خانه دبیر الملک Dabir Ol-Molk House

این عمارت زیبا در محله عودلاجان تهران پابرجاست میرزا محمدحسین‌خان فراهانی ملقب به دبیرالملک  یکی از رجال و مستوفیان عهد قاجار بوده که یکی از سمتهای او منشی گری امیر کبیر بوده این بنا مدتی به حال خود رها شده بوده و وقتی شهرداری مشتاقانی برای بازید می بیند اقدام به بازسازی ان میکند و جزو یکی از ادارات شهرداری مشور و در ساعات اداری بازدید برای عموم باز هست ورودی این بنا رایگان هست ومسیر دسترسی ان با مترو و ماشین راحت هست اما پارکینگ ندارد و جای پارک ان بسار سخت هست

این عمارت بالای ۱۴۰ سال قدمت داره ومتعلق به میرزا محمدخان فراوانی ملقب به دبیرالملک بوده وی یکی از مربیان وکارگزاران دستگاه مستوفی گری دولت قاجار بوده وچندین سال منشی گری امیر کبیررا نموده.این ملک رو شهرداری خریداری کرده وبه عنوان بخش اداری ازش استفاده میشه ولی بازدید از ایم عمارت رایگان است.بازدیداز عمارت از یکشنبه تا جمعه ازساعت ۱۰صبح تاساعت ۱۷ عصر است.آدرس میدان بهارستانپایین تر ازچهارراه سرچشمه کوچه قوام الحضور کوچه فخرالملک بعد ازپارک

راه سر راست برای رسیدن به این خانه از چهار راه سرچشمه به طرف جنوب است. بعد وارد کوچه‌ی فخرالملوک می‌شویم‌. باید از سر کوچه‌ی فخر الملوک کمی پیاده‌روی کنید تا به این خانه برسید. البته این محله کوچه‌های زیادی دارد که مثل یک ماز به هم متصل هستند و به اندازه‌ی آدم‌ها راه برای رسیدن به این خانه هست.
این خانه که قدمتی قجری دارد و سنش به عهد ناصری هم می‌رسد حالا یک حیاط با حوضی زیباست که ساختمانی زیباتر و متقارن در مقابل آن قرار گرفته است. نگهبان خوش برخورد مجموعه می‌خواهد که اسمم را در لیستی که دارم یادداشت کنم. این مجموعه حالا در اختیار شهرداری است و اتاق‌ها با میز و صندلی و رایانه‌ها چهره‌ای نازیبا گرفته‌اند. در داخل ساختنان هم اتاق‌ها به صورت قرینه در دو طرف شاه نشین قرار دارند. یک کرسی نمادین هم در شاه نشین جا گذاشته شده است.
در شرق ساختمان یک حیاط دیگر به موازات حیاط اصلی قرار دارد که کاربری آن و این که مثلا حیاط اندرونی بوده یا چنین چیزی متوجه نشدم. در منابع اینترنتی از این خانه با نام خانه فراغت دبیر الملک هم یاد می‌شود که با تغییر کاربری آن به ساختمان اداری شهرداری چندان موضوعیت ندارد.

این بنا معروف به عمارت دبیرالملک متعلق به میرزا محمد حسین فراهانی ملقب به دبیرالملک می‌باشد.وی یکی از مربیان و کارگزاران دوران قاجار بوده و ۴سال منشی میرزا تقی خان و چندین سال منشی امیرکبیر بوده است.
عمارت دبیر الملک با تاثیر پذیری از معماری اروپایی تزیین شده است و وجود درب و پنجره متعدد و تزئینات ویژه نمای جنوبی آن کاملا شاخص و از لحاظ بصری جلوه ای خاص به آن بخشیده است.این عمارت در سال ۱۳۸۴ به ثبت میراث فرهنگی رسیده و در سال ۱۳۸۵ لغایت ۱۳۸۷ توسط استاد امر الله سلیمی مرمت و بازسازی شده به مرکز کارآفرینی تبدیل شده و مورد بهره برداری قرار گرفته است.

این عمارت در زمان قاجار خانه دبیرالملک بوده است و دبیرالملک هم که منشی دربار بوده.
عمارت کوچکی است که برعکس عمارات دیگه خیلی هم متقارن ساخته شده است.
دیدن این عمارت حداکثر ۱ساعت زمان میبرد.
داخل عمارت اشیای قدیمی به یادگار مانده.
زیرزمین عمارت رو نتونستم نگاه کنم چون به دلیل مخوف بودن زیر زمین به بازی های فکری تبدیل شده است که هزینه بازی ساعتی ۴۰۰۰۰ تومان است.
یکی از اتاق های عمارت داخل حیاط هم به خانمی واگذار شده بود که کارهای دست ساز چوبی و زیبایی رو برای فروش عرضه میکردند.

