سفرنامه اروپا، ایتالیا (رم) - قسمت سوم

با تمام این اوصاف با طی نمودن چندین اتاق و راهرو به کلیسای سیستین و روز قیامت رسیدیم! منظور نقاشی روز قیامت است که در کلیسای سیستین می باشد.همین اتاقی که چند اثر از بهترین آثار خلق شده میکل آنجلو در آن قرار دارد.2 اثر از پر زحمت ترین آثار نقاشی یعنی روز رستاخیز و آفرینش انسان . جمعیت خیلی زیادی به داخل کلیسا آمده بودند.تقریبا دیگر جا نداشتو عکس برداری و فیلم برداری هم ممنوع بود و چند گارد هیکلی هم ایستاده بودند .جو فوق العاده ای داشت در نهایت شلوغی ،سکوتی به همراه زمزمه هایی از جمعیت می آمد که که مثل ما هاج و واج به معماری و طراحی بی نظیر سیستین نگاه میکردند.همه انگشت به دهان بودند و سر جمعیت بیشتر به سقف بود .سقفی که داستان آفرینش بر روی آن خلق شده است.

میکل آنژ 1100 متر مربع را بر روی سقف کلیسا به ارتفاع 20 متر را در مدت 4 سال نقاشی کرده که واقعا شگفت آور است .این اثر شامل 9 تصویر از کتاب پیدایش مانند آفرینش ماه و خورشید ،آدم، زن ، زمین و آب، نور و تاریکی و آدم و حوا و نوح ، سیل و هفت تصویر از پیامبرانی که نامشان درکتاب پیدایش وجود دارد و 5 تصویر از پیامبران مونث می باشد .به دلیل گسترگی و اهمیت این اثر یک پلان از نحوه چیدمان تصاویر تهیه کردام . در اصل شهرت این اثر به خاطر آفرینش ادم است که در آن خدا با لباسی سفید رنگ در حال گرفتن دست آدم است و در مرکز سقف نقاشی شده است.اثری که نیمه راست آن به مانند مغز انسان طراحی شده و نشان از تسلط میکل آنژ بر آناتومی بدن انسان دارد.در دو سمت دالان پیامبران بنی اسرائیل و بر روی طاقچه های 4 گانه چهره های فرضی مسیح کشیده شده است

نکته جال توجه این است که در قسمت پایینی نقاشی آفرینش آدم ، نزدیک به پنجره تصویر یک زن را می بینید که کتابی را در دست دارد و با یک نفر در حال صحبت کردن است.این زن یک سیبولای ایرانی است.یعنی یک پیشگوی ایرانی است که حوادث مهم را پیش گویی میکرده است .سیبولاهای زیادی در آن زمان بوده اند که بنا بر داستان ها به دلیل قدمت زیاد این زن پارسی میکل آنژ اورا برای آثر بزرگ خود برگزیده است.زنی که بر طبق داستان ها به وسیله آب پیش گویی میکرده است

. اما از اثر پیدایش که بگذریم به پشت سرتان که نگاه کنید نقاشی بی نظیر روز رستاخیز را مشاهده می کنید.این نقاشی درست بعد از 20 سال توسط خود میکل آنژ به دستور پاپ کلمنت هفتم در سال 1534 کشیده شد .حضرت عیسی در میانه نقاشی به همرا مریم مقدس قرار دارند که در سمت چپ آنها جهنمیان و در سمت راست آنها پیروان عیسی قرار دارند .و در قسمت پایین هم زنده شدن مردگان را نشان داده است.نقاشی که 8 سال به طول انجامید .شاید براتون جالب باشه که زمانی که کاردینال و پاپ برای بازدید نقاشی آمده بودند با دیدن آنهمه تصویر برهنه میکل انژ را به فساد محکوم کرده و آن را اثری شرم آور نامیدند و دستو پاک کردن اثر را دادند.اما میکل آنژ فقط با یک جمله این اثر بزرگ را از خطر نجات داد و آن این بود که به پاپ گفت در طراحی چهره مینوس از چهره پاپ کمک گرفته است .

