ویزای فرودگاهی همان ویزایی است که در بدو ورود به فرودگاه مقصد برای شما صادر میشود. در این مقاله از لست‌سکند به طور جامع توضیح می‌دهیم ویزای فرودگاهی چیست و چگونه باید آن را دریافت کنید.
آنچه در ادامه مطلب خواهید خواند
ویزای فرودگاهی چیست؟
ویزای فرودگاهی (Visa on Arrival) نوعی از انواع ویزا است که هنگام ورود به فرودگاه یا مرز کشور مقصد صادر میشود. همان‌طور که از نامش پیداست، مسافر نیازی ندارد پیش از سفر ویزا را از طریق سفارت یا کنسولگری دریافت کند، بلکه مستقیماً پس از رسیدن به کشور مقصد در مرز ورودی ویزا را دریافت می‌کند. این روادید معمولاً در یک باجه مخصوص در فرودگاه صادر میشود و پس از تکمیل فرم‌ها و پرداخت هزینه، مهر یا برچسب ویزا در پاسپورت زده میشود و مسافر اجازه ورود پیدا می‌کند.
ویزا چیست؟ همه نکات مهم در مورد ویزا
لیست کشورهای با ویزای فرودگاهی برای ایرانیان
تعدادی از کشورها وجود دارند که برای شهروندان ایرانی ویزای فرودگاهی صادر می‌کنند. بر اساس آخرین به‌روزرسانی‌ها، حدود 20 کشور این امکان را فراهم کرده‌اند. این بدان معناست که مسافران ایرانی می‌توانند بدون دریافت ویزا قبل از سفر، به این کشورها سفر کرده و در مرز ورودی (فرودگاه یا مرز زمینی/دریایی مشخص) ویزای خود را دریافت کنند. در قسمت زیر فهرست این کشورها به همراه مدت اقامت مجاز با ویزای فرودگاهی آمده است (توجه داشته باشید که شرایط دقیق ممکن است بر اساس مقررات هر کشور تغییر کند و بهتر است پیش از سفر حتماً بررسی شود):
- جمهوری آذربایجان: صدور ویزای فرودگاهی (الکترونیکی) در فرودگاه‌های بین‌المللی آذربایجان از طریق کیوسک‌های مخصوص انجام میشود. مدت اقامت معمولاً ۳۰ روز است و پاسپورت باید ۶ ماه اعتبار داشته باشد.
- بولیوی: ویزای فرودگاهی با اعتبار ۳۰ روز در فرودگاه‌های لاپاز، سانتا کروز و کوچابامبا قابل دریافت است.
- بروندی: ویزای فرودگاهی با اعتبار ۱ ماهه (۳۰ روز) در بدو ورود صادر میشود.
- قطر: ویزای قطر، به صورت فرودگاهی هم صادر میشود و اعتبار ۳۰ روزه دارد.
- کامبوج: ویزای فرودگاهی توریستی ۳۰ روزه ارائه میشود. داشتن یک قطعه عکس پاسپورتی و پاسپورت با صفحه خالی برای مهر ویزا الزامی است. همچنین امکان اخذ ویزای الکترونیکی کامبوج پیش از سفر هم وجود دارد.
- کیپ ورد: ویزای فرودگاهی معمولاً با اعتبار ۳۰ روز در مبادی ورودی این کشور جزیره‌ای در غرب آفریقا صادر میشود.
- کومور: مجمع‌الجزایر کومور در شرق آفریقا برای ایرانیان ویزای بدو ورود ۴۵ روزه صادر می‌کند.
- گینه‌بیسائو: در بدو ورود به گینه‌بیسائو ویزایی با اعتبار ۹۰ روزه صادر می‌گردد که از طولانی‌ترین مدت‌ها در بین ویزاهای فرودگاهی است.
