یکی از اولین شاهکار های معماری اصفهان در دوران صفویه روی رودخانه زاینده رود، همان سی وسه پل به زبان عام یا پل" الله وردیخان" است. این پل در گذشته «پل جلفا» نامیده می شد (چون از این طریق به جلفا که تازه احداث شده بود، می رسید). به این دلیل به «الله وردیخان» معروفه چون سردار مشهور شاه عباس اول، مامور ساختن این پل بود. سی و سه پل معماری خاصی دارد که هر بیننده ای را به خودش مجذوب میکنه. در کتاب های تاریخی نوشته شده که اوایل، سی و سه پل ، چهل دهانه داشته که به مرور زمان و خرابی هایی که به وجود آمد، تبدیل به ۳۳ دهانه شده.به دلیل عبور زاینده از زیر این پل در گذشته، قسمت های پایینی پل بسار خنک بوده و هست.
سیوسهپل یا پل اللهوردیخان پلی است با ۳۳ دهانه، ۲۹۵ متر طول و ۱۴ متر عرض، که زیرنظر اللهوردیخان اوندیلادزه و با معماری استاد حسین بنا اصفهانی [۱]بر روی زایندهرود در شهر اصفهان و همزمان با حکومت شاه عباس صفوی ساخته شده و جای برگزاری مراسم جشن آبپاشان و همچنین مراسم خاجشویان ارامنهٔ اصفهان در دورهٔ صفویه بوده است. اندیشهٔ بنای سیوسهپل در سال ۱۰۰۸ هجری قمری و در دوازدهمین سال پادشاهی شاه عباس یکم به وجود آمد و در سال ۱۰۱۱ هجری قمری، اللهوردیخان اوندیلادزه گرجی، سردار مشهور او مأمور اتمام ساختمان پل گردید.در سفرنامههای سیاحان اروپایی آن دوران؛ به برگزاری این جشن اشارههایی شدهاست. در این جشن که در ۱۳ تیرماه هر سال برگزار میشد مردم با پاشیدن آب و گلاب روی یکدیگر در این مراسم شرکت میکردهاند. ارامنهٔ جلفای اصفهان هم مراسم خاج شویان خود را در محدوده همین پل برگزار میکردهاند. این پل یکی از شاهکارهای معماری و پلسازی ایران محسوب میشود و از زیبایی و عظمت منحصر به فردی برخودار است.
33پل یکی از شاهکارهای معماری و پل سازی ایران و جهان محسوب میشود. حیف رودخانه کاملا خشک بود در طول 5بار سفرم به اصفهان فقط یکبار زاینده رود رو پرآب دیدم.اطراف پل فضای سبز مناسبی دارد
آدرس:اصفهان، خیابان کاوه، خیابان چهارباغ، میدان انقلاب، سی و سه پل
یکی از جاذبه های اصلی اصفهان پل های تاریخی این شهره. سیوسهپل یا پل اللهوردی خان، یکی ازاین پلهای تاریخیه. این پل به دستور اللهوردی خان اوندیلادزه روی زایندهرود ساخته شد. معمار سیوسهپل، استاد حسین بنا اصفهانی بود که پسرش هم شاهکارهایی مثل مسجد شیخ لطفالله را ساخته. این پل طولانیترین پل روی زایندهرود بوده.
سیوسهپل در جشن آبریزگان و آبپاشان محل اجتماع شاه و بزرگان و شعرا و رجال بوده. در دوره صفویه در ۱۳ تیرماه هرسال برگزار میشده و مردم با پاشیدن آب و گلاب روی همدیگه دراین جشن شرکت می کردن. همچنین در زمان صفویان، نوروز ۷ شبانهروز در کنار سیوسهپل جشن گرفته میشده. در این جشن سیوسهپل را چراغانی میکردن و بعضیاوقات شاهعباس دستور میداده از بالای پل گلریزان کنن.
تصویری که از سفر دوران بچگی و سی و سه پل در ذهن من بود، بیشتر از خود پل مربوط به زاینده رود پرآب می شد و چمن ها و محوطه باصفای اطرافش و مردمی که دورتادور روی چمن ها نشسته بودند یا حتی توی آب رفته بودند و از شلوغی جای سوزن انداختن نبود.
حالا بعد از چندین سال و در سفر اخیر، این تصویر ناراحت کننده از سی وسه پل باعث می شد حتی میلی به وارد شدن به پل و عکس انداختن نداشته باشیم. احتمالا بقیه هم همینطور بودند چون هیچ کسی اطراف پل نبود.
سی و سه پل دوست داشتنی.
اما متاسفانه زاینده رود خشک.
من دوستی دارم اهل اصفهان که حقیقتی تلخ رو به من گفت.
ایشون گفتند که پایه های پلهای روی زاینده رود مثل سی و سه پل یا پل خاجو در قدیم از موادی ساخته شده که از نوعی گیاه بوده که نقش مواد چسبنده مانند سیمان رو در بین آجرها داره که خاصیت چسبندگی اون با خشک شدن از بین میره و با آب زاینده رود خاصیت خودش رو حفظ میکنه و اگر این رود زیبا به مدت خیلی طولانی خشک باقی بمونه احتمال تخریب پایه این پلها وجود داره.
بنظرم سی وسه پل اصفهان اگه مشهورترین پل ایران نباشه یکی از شناخته شده ترین هاست. خیلی خوش شانس بودم که سی و سه پل رو اینجوری دیدم.وقتی زاینده رود جاری بود .قشنگی سی و سه پل با آب زاینده رود صد برابر میشه.بهترین موقع دیدن سی و سه پل توو شبه.
سی و سه پل اثر ماندگار از دوران صفویه بر روی زاینده رود هست که به عنوان نماد ماندگار شهر اصفهان شناخته میشه. تا جایی که ذهنم یاری میکنه حدود ۴ بار به این شهر سفر کردم و در تمامی دفعات از این پل زیبا هم دیدن کردم. جدا از معماری خوب این پل حس و حالی که با قدم زدن و نشستن در کنار آن بدست میارید وصف ناشدنی هست. زمانی که این رود پر آب باشه نورپردازی اون در شب و انعکاس نور چراغ ها در زاینده رود بسیار بسیار زیبا هست.
#تایسیز
یکی دیگه از پل های قرار گرفته روی زاینده رود باز هم با اسامی مختلف مثل پل جلفا، پل الله وردی خان و ... جالبه من خودم فقط همین اسم رو میدونستم قبل از بازدیدم. این پل به نام سی و سه چشمه هم معروف چون واقعا سی و سه چشمه داره و قدیم محل جشن و شادی بوده...
من چند سالي در اصفهان دانشجو بودم و يادم هست اولين جاذبه اي كه از اصفهان ديدم سي و سه پل بود. البته ان دوران اب زاينده رود باز بود و اين پل حال و هواي ديگري داشت. هر بار كه اب زاينده رود بسته ميشد انگار روح شهر را ميگرفتند و سي سه پل غمگين و افسرده بود. يادم هست روزي كه بعد از مدتها اب باز شده بود كلي اصفهاني بر روي پل ساز و اواز ميكردند و عده اي هم در اب دف ميزدند.
حالا الان انگار نبودن آب عادت شده و صد حيف از اين جاذبه بينظير.
پيشنهاد ميكنم شبها كه عده اي زير پل اواز ميخوانند را ببينيد و لذت ببريد.
از بين دو پل سي و سه پل و پل خواجو، پل خواجو برايم ديدني تر بود.
#تايسيز