بیست مایل آن‌طرف‌تر از لیون فرانسه، درحالی‌که کار ساخت‌وساز در نزدیکی آن محل در حال انجام بود، مقبره یک پرنسس "عصر آهن" توسط کارگران حفاری کشف شد، آن‌ها یک محل دفن 2800 ساله را پیدا کردند. این مقبره متعلق به یک زن در اوایل عصر آهن و حدود قرن هشتم پیش از میلاد است. رسانه‌ها بعد از فهمیدن این‌که در زمان به خاک‌سپاری جواهرات او همراهش بوده است، به او لقب شاهزاده خانم داده‌اند.
بر اساس گزارشی که از فاکس‌نیوز منتشر شد این زن در تابوت بلوطی‌رنگ که به‌اندازه کافی با جواهر و اقلام گران‌قیمت پرشده بود پیدا شد و شکی نیست که او از قشر بالای جامعه بوده است. مقبره او حدوداً ۸.۵ فوت ارتفاع داشت و در زیر آن‌یک غلتک قرار داشت و به‌گونه‌ای قرارگرفته بود که تابوت چوبی می‌توانست در داخل فضا حرکت کند . تابوت "شاهزاده خانم" را در برگرفته بود و دست‌هایش را کنار او دراز کرده بودند ، لباس‌هایش را پوشیده و جواهرات خود را به تن کرده بود.
در هر یک از مچ‌های دست‌هایش، دست‌بندی وجود داشت که با دانه‌های آبی یا سبزآبی مزین شده بود و با نخ‌های رنگ روشن‌تر تزیین‌شده بود. دانه‌های شیشه‌ای با مهره‌های گرد ساخته‌شده از آلیاژ مس تزیین‌شده بودند. یک کمربند با یک گیره که از همان آلیاژ ساخته‌شده بود نیز به همراه داشت. کمربند او احتمالاً از چرم ساخته‌شده بوده و مدت‌ها پیش پوسیده بوده است ، اما سگک مسی آن سالم باقی‌مانده است.
تکه‌های کمربند و سگک کمربند کشف‌شده در مقبره
کمربند مسی خود را با یک بست می‌بسته تا آن را سفت نگه دارد.
با توجه به فن‌آوری آن زمان، مهره‌های شیشه‌ای بسیار خاص و نادر بودند و یافتنشان سخت بوده است و این نشانه خوبی از ثروت و وضعیت زنان آن زمان بوده است. علاوه بر جواهراتی که قبلاً ذکر شد ، قبر او نیز قفسه‌های کوچکی داشت و از چیزی ساخته‌شده بود که به مروارید شباهت داشت. دانه‌های مس در دست‌بند حتی در این مدت طولانی باقی‌مانده ، رنگ سبز آن نیز باوجود گذشت قرن‌ها، در وسایلی مانند کمربند و باقی جواهرات دیده میشود. سگک کمربند نه‌تنها با تزیینات سبز مهره مانند تزیین‌شده بودند، بلکه حتی با گذر زمان هم طرح‌های تزئینی روی آن از بین نرفته‌اند.
مهره‌های شیشه‌ای که 2200 سال پیش با آن زن دفن شده بودند.
به گزارش خبرگزاری دیلی میل، مقبره وی یکی از سه مقبره‌ای است که تقریباً متعلق به یک دوره یکسان هستند و کشف‌شده‌اند. دو مقبره دیگر کمی جدیدتر بوده و مربوط به قرن 5 قبل از میلاد هستند و به نظر می‌رسد بقایای موجود در آن‌ها سالم‌تر باقی‌مانده است. مقبره‌های دیگر همراه با چهار بنای یادبود و توسط یک خندق کم‌عمق احاطه‌شده‌اند .
این بخش به دونیم تقسیم شد و مجموعه‌های کشف‌شده به‌صورت جداگانه در هرکدام از آن‌ها باقی می‌ماند. یک جعبه چوبی پوشیده از سنگ‌آهک که حاوی استخوان‌ها و دست‌بند بود در این بخش قرار دارد.
در نیمه دیگر این بخش، ترکیبی از استخوان و زغال در یک سطل قرار داشت. استخوان‌ها بیش‌ازحد خردشده بودند و نمی‌شد آن‌ها را برای یافتن سرنخ‌هایی در مورد فردی که استخوان به آن تعلق داشت بررسی کرد ، اما دست‌بند مسی و یک دست‌بند آهنین موجود در آن نشان می‌دهند که بقایای اجساد متعلق به یک زن دیگر است.
همه مقبره‌ها زمانی کشف شدند که کارگران در حال بیرون بردن خاک از منطقه بودند تا آنجا را برای ساخت یک پارک صنعتی اما ده کنند. افراد دفن شده در این مقبره‌ها همگی وابسته به دوران قبل از عصر آهن اروپا بودند که آن دوران تمدن عصر آهن نامیده شد و مهروموم‌های بین ۸۰۰ تا ۴۵۰ پیش از میلاد است و این عصر در سراسر اروپای مرکزی گسترش یافت و به عنوان‌یک فرهنگ برای تمام منطقه و به دو شاخص مهم آن دوران یعنی کشاورزی و ساخت مصنوعات معروف بود.
این فرهنگ درون قبایل مستقل که هیچ همبستگی سیاسی باهم نداشتند، ایجاد نشد ، بلکه به‌واسطه یک شبکه تجاری گسترده به هم متصل شدند که از طریق آن‌همه چیز از لوازم منزل گرفته تا فنون کشاورزی را مبادله می‌کردند. آن‌ها به‌خصوص با قطعات فلزی مانند قلع، مس و آهن در مدیترانه معروف هستند.
با کشف مقبره‌ها و این موضوع که "شاهزاده خانم" در سمت راست خود وسایلی برای جلب‌توجه داشته است، یافته‌ها به محققان این امکان را می‌دهد تا بینشی در مورد این‌که چگونه فعالیت‌های تدفین در یک فرهنگ می‌تواند در طول زمان تغییر یابد، به دست آورند.
منبع: thevintagenews.com