- لبنان: ویزای فرودگاهی لبنان با اعتبار ۳۰ روز به صورت رایگان در فرودگاه بیروت یا سایر مبادی ورودی برای ایرانیان صادر میشود. این ویزا قابلیت تمدید تا ۶۰ روز دیگر نیز دارد.
- ماکائو: منطقه ویژه ماکائو در چین برای گردشگران ایرانی ویزای بدو ورود صادر می‌کند (معمولاً برای اقامت کوتاه چند هفته‌ای).
- ماداگاسکار: ویزای فرودگاهی ماداگاسکار اعتبار ۹۰ روز می‌دهد که برای سفر به این جزیره آفریقایی فرصت مناسبی در اختیار گردشگران قرار می‌دهد.
- مالدیو: جمهوری مالدیو به همه ملیت‌ها از جمله ایرانیان ویزای فرودگاهی رایگان ۳۰ روزه اعطا می‌کند. این ویزا در فرودگاه مالدیو (ماله) مهر میشود و برای تعطیلات کوتاه‌مدت ایدئال است.
- موریس (موریس): کشور جزیره‌ای موریس در اقیانوس هند، برای ایرانیان ویزای بدو ورود ۱۴ روزه صادر می‌کند.
- موزامبیک: ویزای فرودگاهی موزامبیک معمولاً برای ۳۰ روز صادر میشود. این ویزا را می‌توان در فرودگاه‌های بین‌المللی موزامبیک دریافت کرد.
- نپال: در فرودگاه کاتماندو نپال برای مسافران ایرانی ویزای بدو ورود ۹۰ روزه صادر میشود.
- نیوئه: جزیره نیوئه در اقیانوسیه (مرتبط با نیوزیلند) ورود گردشگران ایرانی را تا ۳۰ روز بدون ویزا یا با ویزای فرودگاهی امکان‌پذیر کرده است. (اقامت‌های بیش از ۳۰ روز با تمدید ممکن است.)
- پالائو: کشور جزیره‌ای پالائو در اقیانوس آرام به ایرانیان ویزای بدو ورود ۳۰ روزه (رایگان) ارائه می‌کند.
- رواندا: ویزای فرودگاهی رواندا در شرق آفریقا با ۳۰ روز اعتبار برای ایرانیان در فرودگاه کیگالی صادر میشود.
- ساموآ: کشور ساموآ در اقیانوسیه برای مسافران ایرانی ویزای فرودگاهی ۶۰ روزه صادر می‌کند.
- سیشل: مجمع‌الجزایر سیشل در اقیانوس هند ورود بدون ویزای قبلی را مجاز کرده و در بدو ورود مجوز اقامت ۳ ماهه (۹۰ روزه) به ایرانیان می‌دهد. این مجوز رایگان بوده و در واقع نوعی ویزای گردشگری فرودگاهی محسوب میشود.
- سیرالئون: در سیرالئون (غرب آفریقا) امکان دریافت ویزای فرودگاهی وجود دارد. مدت اعتبار آن معمولاً ۳۰ روز است. (همچنین گزینه ویزای الکترونیکی نیز برای این کشور مهیاست.)
- سریلانکا: سریلانکا برای گردشگران ایرانی سیستم ویزای الکترونیکی دارد؛ اما اگر از قبل اقدام نشده باشد، ویزای سریلانکا، به صورت فرودگاهی و ۳۰ روزه نیز در بدو ورود قابل صدور است. توصیه میشود برای سهولت سفر به این کشور، قبل از پرواز آنلاین ثبت‌نام شود (ETA)، هرچند صدور در فرودگاه هم میسر است.
- تیمور شرقی (تیمور-لسته): در مرز یا فرودگاه تیمور شرقی ویزای فرودگاهی ۳۰ روزه برای ایرانیان صادر میشود.
- تووالو: کشور جزیره‌ای تووالو در اقیانوس آرام نیز در بدو ورود ویزای ۱ ماهه (۳۰ روز) به مسافران ایرانی ارائه می‌دهد.
