خبر رسید بیابان لوت پر از آب شده است!

خبر رسيد لوت پر از آب شده است. كوله بستم و راهي شدم. راه درازي بود. روزها طول كشيد تا به لوت برسم. در راه چندين جاي ديگر، شبها ماندم و عكاسي كردم. رسيدم و چادرم را برپا كردم و بعد از خوردن غذا، دوربين را برداشتم و رفتم سراغ آب و آسمان. اين درياچه دوباره ديده نخواهد شد. آب آن زمردين رنگ بود و آسمان آبي. هوا كه تاريك شد، آسمان هم سبز شد. شما بگویید این رنگ سبزِ آسمان، هوا تاب است. ولی من بیشتر که فکر می‌کنم، یادم می‌آید آن شب دنیا سر و ته شد. احتمالا خواب بودین که یادتان نیست. دور تا دور درياچه دنبال قابي كه تمام حرف ها را يكجا بزند گشتم، حرف هاي درياچه و لوت و آسمان را... .سه پايه را باز كردم، لوت را از درون لنز دوربين تماشا كردم، توی دریاچه سایه‌اش را دیدم؛ اینبار، دیگر خیال نبود. آمده بود من را ببيند. پروانه هاي لوت به او خبر داده بودند. دست‌هایش را که گذاشت روی شانه‌هایم، دنیا سر و ته شد. ستاره‌ها ریختند توی دریاچه و آب زمردین ، از انتهای افق سرازیر شد به آسمان. چند دقيقه بعد تمام آب ريخت درون آسمان و درياچه محو شد و ديگر حتي سايه اش هم نبود. سايه اش كه ناپديد شد آسمان دوباره رفت سر جايش و زمين آمد پايين. لوت درباره خشك شد، خشك تر از قبل...