اما بعد ها یک نقاش به نام دانیل ولترا تمام اندام های تناسلی افراد را با پارچه ای پوشاند.چهرهایی مثل سنت پیتر که با یک کلید در سمت راست است و سنت سپاستین که با یک تیر در سمت راست قرار دارند.و در نزدیکی حضرت عیسی بارتولومبو قرار دارد که یک چاقودر دستش است و در دست دیگرش پوست خودش قرار دارد که نحوه کشته شدن خود را نشان میدهد .نکته جالب و ظریف اینکه میکل آنژ چهره خود را بر روی صورت پوست کشیده است .تفسیر این نقاشی بسیار طولانی است که از حوصله شما دوستان خارج است . با دیدن این همه زیبایی اگرچه دلمان نمی امد که کلیسا را ترک کنیم اما ناچارا زمان نداشتیم.باید اضافه کنم کهاین کلیسا از محل های رسمی اقامتی پاپ در واتیکان است و سیکتوس چهارم آن را نامگذاری کرده است .تصویر 30 عدد از پاپ های که در ابتدا بودند در کنار پنجره ها کشیده شده است .

پاپ ها در این مکان تعیین می شوند .در حدود 115 کاردینال در اینجا جمع می شوند و بعد از دعا سوگند میخورند که کسی روند انتخاب پاپ رو لو ندهد.کلیسا یک دود کش مخصوص داردو در زمان انتخابات پاپ جدید در صورتی که برای انتخاب پاپ بعد از جلسه به نتیجه نرسند از آن دود کش دود سیاه رنگ خارج میشود و مردم متوجه میشوند که انتخاب پاپ جدید به تعویق افتاده.در صورتی که در جلسات بعدی به نتیجه برسند و پاپ انتخاب شود از دودکش دود سفید خارج میشود . جهت دیدن داخل کلیسا کافیه بر روی لینک کلیک کنید تا به صورت 3 بعدی و مجازی از داخل کلیسا دیدن کنید.https://www.vatican.va/various/cappelle/sistina_vr/index.html

نمایی از نقاشی روز قیامت اثر میکل آنژ

از موزه واتیکان بیرون آمدیم و به سمت خیابان دلا کونکیلیازیونه Via Della Conciliazione حرکت کردیم تا از آنجا به سمت قلعه سنت آنجلو برویم .واقعا خسته شده بویدم.کلی پیاده روی کرده بودیم.ولی فرصتی برای استراحت نداشتیم.به این دلیل که سنت انجلو در نزدیکی سنت پیتر قرار داشت و اگر آن روز نیمرفتیم باید فردا کلی برنامه هارو جا به جا میکردیم .هنوز خستگی راه از تنمان نرفته بود.خیابان دلا کوندیلیازیونه که سنت پیتر و سنت آنجلو را بهم وصل میکند خیابانی تقریبا به طول 600 یا 700 متر است که واقعا در شب زیباست.

نمای خیابان دلا کونکیلیازیونه در شب

مسیر سنت پیتر به سنت انجلو

درب ورودی سنت آنجلو در مقابل پل سنت انجلو میباشد

نمایی از قلعه سنت آنجلو .قلعه ای استوانه ای شکل که امپراطور هادریانوس دستور داد آن را بنا کنند تا آرامگاهی باشد برای او و خانواده اش . اما با گذشت تاریخ تبدیل به زندان و قلعه و آرامگاهی برا سایر امپراطور ها و پناهگاهی برای پاپ ها شد.در قرون وسطی در زمان درگیری پاپ ها و نجیب زادگان تبدیل به دژی مستحکم شد برج هایی بلند و طبقه هایی آجری نیز بعد ها به آن اضافه گردید در حدود 510 سال پیش گذرگاهی توسط الکساندر در آن ساخته شد تا پاپ درزمان محاصره و درگیری بتواند از انجا بگریزد اتفاقی که در سال 1494 افتاد و او از دست فرانسویها گریخت حتی این مکان پر ماجرا بعد ها پناهگاهی برای پاپ کلمنت پنجم شد و اینجا را محلی برای سکونت خود کرد و اتاق هایی از ان را برای سکونت مرتب کرد.قصه پر طول و دراز این قلعه تا جایی که تبدیل به زندان و پادگان نظامی شد ادامه پیدا میکند و امروزه موزهای شده برای بازدید کنندگان .این بنا در 1900 سال پیش ساخته شد و 4 سال ساخت آن به طول کشید.خاکستر هادریان درون کوزه ای قرار دارد و در داخل قلعه قرار دارد.خاکستر چندین امپاطور دیگر نیز دراین مکان قرار دارد.

بلیط وردی که با هزینه 10 یورو و 50 سنت تهیه کردم.در ضمن زمان ورودی از ماه آپریل تا سپتامبر از ساعت 9 تا 7 بعد از ظهر و از اکتبر تا مارچ از ساعت 9 تا 2 بعد از ظهر می باشد. راه های رسیدن به سنت آنجلو هم خط A مترو و اتوبوس شماره 40 می باشد.اتوبوس های رو باز توریستی هم که اینجا ایستگاه دارند.

