این سفرنامه برداشت و تجربیات نویسنده است و لست‌سکند، فقط منتشر کننده متن است. برای اطمینان از درستی محتوا، حتما پرس‌وجو کنید.
زمانی سفرهای زیاد به دبی داشتم. دوستی دارم که وسواس عجیبی به استفاده از وسایل بهداشتی اصل دارد. تماس گرفت و درخواست کرد که در زمان برگشت از فری شاپ فرودگاه دبی چند عدد صابون، شامپو و خمیردندان برایش خریده و بیاورم.
تهران که رسیدم سفارشش را تحویل دادم و بر مبنای فاکتور فری شاپ پولش را داد.
پرسیدم هر آنچه که خواستی در داروخانه‌های همین جا به وفور یافت میشوند. اختلاف قیمت زیادی هم ندارند. چرا از اینجا نمی‌خری؟
گفت تقلبی هستند!
گفتم چرا از فروشگاههای لوازم بهداشتی در بازار بزرگ و خیابان ناصرخسرو که کالای مسافری میفروشند خرید نمیکنی؟
گفت آنها هم ممکن است جنس تقلبی بفروشند اما خرید از فری شاپ یک کشور خارجی مطمئن است و تقلبی در کار نیست.
برای من همراه آوردن چند قلم کالای بهداشتی اصلا زحمتی نبود و با کمال میل درخواست های دوستم را انجام میدادم و در سفرهای بعدی هم سفارشش را خرید کرده و برایش می‌آوردم.
یکی از دفعاتی که برای دریافت سفارشش آمده بود، ضمن تشکر گفت من هر وقت از اینها استفاده میکنم به یاد تو می‌افتم.
با خنده گفتم خدا را شکر سفارشت فقط به همین اقلام محدود میشه و چیز دیگه‌ای نخواستی تا در زمان استفاده به یادم بیفتی...
خندید و گفت: خیالت راحت... فقط در حمام به یادت هستم!
نویسنده: حمید رضا فتح العلومی
