعلی، مربوط به دوره ی قاجار می باشد.
تیمچه اکبریان در دو طبقه ساخته شده و در هر طبقه تعدادی اتاق یا حجره با تخت در نظر گرفته شده است. ظرفیت حجره ها از دو تا نهایتا پنج نفر می باشد و در طبقه ی بالا دو حجره ی بزرگتر برای جمعیت های بیشتر (حدودا بیست نفر) در نظر گرفته شده است. در حال حاضر تنها، دیزی سرو می شود و طبق گفته ی مسئول آنجا به زودی صبحانه و سایر غذاها به منو اضافه می شود. برخورد پرسنل نسبتا خوب و خدمات و سرویس دهی تقریبا متوسط می باشد. سرویسی که همراه با دیزی ارائه می شود سبزی خوردن و پیاز است و ترشی به صورت جداگانه محاسبه می شود. از ویژگی های منفی این دیزی سرا ترشی هایی است که اصلا کیفیت خوبی نداشت و به نظرم باید ترشی خانگی سرو شود. آبگوشت هم کمی رقیق بود و از نظر من جا افتاده نبود. ضمنا قلیان و چایی هم موجود است. از ویژگی های مثبت تیمچه اکبریان میتوان به بنای بسیار زیبا و دلنشینِ آن و نیز محله ای که در آن واقع شده است اشاره کرد. به طور کل به یکبار تجربه کردن می ارزد. قیمت سرویس دیزی با دوغ یا نوشابه ۲۲۵۰۰ می باشد.