پل سنت آنجلو Ponte saint Angelo که با مجسمه هایی که توسط برنینی ساخته شده مزیین شده است. این پل راه ورودی به سنت آنجلو از آن طرف رود به داخل قلعه است .البته برنینی این مجسمه ها را تقریبا 500 سال پیش ساخته است .این پل نیز به دستور امپراطور هادریانوس ساخته شده است.اگر واقعا 1900 سال از ساخت آن گذشته و تعمیر نشده باشد واقعا یک شاهکار است.متاسفانه اطلاعات دقیقی پیدا نکردم.

نمایی از ورودی قلعه

محل گرفتن بلیط

متاسفانه در قرن چهارم زمانی که داشتند کلیسای سنت پیتر را میساختند از ستون های این بنا برای ساخت سنت پیتر استفاده کردند.

این مجسمه ساخته رافائلو دا مونتلوپو است و مثل اینکه این مجسمه قبل از مجسمه فرشته میکاییل در بالای بنا قرار داشته است.

تندیس میکایل که در بلند ترین قسمت قلعه ساخته شده است. نقل شده که زمانی که طاعون شهر رم را در 450 سال پیش فرا گرفته بود فرشته ای که نام آن میکاییل بود با یک شمشیر برای بالای قلعه نشست و نوید پایان طاعون را به مردم رم داد و پاپ گریگوری که در آن زمان مسئولیت مبارزه با طاعون را برعهده داشت به خاطر تشکر از آن، کلیسای کوچکی در داخل قلعه ساخت .از آن روز به بعد نام قلعه از قلعه هادریان به قلعه سنت آنجلو تغییر یافت.

سردیسی از هادریان. امپراطوری که آرامش را به رم بازگرداند.او کسی بود که هیچ گاه با ایرانیان نجنگید و صلح کرده بود.در تاریخ آمده است که او دختر خسرو که یکی از شاهان ایرانی بود و در زمان تراژان به چنگ رومی ها افتاده بود را به خسرو بازگرداند.

داخل قلعه یه رستوران و کافی شاپ هم هست که شما میتونید بعد از یک پیاده روی و بازدید طولانی از اون استفاده کنید و طمع لذیذ غذاهای ایتالیایی رو بچشید.با توافقی که با دوستم انجام دادیم به سمت هتل حرکت کردیم تا استراحتی بکنیم و 1 ساعتی چرتی بزنیم وبرای شب های زیبای رم و قدم زنی خودمونو آماده کنیم .پس به سمت ایستگاه اتوبوس رفتیم.

در بین راه جوانی را دیدیم که درام میزد اما با دبه ها و ظروف پلاستیکی و سطل های زباله! ولی نوشته بود که در حال پول جمع کردن برای یک درام واقعی است.نمونه این افراد در جای جای شهر چه در مترو چه در نزدیکی اماکن شلوغ با سازهای مختلف به وفور دیده می شود.

فیلم ویدویی این خانوم و آقارو که داخل مترو بودند بارها و بارها نگاه میکنم.صدای فوق العاده زیبایی داشت.مخصوصا زمانی که دو نفری دوئت میخواندند . خیلی خیلی زیبا بود .صدا داخل ورودی مترو می پیچید. و یا این مرد که با فلوت در حال زدن موزیک پدر خوانده بود ،فیلم بی نهایت مشهور و زیبایی که تقریبا همه اونو با بازی آلپاچینو میشناسند.

به حر حال شما به هر ایستگاهی که بروید کافیه سوال کنید که کدام اتوبوس به ترمینی می رود.مطمئن باشید همه شما را راهنمایی خواهند کرد.به سمت ترمینی رفتیم و تصمیم گرفتیم که ناهار رو در مک دونالد بخوریم .قیمت مک دونالد در اینجا 7 تا 9 یور بود .یادم می آمد که تایلند 115 بات بود و ترکیه 7 لیر بود و چین 30 یوان.قبلا فکر میکردم چون این رستوران ها از یه جا سرچشمه میگرن باید قیمت های یکسانی داشته باشند ولی خوب اینگونه نیست.در مورد غذا و رستوران هم باید بهتون بگم که اگه دنبال رستوران خوب میگردید به جایی برید که خود ایتالیایی ها میرن ، نه جایی که توریست ها میرن. این عین مطلبی هستش که خود سایت Rome.info گفته .ایتالیایی ها واقعا شکم پرست هستند.انها عاشق غذا خوردن هستند شما متوجه خواهید شد که ایتالیا چیزی غیر از پاستا و پیتزاست .انواع غذاهای سنتی و منو های مختلف رو میتوانید ببینید.