عمارت دبيرالملك از آن عمارت هاي زيبا و دل انگيز در محله عودلاجان تهران است كه بايد حتما به آن سر بزنيد اين بنا داراي معماري خاص و زيبا است كه شما را محصور خود ميكند اين بنا ١٤٠ سال قدمت دارد و اهميت تاريخي آن مربوط به اين ميشود كه صاحب اين بنا محمد حسن خان فراهاني ملقب به دبيرالملك چندين سال منشي امير كبير بزرگ بوده است. براي بازديد ورودي نداديم و تنها اسم ما براي تعداد بازديد ثبت شد
از طرفي اجازه بازديد از داخل بنا هم وجود نداشت و تنها از پشت پنجره هاي زيبا و رنگي آن امكان بازديد از اين بنا وجود داشت

کوچه پس کوچه های محله عودلاجان، پر از خونه های قدیمیه. تو بعضی از این خونه ها هنوز زندگی جاریه و ساکنین مسن یا حتی جوونش، حاضر نشدن تغییری در محل زندگی شون بدن. این کوچه ها و خونه ها رو به شدت دوست دارم. یکی از این خونه ها یا عمارت های قدیمی، متعلق به مرحوم میرزا محمد حسین خان فراهانی هست که ملقب به دبیرالملک بوده. ایشون در دوران قاجار چند سالی سمت منشی میرزا تقی خان و امیر کبیر رو داشته و اینجا محل زندگیش بوده. حیاط عمارت نسبت به عمارت های اون زمان کوچیک هست ولی زیبا و باصفاست. از پشت پنجره های رنگی عمارت هم می شد داخل خانه رو ببینیم ولی اجازه ورود نداشتیم.
بازدید از این عمارت رایگان هست. جای پارک خودرو اون اطراف سخت گیر میاد. چون کوچه ها اکثرا باریک هستن و بن بست. ولی پیشنهاد می کنم حتما در بازدید از محله عودلاجان، به این عمارت زیبا هم سر بزنید.

عمارت دبیرالملک متعلق به محمد حسین خان فراهانی ملقب به دبیرالملک که چند سال منشی امیرکبیر بوده می باشد که در سال ۱۳۸۷ به سفارش شهرداری مرمت و بازسازی شده این خانه در کوچه فخرالملک قرار دارد و 140 سال قدمت دارد  و با توجه به معماری که از سبک اروپایی گرفته شده و تزیینات درها و پنجره های آن در قسمت جنوبی و پله های دو طرف دارای زیبایی خاصی است . برای بازدید از این خانه ورودی گرفته نشد و نگهبان آن تنها برای آمارگیری از گردشگری اسم ما را ثبت کرد . طبق گفته ایشان در این مکان برنامه هایی برای صدا و سیما ضبط می شود به همین دلیل قسمتی از حیاط مسقف شده بود.   

از خانه هاي بازسازي شده گذر امامزاده يحيي يا محله عودلاجان، خانه دبيرالملک هست که در خيابان جاويدي، کوچه حنفي زاده قرار گرفته. زمان بازديد ما ورودي و بازديد رايگان بود. البته اجازه ندادند داخل بنا را ببينيم اما حياط کوچک و باصفايي داشت.
#ایران #ایرانگردی #تهران #تهرانگردی #عودلاجان

این خانه متعلق به میرزا محمد حسین خان فراهانی ملقب به دبیرالملک از کارگزاران دولت قاجار و منشی امیرکبیر بوده است. تاریخ ساخت این خانه مربوط به اواسط دوران قاجار و تقریباً ۱۴۰ سال می باشد و در محله باغ امین که از محلات قدیمی و با اهمیت اودلاجان بوده قرار گرفته است. سبک معماری بنا مطابق معماری مرسوم دوران قاجار بوده و از همین سبک پیروی می کند، البته به غیر از چند فضای متداول این نوع معماری همانند هشتی، دالان و حمام. این خانه لوکیشن سریال روزگار قریب قبل از بازسازی بوده است.

حتماً سریال روزگار قریب را به یاد دارید که مربوط به زندگی دکتر محمد قریب، بنیان گذار تخصص پزشکی اطفال در ایران بوده است. این خانه محل فیلمبرداری این سریال بوده است (البته قبل از بازسازی). میرزا محمد حسین خان فراهانی ملقب به دبیرالملک، مالک اصلی خانه و از کارگزاران دستگاه مستوفی گری قاجار بوده است. نمای ورودی خانه دلباز و دو طرف سر در آن را پنجره های مشبک نیم دایره ای مزین کرده بود. جلوی عمارت اصلی هم پلکان های دوطرفه ای مانند پلکان های تخت جمشید وجود داشت. البته در حال حاضر کاربری اداری مرتبط با میراث فرهنگی پیدا کرده و فضای دلنشین خانه تبدیل به اداره شده بود. حین بازدید هم صحبت نگهبان آنجا شدیم که از قضا متوجه شدیم مدتی را در زادگاهم، همدان، سپری کرده است. ما را به اتاق کوچکش دعوت کرد تا گلدان هایش را ببینیم. اما نه روی طاقچه بلکه آویزان از سقف! با ابتکاری جالب لامپ های سوخته را به گلدان تبدیل کرده بود و با گیاهان کوچک و متنوع آن را پر کرده و از سقف اتاقش آویزان کرده بود. یک دلخوشی کوچک کنار شکوه و جلال عمارتی تاریخی.