- زیمبابوه: زیمبابوه در آفریقای جنوبی برای ایرانیان ویزای فرودگاهی با اعتبار ۳ ماه صادر می‌کند.
توجه: قوانین ویزا همواره ممکن است تغییر کنند. بنابراین حتی برای کشورهای فوق، قبل از سفر حتماً شرایط جدید را از منابع رسمی (سفارت یا وب‌سایت وزارت خارجه کشور مقصد) استعلام کنید. همچنین برخی کشورها (مانند عمان) جزو کشورهای بدون ویزا برای ایرانیان محسوب می‌شوند و برنامه‌های معافیت ویزایی کوتاه‌مدت برای ایرانیان اجرا کرده‌اند. برای مثال عمان از سال ۲۰۲۰ ورود ایرانیان را تا ۱۴ روز بدون نیاز به ویزای عمان و با داشتن شرایطی مانند رزرو هتل، بیمه و بلیط برگشت مجاز کرد. این موارد از حیطه ویزای فرودگاهی مجزا هستند اما دانستن آن‌ها مفید است.
تفاوت ویزای فرودگاهی با دیگر ویزاها
تفاوت ویزای فرودگاهی با حالت بدون نیاز به ویزا (visa-free) در این است که در حالت visa-free هیچ گونه ویزایی لازم نیست؛ اما در ویزای فرودگاهی مسافر باید در بدو ورود اقدام به دریافت ویزا کند. البته در هر دو حالت، نیاز به مراجعه قبلی به سفارت نیست که این امر سفر را آسان‌تر می‌کند. همچنین ویزای فرودگاهی با ویزای الکترونیکی (e-Visa) تفاوت دارد؛ ویزای الکترونیکی از قبل و به صورت آنلاین دریافت میشود، در حالی‌که ویزای فرودگاهی در محل ورود صادر می‌گردد.
برخی کشورها ممکن است ترکیبی از این دو را داشته باشند، به این صورت که ابتدا آنلاین ثبت‌نام کرده و تأییدیه بگیرید و سپس ویزا را در بدو ورود دریافت کنید. ویزای فرودگاهی معمولاً برای مقاصد گردشگری یا بازدید کوتاه‌مدت صادر میشود و برای سفرهای ترانزیتی اگر قصد خروج از فرودگاه را دارید، ممکن است به ویزای ترانزیت نیاز داشته باشید که نوع دیگری از ویزاست. به طور کلی، ویزای فرودگاهی یکی از ساده‌ترین روش‌های اخذ ویزا است که کشورها برای تسهیل ورود گردشگران ارائه می‌دهند.
تفاوت ویزا و پاسپورت چیست؟
مراحل دریافت ویزای فرودگاهی
چگونگی دریافت ویزای فرودگاهی در اغلب کشورها روندی مشابه دارد. در ادامه، مراحل گام‌به‌گام دریافت ویزا در بدو ورود توضیح داده شده است:
- هدایت به باجه ویزا: پس از فرود هواپیما و ورود به سالن مرزبانی، به دنبال تابلوهای راهنما با عناوینی نظیر "Visa on Arrival" یا "Visa Desk" باشید. ابتدا باید به این بخش مراجعه کنید پیش از آنکه به گیت گذرنامه بروید. در این محل فرم‌های درخواست ویزای فرودگاهی ارائه میشود.
- ارائه مدارک و فرم‌ها: گذرنامه خود را تحویل مأمور مربوطه دهید و فرم درخواست ویزا را تکمیل کنید. معمولاً در فرم، اطلاعات شخصی، جزئیات سفر و محل اقامت مورد پرسش قرار می‌گیرد. علاوه بر فرم، مدارک تکمیلی احتمالی را نیز ارائه کنید؛ برای مثال برخی کشورها ممکن است بلیط برگشت، ووچر هتل یا تأییدیه پیش‌ثبت‌نام آنلاین را مطالبه کنند.