در بیشتر کوچه ها رستوران های کوچکی هستند که در حال سرو غذا هستند و آدم هایی که در حال غذا خوردن و یا نوشیدن. ناهار که خوردیم به سمت هتلمان رفتیم .به هتل که رسیدیم چند ساعتی خوابیدیم .نزدیک غروب که شد با توجه به راهنمایی هایی که روز اول از مارکو ( که درهتل کار میکرد )گرفته بودیم به پیشنهاد او به سمت رستورانها و کافه های رم در تراستوره Trastevere نزدیک رود تیبر رفتیم.جایی که پر از کافه هاست.

مکان تراستوره بر روی نقشه

همه چیز زیبا و قشنگ بود .همه در حال لذت بردن از اوقات خودشون بودند و ما در حال لذت بردن از دیدن آنها.قیمت بالای منوی کافه ها و رستورانها عملا شمارو مجبور میکنه که به گشت زدن در همین حوالی دلتان رو خوش کنید .هوای بی نظیردر اون شبها حال و هوایی عجیبی به مسافرت ما داده بود.سنگ فرش های رومی، موزیک ایتالیایی ،و لهجه شیرین ایتالیایی در پس زمینه این مناظر واقعا بی نظیر بود.کلی قدم زدیم .واقعا روز پر کاری شده بود. بعد از گشت و گذار زیاد حدود ساعت های 11 شب بود که به سمت هتل حرکت کردیم.لازم به ذکر است که اتوبوس ها تا ساعت 12 کار میکنند .بعضی از اتوبوس ها تا صبح نیز سرویس میدهند.

با روزی پربار و عکسهایی قشنگ و به یاد ماندنی روز دوم سفرمان را به اتمام رساندیم.به هتل که رسیدیم عکس های دوربین را داخل لپ تاپ ریختم و دوربین را برای فردا آماده کردم.صبح بعد از خوردن یک صبحانه ، نقشه شهر را برداشتیم و به سمت میدان ناوانا Piazza Navona حرکت کردیم . پس مجددا به ترمینی رفتیم و سوار اتوبوس خط شماره 64 شدیم.در خیابان Corso Vittorio Emanuele در ایستگاهی به نام پیازا پانتالئو Piazza s.pantaleo پیاده شدیم و با 2 دقیقه پیاده روی به میدان زیبای ناوانا رسیدیم.

میدان بسیار زیبایی که محل تجمع هنرمندان و نقاشان است.این میدان که به شکل بیضی ساخته شده قبلا محل یک استادیوم بوده . در یگ دوره تاریخی اسم های مختلفی عوض میکنه .اوایل "سیرکوس اگونالیس" بوده بعد ها به " این آگون" و بعد ها به "ناوون" و حالا به" ناوونا" تغییر پیدا کرده است.

بزرگترین جذابیت میدان 3 فواره مهم آن است.و در میان این 3 فواره ،آن که در مرکز میدان است از همه زیباتر و جالب تر است و به نام فواره 4 رودخانه یعنی Fontana dei Quattro Fiumi معروف است واثر بیاد ماندنی هنرمند سبک باروک یعنی لورنزو برنینی است.برنینی 4 فواره مرکزی میدان را با الهام از 4 رودخانه بزرگ در 4 قاره به نام های نیل از آفریقا ، دانوب از اروپا، گنگ در آسیا و ریو دلاپلاتا در آمریکا ساخته است .و در میان این 4 فواره یک ابلیسک مصری قرار دارد که نماد کلیسای کاتولیگ است.

دقیقا در روبروی فواره مرکزی یک کلیسا قرار دارد که ساخته بورومینی است.بورومینی را به عنوان رقیبی برای لورنزو برنینی می شناسند.اسم کلیسا سنت اگنیز است Saint agnese in agone .بر طبق داستان ها مجسمه فواره رود نیل که روبروی این کلیسا قرار داره از این کلیسا مراقبت میکند. داخل کلیسا رفتم تا داخل انرا نگاه کنم .کلیسا زیاد بزرگ نیست.ولی زیبا و تمیز بود.کشیشی که داخل کلیسا بود اجازه عکسبرداری یا فیلمبرداری را نمی داد.برای همین متاسفانه عکسی ندارم.از کلیسا که بیرون آمدم به سمت نقاشان رفتم.میدان پر بود از نقاشانی که در حال فروختن آثار خود یا پوستر هایی از شهر رم بودند.

