قهوه خانه حاج علی درویش Haj Ali Darvish Tea House

کوچک ترین چایخانه یا قهوه خانه ایران و شاید دنیا را باید در بازار تهران ببینید. چایخانه حاج علی درویش در راسته بزازها و کنار ورودی مسجد عبدالله خان قرار داره و از راسته زرگرها هم میشه بهش رسید. این قهوه خانه که اکنون مساحتی کمتر از ۲ متر مربع داره در سال ۱۲۹۷ توسط آقای شمشیری (صاحب چلوکبابی معروف شمشیری) تاسیس شده و مدتی توسط ایشان اداره میشه. بعدها ایشان به دلیل مشکلات مالی این قهوه خانه را در دهه ۳۰ به حاج علی مبهوتیان معروف به حاج علی درویش میفروشه و از آن زمان تاکنون توسط خانواده وی اداره میشه.
اینجا فضایی برای نشستن نداره اگرچه چند تا صندلی تاشو در راسته بازار قرار داده شده تا مشتریان روی آن بنشینند. اما مشتریان اینجا را به خاطر قدمت و منحصربفرد بودنش انتخاب می کنند تا استکانی چای بنوشند. منوی حاج علی هم متنوع هست و چند نوع چایی مثل دارچین، هل، آویشن، نعنا و حتی قهوه ترک هم داره. چای مهربانی (لیمو+ نعناع+ زعفران) هم بی نظیر هست! قیمت همه چایی ها هم ۵ هزار تومان است. توی منو دو تا قیمت می بینید که نوشته برای بعضی ها از ۲ هزار تومان تا ۱۰۰ تومان است (منظور برای افراد کم بضاعت). این چایخانه کوچک اکنون توسط پسر حاج علی اداره میشه و حاج کاظم هم بسیار اجتماعی و تمام درخواست های سلفی و عکاسی را با مهربانی پاسخ میده!

چند متری که وارد بازار بزرگ و راسته زرگرها شدیم با دیدن جمعیت دوربین به دست به یکی از جاذبه های گردشگری بازار بزرگ تهران یعنی قهوه خانه حاج علی درویش رسیدیم.
این قهوه خانه که عنوان کوچکترین قهوه خانه دنیا را یدک می کشد در انتهای یک کوچه بن بست قرار دارد که کل فضای آن بیشتر از 2 متر نمی شود و تنها دو سه نفر می توانند بایستند.
پیرمرد مهربونی که در حال حاضر اداره این قهوه خانه را بر عهده دارد حاج کاظم نام دارد و این مکان را از پدر خود حاج علی به ارث برده و با مهربانی و خوشرویی از شما استقبال می کند.
انواع دمنوش ها ، قهوه ها و چای در این قهوه خانه سرو می شود و حاج کاظم با پرسیدن از مشتریان خود ، اگر از جایی به جز تهران باشید با گرفتن عکس از شما و اشتراک گذاشتن آن در پیج اینستاگرام به نوعی تعداد مراجعه کنندگان به قهوه خانه را نشان می دهد.
حتماً پیشنهاد میدم از این قهوه خانه بازدید کنید.

این قهوه خونه در دل بازار پشت سبزه میدون قرار گرفته و انواع دمنوش و چای و قهوه رو داره و به خاطر برخورد دوستانه صاحبش و همچنین قدمت زیادی که داره جزو میراث فرهنگی نا ملموس تهران شده،قدمتش به ۱۰۰سال میرسه و خلاصه صفحه اینستاگرام داره برای خودش و برو و بیایی ... و قیمت قهوه ترکش ۷تومنه که کنارش یک شکلات تلخ هم سرو میشه،قیمت چای و دمنوش هم متفاوته و از پنج تومن شروع میشه،جای نشستن نداره اما تا سفارش بدید یه نیمکت تاشو براتون میارن که همون راسته ی بازار بشینید و‌یکی از خوشمزه ترین قهوه های تهران رو نوش جان کنید و خستگی از تن به در ...

قهوه خانه حاج علی درویش که قدمت آن به سال 1340 برمیگردد در بازار بزرگ تهران یا همان بازار بزازها قرار گرفته و فضایی بسیار کوچک دارد به نحوی که تنها جای ایستادن دو نفر می باشد و مساحت آن تنها 2 متر مربع هست. پیرمردی که در حال حاضر اداره آن را بر عهده دارد حاج کاظم نام دارد و این مکان را از پدر خود حاج علی مبهوتیان معروف به حاج علی درویش به ارث برده و با خوشرویی از شما استقبال می کند.
پس از حدود 5 دقیقه پیاده روی در بازار در سمت راست شما دالان باریکی قرار گرفته که در انتهای آن و در سمت چپ به این قهوه خانه می رسید. من پس از صرف صبحانه برای نوشیدن چای به اینجا رفتم. وقتی حاج کاظم فهمید اهل شیراز هستم از من خواست وارد کافه بشم و از من عکس گرفت و بلافاصله در اینستاگرام خودش قرار داد.
منوی بسیار جالبی داشت و نردیک به 7 مدل چای برای سفارش داشت. از همه جالبتر قیمت چای بود که نوشته بود برای بعضی 5000 تومان و این قیمت تا 100 تومان کاهش می یافت!
اینجا صندلی برای نشستن ندارد و باید ایستاده چای خود را میل کنید. تقریباً تمامی توریست های خارجی که به بازار تهران می آیند حتماً سری هم به این قهوه خانه می زنند.
جالبترین موضوع در خصوص این قهوه خانه ثبت این قهوه خانه با عنوان میراث ناملموس در سازمان میراث فرهنگی کشورمان می باشد.

وارد بازار تهران شدم در همون ابتدا ديدم كلي آدم ايستاده و دستشون استكان هاي كمر باريك چاي هست كه با لذت دارن مينوشن. در بينشون توريست ها هم ميشد ديد و اكثرا مشغول عكس گرفتن بودن. پيگير شدم وارد يه كوچه كوچك شدم ديدم پيرمرد مهربوني با كلي عشق تو يه حجره دو متري ايستاده و مشغول ريختن چاي. اينجا قهوه خانه حاج علي درويش بود، كوچكترين قهوه خانه جهان و با صد سال قدمت. قيمت انواع چاي ٥٠٠٠ تومان بود. چاي و نبات و چاي هل و چاي نعناع و زعفران و ليمو از پرفروش هاي اينجا بود. رنگ زرد چاي ليمو در كنار چاي نبات جلوه زيبايي داشت. اين همه ماجرا نبود حاج علي كاغذي نوشته كه چاي رو به كارگران و كساني كه پول چاي ندارند با هر قيمتي ارائه ميكرد كه قشنگتر از اين نميشد. حاج علي يه صدف هم به عنوان يادگاري به مشتري ها ميداد تا هميشه يادش باشند. اينجا هرچي بود زيبايي بود و زيبايي. بي صبرانه منتظر ديدار بعدي با اين پير مرد مو سفيد مهربون هستم. عمرت زياد پير مرد مهربون دوست داشتني.