- پرداخت هزینه و دریافت ویزا: در مرحله آخر باید هزینه صدور ویزا را پرداخت کنید. مبلغ و نحوه پرداخت بسته به کشور متفاوت است (برخی ارز محلی، برخی دلار یا یورو، و برخی کارت اعتباری می‌پذیرند). پس از پرداخت، ویزای شما به صورت مهر یا برچسب در پاسپورت الصاق میشود و می‌توانید به سمت گیت مهاجرت برای ورود رسمی به کشور بروید. در صورتی که همه چیز مرتب باشد، مأمور مهاجرت ورود شما را ثبت کرده و سفر شما رسماً آغاز میشود.
این روند به طور کلی سریع و ساده است و معمولاً ظرف چند دقیقه تا چند ساعت انجام میشود. البته در زمان‌های شلوغ سال یا فرودگاه‌های پرتردد، ممکن است صف انتظار طولانی تشکیل شود. برای کاهش معطلی، توصیه میشود اگر امکان دارد پرواز خود را در ساعاتی تنظیم کنید که ازدحام کمتری وجود دارد (مثلاً ورود در اوایل صبح یا ساعات غیرپیک).
مدارک مورد نیاز برای ویزای فرودگاهی
برای دریافت آسان‌تر ویزای فرودگاهی، بهتر است مدارک مورد نیاز را از قبل آماده داشته باشید. هر کشور ممکن است جزئیات و شروط خاص خود را داشته باشد؛ اما به طور کلی مسافر ایرانی باید موارد زیر را همراه داشته باشد:
- گذرنامه معتبر: اصلی‌ترین مدرک، پاسپورت با حداقل ۶ ماه اعتبار از تاریخ خروج از کشور مقصد است. همچنین وجود صفحات خالی کافی برای مهر ویزا الزامی است.
- فرم درخواست ویزا/کارت ورود: این فرم عموماً در هواپیما یا در سالن ورودی ارائه میشود. اطلاعات شخصی، شماره پاسپورت، مدت و محل اقامت باید در آن تکمیل گردد.
- بلیت برگشت یا ادامه سفر: داشتن بلیط برگشت به ایران یا پرواز به مقصد بعدی نشان می‌دهد که قصد اقامت دائم ندارید و پیش از انقضای ویزا کشور را ترک خواهید کرد. مأموران مرزی بسیاری از کشورها ممکن است این بلیت را بررسی کنند.
- مدرک رزرو محل اقامت یا دعوت‌نامه: برای اطمینان از اینکه محل اقامت شما در مدت سفر مشخص است، بهتر است یک ووچر هتل، رسید رزرو اقامتگاه یا نامه دعوت‌نامه (در صورت دیدار اقوام) همراه داشته باشید. برخی کشورها هنگام صدور ویزای بدو ورود، نشانی محل اقامت را در فرم درخواست ثبت می‌کنند.
- عکس پاسپورتی: چند قطعه عکس رنگی جدید در اندازه پاسپورت همراه خود داشته باشید. هرچند در همه کشورها نیاز نیست؛ اما برخی کشورها (مانند کامبوج) برای صدور ویزا در فرودگاه از شما عکس درخواست می‌کنند. داشتن عکس آماده سبب تسریع کار میشود در غیر این صورت ممکن است بابت گرفتن عکس در مرز هزینه اضافی پرداخت کنید.
- بیمه مسافرتی: همراه داشتن بیمه سفر معتبر برای پوشش حوادث و هزینه‌های درمانی در برخی کشورها الزامی است. حتی اگر اجباری نباشد، توصیه میشود بیمه مسافرتی تهیه کنید. بعضی کشورها امکان خرید بیمه در فرودگاه را فراهم کرده‌اند.