بعضی ها هم با گرفتن مبلغی چهره توریست ها را در مدت کوتاهیوبا سرعت عمل زیاد چه با رنگ روغن و چه با مداد نقاشی میکردند.چیز جالبی که من دیدم تعدادی از هموطنان ایرانی بودند که دراین میدان مشغول به کار بودند.جلو رفتم و شروع به احوال پرسی کردم.چند خانوم ایرانی که بسیار سرد برخورد کردند و متاسفانه حتی به زور جواب سلام دادند .اما آقایی که احوال پرسی کردم خونگرم و بسیار با محبت بودند و تمام اطلاعات میدان نوانا را از ایشان گرفتم و تاریخچه میدان را کاملا برایم شرح دادند.

در گوشه کنار میدان شورو حال خاصی بود.طبق معمول چندین نوازنده در اطراف میدان در حال ساز زدن بودند و بعضی ها هم در حال جمع اوری پول بوسیله کارهای عجیب غریب مثل تبدیل شدن به مجسمه و یا تردستی بودند.

فواره نپتون در قسمت شمالی میدان که نپتون را در حال جنگیدن با یک اقتاپوس نشان میدهد.

نمایی از فونتانا دل مورو که در قسمت جنوبی میدان قرار دارد و نپتون که خدای اقیانوس هاست و در مرکز آن قرار دارد را در حال گرفتن و درگیری با یک دلفین نشان میدهد.4 تریتون نیز در اطراف نپتون قرار دارند.این فواره در حدود 450 سال پیش به وسیله جیاکومو دلا پورتا ساخته شد ولی فقط دلفین و 4 عدد تریتون اطراف آن. ولی بعد ها برنینی نپتون را به آن اضافه کرد.در حدود 150 سال پیش این فواره بازسازی شد و اصل آن به گالری بورگیس انتقال داده شد و به جای آن یک نمونه کپی شده در این محل نصب شد.بعد از گرفتن عکس هایی زیبا ویادگاری ار این مکان پرنشاط، با توجه به برنامه ریزی نوانا را به سمت پانتئونترک کردیم.

بنابراین با توجه به نقشه مسیر حرکت را از میدان ماداما Piazza Madama که در کنار میدان ناوانا بود شروع کرده و به سمت پانتئون حرکت کردیم .واقعا هتل نقشه خوبی به ما داده بود .واقعا به واضحی همچین نقشه ای تاحالا ندیده بودم.با یک پیاده روی در حدود 5 دقیقه به میدان پانتئون رسیدیم.البته رومی ها این محل را به نام مری و مارتیرس نیز میشناسند.پانتئون هزینه ورودی ندارد. زمان ورودی آن نیز از ساعت 8:30 الی 7:30 بعداز ظهر است به جز روزهای یکشنبه که از 9 الی 6 می باشد.و واقعا شلوغ است.

تاریخ اصلی ساخت آن به قبل از میلاد مسیح برمیگردد که مارکوس آگریپا آنرا بنا کرد ولی 126 سال ازبعد میلاد مسیح امپراطور هادریان آن را ویران کرد و بنای فعلی را جایگزین آن کرد. یکی از دلایل شهرت این مکان سقف بی نظیر آن است.سقفی که با 43 متر ارتفاع و یک سوراخ در وسط آن یک شاهکار معماری و مهندسی به حساب می آید. به سوراخ وسط آن اورکولوس یا چشم بزرگ هم گفته میشه که بعضی ها عقیده دارند که این سوراخ بزرگ علاوه بر نور رسانی به داخل ، وظیفه خارج کردن دود ناشی از سوختن چوب یا هر چیز دیگری را برعهده داشته است.شاید جالب باشه بهتون بگم که داخل آن 43 متر ارتفاع و43 متر پهنا دارد.! یعنی یک دایره با قطر 43 متر.

همچنین سقف بی نظیر آن با قاب های مربع شکل بیشماری تزیین شده است.از زیبایی سقف آن هرچه بگویم تمامی ندارد.شاید پانتئون هنوزهم بعد از 2000 سال بزرگترین گنبد بدون ستون جهان است.و براستی که شما قدم در گذشته میگذارید.

قسمت چهارم

 

نویسنده : مسعود کرامتی