در بخش قدیمی هانوی، یک مسیر پیاده‌روی باریک وجود دارد که دریاچه‌ی Hoan Kiem نقطه‌ی عطف آن است و در کنار آن خیابانی است که همه چیز در آن وجود دارد. بسیاری از مردم، این خیابان را یک خیابان قطاری می‌دانند. در کنار این خیابان، خانه‌هایی برای زندگی هم وجود دارد. در اینجا می‌توانید کودکان را در حال بازی، لباس‌های شسته شده‌ی آویزان، صدای فریاد مردم و مادرانی که در حال پخت و پز هستند را ببینید. اینجا یک جامعه‌ی واقعی ویتنامی است. اما این خیابان چرا انقدر خاص است؟ با ما همراه باشید تا دلیل آن را بفهمید.
یک روز زندگی ویتنامی!
اگر شما دو تکه فولاد که در موازات هم بر روی زمین کشیده شده را نادیده بگیرید، می‌توانید ساعت‌ها در این کوچه‌ها و محله‌ها بچرخید و در میان مردم هانوی خود را گم کنید. درختان سرسبز در دو طرف خیابان چشم انداز زیبایی را ایجاد کرده‌اند اما باید مراقب باشید، زیرا ممکن است با هر قدم، سنگ‌های زیرپاهایتان تعادلتان را بهم بزند. بوی غذاهایی که از پنجره‌ی آشپزخانه‌‌ها به بیرون می‌آیند، در حالی که دود در هوا و بوی ضعیف اگزوز در بینی شما می‌پیچد، حسی عجیبی را ایجاد می‌کند. Train Street در ظاهر دقیقا شبیه خیابان‌های دیگر ویتنام است.
زمانی که قطارها می‌آید.
قطار دوبار در روز در ساعت‌های 3:30 و 7:30 بعد از ظهر وارد این خیابان میشود. هیچ آژیر و هشداری وجود ندارد ولی با این حال ساکنان این محله هیچ ترسی از قطار ندارند. در واقع مردم این محله در یک ساعت خاصی از روز می‌دانند که باید قطار وارد این خیابان شود و طبق برنامه آنها باید از میان این ریل خارج شوند. همانطور که ساعت ورود قطار نزدیک میشود، ساکنان به سمت خانه‌های خود می‌روند. با گذشت زمان قطار طبق برنامه وارد خیابان شده و معمولا چند گردشگر کنجکاو در این لحظه در حال ثبت ورود قطار و عکس‌العمل ساکنان هستند.
زندگی ادامه دارد
حتی در زمانی که احتمال ورود قطار وجود دارد هم مردم در امتداد ریل قطار به زندگی خود ادامه می‌دهند. ساکنین این خیابان در همه حال مشغول کار و زندگی هستند. مسیر قطار را پاکسازی شده و در دو طرف ریل مسیر کوچکی برای موتورسیکلت‌ها و دوچرخه‌ها باز است.
و قطار وارد میشود!
قبل از ورود قطار می‌توانید صدای برخورد قطار با ریل را بشنوید و حرکت قطار را بر روی ریل احساس کنید. قطار با صدای جیغی آرام نزدیک میشود و از دور صدای بوق آن به گوش می‌رسد. برخی از گردشگران و ساکنان جدید که لحظهی ورود قطار را فراموش کرده‌اند، با این صدا به خود می‌آیند و از میان ریل خارج می‌شوند. قطاری بلند و به رنگ آبی و قرمز وارد خیابان میشود. با ورود قطار به خیابان، دود و گرد و غبار نیز وارد خیابان میشود. در این لحظه حسی وحشتناک را تجربه خواهید کرد، تصور کنید که در میان خیابان باریکی هستید که ماشین غول‌پیکری از میان آن می‌گذرد.
بازگشت به حالت عادی!
و سپس، بعد از عبور قطار، همه چیز به مانند رودخانه‌ی بعد از گذر قایق، به حالت اولیه برمی‌گردد. بچه‌ها اجازه دارند به خارج از خانه برگردند و مادربزرگ‌ها مراقب آنها خواهند بود. این همزیستی خطرات، جزیی از ذات این خیابان است و می‌توان گفت اینجا به معنای واقعی، ویتنام است. جالب است بدانید این خیابان یکی از منحصر به فردترین جاذبه‌های ویتنام لقب گرفته است.
به نظر شما عجیب نیست که این مردم به این شکل به زندگیشان ادامه می‌دهند؟ آیا دلتان می‌خواهد که این روستا و مردمانش را از نزدیک ببینید؟
منبع: theculturetrip