- وجه نقد یا کارت اعتباری برای پرداخت هزینه ویزا: حتماً مقداری پول نقد (دلار آمریکا یا یورو و در صورت امکان ارز محلی کشور مقصد) به همراه داشته باشید. هزینه ویزای فرودگاهی بسته به کشور بین ۱۰ تا ۵۰ دلار است که معمولاً نقدی دریافت میشود. برخی کشورها دستگاه ATM یا دستگاه کارت‌خوان نیز دارند، ولی بهتر است پول نقد آماده داشته باشید تا دچار مشکل نشوید.
هزینه ویزای فرودگاهی
هزینه دریافت ویزا در فرودگاه در کشورهای مختلف متفاوت است. این هزینه معمولاً از کاملاً رایگان تا حدود 60 دلار آمریکا متغیر است. بسیاری از مقاصد توریستی محبوب هزینه‌ای در حدود ۱۰ تا ۳۰ دلار آمریکا را برای ویزای فرودگاهی کوتاه‌مدت دریافت می‌کنند. برای مثال، ویزای فرودگاهی مالدیو و لبنان رایگان است و هیچ هزینه‌ای از مسافر گرفته نمی‌شود، در حالی که کشورهای آفریقایی معمولاً مبالغی حدود ۲۰ تا ۵۰ دلار طلب می‌کنند. به طور معمول این مبلغ در مرز و به صورت نقدی اخذ میشود و در ازای آن رسید یا برچسب ویزا به شما تحویل می‌گردد.
شایان ذکر است که مدت و نوع ویزا می‌تواند بر هزینه تأثیر بگذارد. مثلاً ویزای فرودگاهی ۱۵ روزه ممکن است ارزان‌تر از ویزای ۹۰ روزه باشد یا ویزای تجاری بدو ورود (در صورت ارائه) هزینه بیشتری نسبت به ویزای توریستی داشته باشد. همچنین برخی کشورها برای کودکان زیر سن مشخص یا مسافران ترانزیت (اقامت کوتاه کمتر از ۲۴ ساعت) تخفیف قائل می‌شوند.
در قیاس با ویزاهای معمول که از سفارت اخذ می‌شوند، ویزای فرودگاهی عمدتاً هزینه کمتری دارد. بسیاری از گران‌ترین ویزاهای دنیا که صدها دلار هزینه دارند (مانند برخی ویزاهای کاری یا ویزای آمریکا)، مربوط به روندهای اداری طولانی‌تر هستند. اما ویزای فرودگاهی چون برای سفرهای کوتاه و آسان طراحی شده، از نظر هزینه مقرون‌به‌صرفه‌تر است. با این وجود، همیشه توصیه میشود مقداری وجه اضافه همراه داشته باشید تا در صورت تغییر نرخ‌ها یا اضافه شدن عوارض محلی در لحظه آخر (مثلاً مالیات خروج یا هزینه تمبر)، دچار مشکل نشوید.
مدت اعتبار ویزای فرودگاهی
مدت زمان مجاز اقامت با ویزای فرودگاهی بسته به کشور صادرکننده متغیر است. این مدت اعتبار، یعنی حداکثر زمانی که می‌توانید پس از ورود در آن کشور بمانید، معمولاً کوتاه‌مدت است زیرا ویزای فرودگاهی عمدتاً برای گردشگران و سفرهای موقتی طراحی شده است. غالب کشورها مدت اقامت بین ۱۵ تا ۹۰ روز را برای ویزای بدو ورود تعیین کرده‌اند. به عبارت دیگر، با دریافت این ویزا می‌توانید حدود دو هفته تا سه ماه در کشور مقصد بمانید که برای اکثر سفرهای توریستی کافی به نظر می‌رسد.
نکته مهم این است که روز صدور و روز خروج شما هم جزو مدت ویزا حساب می‌شوند. برای مثال، اگر ویزای ۳۰ روزه در اول ژوئیه صادر شود، باید حداکثر تا ۳۰ ژوئیه کشور را ترک کنید (مگر آنکه تمدید قانونی انجام شود). اقامت بیش از مدت مجاز (Overstay) می‌تواند جریمه‌های مالی یا مشکلات قانونی به دنبال داشته باشد.
