شواهدی از یک قوم باستانی بنام "مردم ابری" در ارتفاعات یکی از کوه‌های مکزیک دیده شده است. روستاییان کنده‌کاری‌های زاپوتک باستان را روی کوهی در مکزیک مرکزی یافته‌اند. اگر از مسیر کوهستانی سِرو د پنا بالا بروید، دو تخته سنگ بزرگ حکاکی شده به ارتفاع 1800 متری را خواهید دید.
به گفته مورخان قدمت خرابه‌های این شهر باستانی که در منطقه پوئبلا واقع شده، به قبل از هیسپانیک ها(مردم اسپانیایی یا پرتغالی‌زبان در آمریکای لاتین) و به قرن ششم باز می‌گردد. از نظر باستان شنایان این سنگ تراشه‌ها متعلق به تمدن زاپوتک اند. آن‌ها 700-1521 پس از میلاد در زمین‌های مرتفع جنوبی زندگی می‌کردند و از ارتفاعی بالا دیگران را اداره می‌کردند، به خاطر همین آن‌ها را مردم ابری می‌نامیدند. قدمت برخی بناهای تاریخی و سنگواره‌های کوچک‌تر را 1500 سال تخمین زده‌اند. به اعتقاد برخی دیگر، قدمت این سنگواره‌ها به هزار سال پیش بازمی‌گردد.
یکی از این سنگ تراشه‌ها شکل مردی با شیپور و چنگک است که یک لنگ به تن دارد.
روستائیان در سانتا کروز از یافتن چنین گنجینه باارزشی بسیار خرسندند و آن را میراث اجداد خود می‌دانند. بر روی این پنل ها که استلا نام دارند، نقش انسان و حیوان دیده میشود. به اعتقاد برخی این حیوان یک ایگوانا، یک عقاب و یک زن است که به‌صورت الهه‌ای به شکل یک خفاش تداعی شده است. تا به امروز 87علامت و سمبل از این سنگ تراشه رمزگشایی شده است.
این منطقه تاریخی چیزی کمتر از اهرام ثلاثه ندارد. به گفته مرکز تحقیقاتی خوزه آلفردو" اینجا مکانی است که در آنجا رسومات و تشریفات مذهبی برگزار می‌شده است و معابد و خانه حاکم در آنجا قرار داشته است". به نظر می‌رسد این سنگ تراشه‌ها نشان‌دهنده احترام قوم زاپوتک به خداوند بوده است.
سنگ تراشه‌هایی از حیوانات و افراد که در محل پیدا شده‌اند!
البته همه چیز به پرستش ختم نمی‌شود. شواهدی مبنی بر زمین‌های ورزشی دیده شده که احتمالاً برای یک بازی به نام "پلوتا" استفاده می‌شده است. جالب است بدانید که این بازی شبیه به بسکتبال بوده و هدف آن پرتاب توپ در یک حلقه بوده، اما بازیکنان به جای دست از ران پاهایشان استفاده می‌کردند.
مردم زاپوتک واقعاً هم کار می‌کردند، هم استراحت و هم‌بازی. آن‌ها که از روستای اوکزاکا می‌آمدند، توانستند فرهنگ و مهارت‌های مختلف را باهم ادغام کنند. شهرهای زاپوتک تا قبل از دوره کلاسیک پیشرفت زیادی در معماری، هنر و نگارش داشتند و چندین پروژه مهندسی مانند سیستم‌های آبیاری را راه‌اندازی کردند. آن‌ها همچنین نگارش مخصوص به خود را داشتند.
معنای کلمه زاپوتک به معنای "مادر طبیعت" است. در تاریخ این اسم به معنای مردم شهر زاپوت است، زاپوت میوه‌ای نرم بوده که در آن منطقه وجود داشته است. پس زاپوتک به معنای مردمان درختان میوه زاپوت است.
در مرحله اول تمدن مردم ابری زاپوتک که بین سال‌های 200-500 قبل از میلاد می‌زیستند، ساختمانی در کوه آلبن بنا کرده بودند که حالا خرابه‌هایی آن به‌جامانده است.
در این دوره سه گروه روی کارآمدند: مردم دهکده زاپوتک که از نفوذ بالایی برخوردار بودند، سیرا زاپوتک در زاپوتک شمالی و زاپوتک جنوبی در جنوب و شرق. به نظر می‌رسد که آن‌ها روی دهکده اکزاکا احاطه داشتند که با یورش به دهکده، تمامی معابد را سوزانده و برخی را نیز به قتل رسانده بودند.
حتی ازتک‌ها هم با وجود تلاش های فراوان برای استعمار شهر، نتوانسته بودند بر آن‌ها غلبه کنند. درنهایت فاتحانی از اسپانیا آمدند و با بیماری‌هایی که همراه خود آورند باعث کشته شدن زاپوتک ها شدند. بعلاوه مهاجرت از شهر نیز نقش مهمی در این میان ایفا کرد.
براساس یافته‌های تاریخی امروزه کاتولیگ‌ها بازماندگان زاپوتک‌ها هستند. زاپوتک‌ها به تعدد خدایان معتقد بودند و شغل بسیاری از آن‌ها کشاورزی و دام‌پروری بود.
این یافته اطلاعات جدیدی را در اختیار باستان شناسان قرار داده و تصویر کاملی از نحوه زندگی مردم مغروری را نشان خواهد داد که سرهایشان در ابرها و پاهایشان روی زمین بود.
منبع: thevintagenews.com
