بالغ بر یکصد سال بعد از سفر تاریخی کریستف کلمب، گروهی متشکل از 100 استعمارگر در اواخر دسامبر سال 1606 انگلستان را با 3 کشتی ترک کرده و تا اواخر آوریل سال بعد به خلیج Chesapeake رسیدند. یک ماه بعد در 14 می سال 1607، آن ها اولین مستعمره انگلیسی در خاک آمریکا را بر شبه جزیره باریکی بر رودخانه جیمز تاسیس کردند که نزدیک ویلیامزبرگ، ویرجینیا امروزی است که نام آن یعنی «جیمزتاون» از روی نام شاه جیمز اول گرفته شده است. او امتیازی به یک شرکت خصوصی داد که هدف آن علاوه بر جست و جو برای معادن طلا و نقره در دنیای جدید، ایجاد مسیری تا اقیانوس آرام بود که به آن ها اجازه ی تجارت با شرق را می داد.
بلافاصله بعد از ورود استعمارگر های انگلیسی به این مکان، آنها برای محافظت خودشان در برابر قبیله های سرخ پوست و حمله ی سکونتگاه های اسپانیایی ها در فلوریدا دژی ساختند. اوایل زندگی در این محل برای ساکنین بسیار سخت بود. فقدان غذای محلی و تجدید آذوقه از انگلستان و ناتوانی در مقابله با بیماری ها نزدیک به 90 درصد استعمارگران اولیه را از بین برد. اما رسیدن آذوقه ی تازه ی از انگلستان مانع از زوال سکونتگاه به طور کامل شد. در طول چند دهه ی بعدی، این مستعمره هم از نظر ابعاد و هم از منظر تعداد ساکنان به طور قابل ملاحظه ای گسترش یافت و به مرکز حکومت مستعمره های انگلیسی تبدیل شد. جمعیت جیمزتاون در زمان اوج آن حدود 500 تن بود.
اوایل قرن هفدهم، مخالفت ها و درگیری های متعددی با محلی ها به وقوع پیوست. در شورش Bacon در سال 1676، بخش های زیادی از جیمزتاون در آتش سوخت. این شهر بعد از این نیز بارها دچار آتش سوزی شد تا اینکه در سال 1699 به زمین های مرتفع تر در پلنتیشن مرکزی منتقل شد و از آن به بعد نیز ویلیامزبورگ نامیده شد. به زودی جیمزتاون وارد دوره افول خود شد.
اواخر قرن نوزدهم، جیمزتاون به مرکز توجه جدید تاریخی تبدیل شده و مالک آن 22.5 هکتار از زمین های آن را که شامل برج قرن هفدهمی کلیسای جیمز تاون بود، به منظور حفاظت اهدا کرد.
امروزه جزیره جیمزتاون یک مکان تاریخی ملی است که مراجعه کنندگان می توانند علاوه بر قلعه اصلی جیمز منسوب به سال 1607، برج قرن هفدهمی کلیسا و مکان شهر قرن هفدهمی، از موزه ی باستان شناسی که Archaearium نامیده می شود نیز دیدن کنند.
منبع: amusingplnet