شرایط تمدید ویزای فرودگاهی
یکی از پرسش‌های رایج مسافران این است که آیا ویزای فرودگاهی قابل تمدید است یا خیر. پاسخ این سؤال وابسته به قوانین هر کشور است. در بسیاری از کشورها امکان تمدید ویزای گردشگری بدو ورود وجود دارد و معمولاً روند آن ساده و مشابه دریافت خود ویزا است. تمدید ویزا اغلب با مراجعه به اداره مهاجرت یا دفتر وزارت کشور در شهرهای بزرگ انجام میشود. مسافر باید پیش از انقضای ویزا درخواست تمدید دهد، فرم‌های مربوطه را پر کند و هزینه‌ای بپردازد. در برخی موارد ممکن است نیاز باشد دلیلی برای تمدید ارائه کنید (مثلاً وضعیت اضطراری پزشکی، تغییر برنامه پرواز یا تمایل به گردش بیشتر). اما در اکثر موارد توریستی، تمدید کوتاه‌مدت بدون دردسر خاصی انجام میشود.
با این حال، همه کشورها اجازه تمدید ویزای بدو ورود را نمی‌دهند. برخی از ویزاهای فرودگاهی غیرقابل تمدید هستند و مسافر مجبور است در پایان مدت، کشور را ترک کند و در صورت تمایل مجدداً وارد شود. همچنین معمولاً امکان تبدیل ویزای فرودگاهی به ویزای بلندمدت یا انواع دیگر (مثل اقامت یا کار) وجود ندارد. بنابراین پیش از سفر، در مورد قابلیت تمدید ویزای فرودگاهی کشور مقصد تحقیق کنید.
مزایا و معایب ویزای فرودگاهی
ویزای فرودگاهی به عنوان یک راهکار منعطف برای سفرهای برون‌مرزی، محاسن و در عین حال محدودیت‌هایی دارد. در ادامه مزایا و معایب این نوع ویزا را مرور می‌کنیم:
مزایا
- عدم نیاز به اقدام قبلی
- سفرهای لحظه‌آخری و آسان‌تر
- فرآیند ساده و سریع
- صرفه‌جویی مالی
معایب
- محدودیت در تعداد کشورها
- فقط برای اهداف محدود
- مدت اقامت کوتاه و عدم امکان تغییر وضعیت
- احتمال ازدحام و انتظار
- ریسک عدم صدور ویزا
سخن آخر
ویزای فرودگاهی به عنوان یک راهکار انعطاف‌پذیر، فرصت سفر به کشورهای متعددی را بدون دردسرهای رایج اخذ ویزا فراهم کرده است. برای شهروندان ایرانی که با محدودیت‌های ویزایی زیادی روبرو هستند، استفاده از این امکان می‌تواند دریچه‌ای به سوی مقاصد تازه بگشاید. با این حال، موفقیت سفرهایی که با تکیه بر ویزای بدو ورود انجام می‌شوند در گرو آمادگی و آگاهی کامل مسافر است. توصیه می‌کنیم همواره قبل از سفر، اطلاعات آخرین مقررات ویزای مقصد را از منابع رسمی مانند سرویس ویزای لست‌سکند یا سفارت مربوطه بررسی کنید. تغییرات لحظه‌ای در سیاست‌های ویزا (مثلاً به دلیل شرایط همه‌گیری یا تحولات سیاسی) ممکن است بر امکان صدور ویزای فرودگاهی تأثیر بگذارد. همچنین تمام مدارک لازم را به شکل مرتب و آماده همراه داشته باشید تا در فرودگاه دچار مشکل یا اتلاف وقت نشوید. اگر تجربه‌ای در زمینه ویزای فرودگاهی داشته‌اید با ما به اشتراک بگذارید.
