بسم الله الرحمن الرحیم مقدمه کرونا همه چیز را تعطیل کرده بود تا چه رسد به سفر .دو سالی بود مسافرت نرفته بودیم و بسیار مشتاق سفر بودیم . با فروکش کردن پاندمی کرونا مرزها کم کم در حال بازگشایی بودند و ما هم در اندیشه
بسیار سفر باید تا پخته شود خامی من و داداشم از مدتها پیش قصد داشتیم ک به ارمنستان سفری داشته باشیم ولی از بدشانسی مون ، کرونا همچی رو خراب کرد و امکان سفرو ازمون گرفت ولی تو همون مدت حسابی راجب ارمنستان و بخصوص شهر
یک شهر در جنوب غربی ارمنستان هست که بعد از طی مسافتی یکو نیم ساعته از جاده های پر فراز و نشیب بعد از گذر از شهر ایغری به این شهر که دو رود واچاگان و وقجی از آن گذر میکندو آب و هوای خنکی در تابستان دارد، وارد میشوید.
از جاذبه های داخل شهر میشه از مجسمه ی ۱۸ متری داویت بیک که یک جنگجوی ارمنی بود و رودخانه وقجی و واچاگان و کلیسای سارب مسروپ مشتوتس و موزه و میدان شهر وسنترال پارک نام برد.
در گوشه کنار شهر نوشته های فارسی دیده میشه و درختان تنومند خبر از قدمت شهر میدن.فروشگاه های پوشاک اطراف رودخانه ترکیبی شبیهه فروشگاه های تاناکرا دارنددر کل برای خرید اصلا مناسب نیست .اطراف رود خانه امکان ماهیگیری هست.من از کافه ۴۸ که روی رودخانه واچاگان و روبروی کلیسا بود واقعا راضی بودم .مردم این شهر عصر هابرای گردش به میدان که روبروی کلیسا قرار داره و وایفای رایگان داره میرن .مجسمه وتندیس های مختلف و عکس شهداشون درسرتاسر شهر به چشم میخوره.نگاه های آزار دهنده زیادی رو ممکنه تجربه کنید.اول به انگشتاتون نگا میکنن و بعد از دیدن جواهر یا سنگ قیمتی تو دستتون باهاتون به زبان ترکی حرف میزنند و کلاه حسابی بخاطر دشمنی دیرینه ارامنه و ترکها سرتون میزارن.من درگلدن هتل این شهر اقامت داشتم که بشدت نا امن بود و پرسنل آقا بشدت رفتاراشون زشت بود که این رفتار و نگاه های زشت فقط محدود به کارکنان هتل نبود .در جای جای شهر نگاه ها آزار دهنده بود و قیمتهارو چندبرابر حساب میکردند.