سفر به سرزمین تضادها - قسمت دوم

قلعه آمر بسیار بزرگ و دیدنی است و مربوط به مهاراجه های ایالت راجستان بود که پایتخت آنها شهر جیپور بود و در طی گذشت سال ها هر مهاراجه بنایی جدید به آن اضافه کرده است به همین علت گشتن در آن زمان زیادی طول می کشد و بیشتر قسمت های آن نیز بسته است و امکان بازدید از آن میسر نیست . در داخل قلعه نمایش های جالبی از جمله نمایش مارها و ... برگزار می شود . بازدید ما از قلعه ۵/۱ ساعت طول کشید .

 

قلعه آمر

هنگام برگشت به پایین قلعه سوار بر جیپ های سافاری شده و به پایین قلعه برگشتیم و سوار اتوبوس شده و به سمت شهر حرکت کردیم . در بازگشت یک تور اجباری بازدید از جواهر فروشی بود که نیم ساعتی در آنجا توقف کردیم و بعد برای صرف نهار عهده تور به رستوران مک دونالد که در نزدیکی مرکز خرید گرو تاور بود رفتیم و حدود ۱ ساعت ناهار و استراحت طول کشید .

بعد از ناهار برای بازدید از موزه آلبرت هال حرکت کردیم . موزه البرت هال مجموعه ای است که شامل ۳ طبقه می باشد . با معماری زیبای ساختمان برگرفته از معماری ایرانی و هندی و اروپایی می باشد و آثار تاریخی کشور های مختلف از جمله مصر و ایران و مجموعه ای عظیم از آثار تاریخی هند در آن قرار دارد ولی به دلیل درهم بودن و عدم تفکیک آثار و نبود راهنما ، امکان استفاده از تمام قسمت های موزه میسر نسیت و به قولی آثار به صورت فله ای در موزه انبار شده است .

 

موزه آلبرت هال

پس از حدود ۱ ساعت بازدید از موزه سوار اتوبوس شدیم و به سمت مقصد بعدی که خانه مهاراجه بود حرکت کردیم . خانه مهاراجه در واقع قصر فرمانداری ایالت راجستان هند می باشد که فرماندار ایالت راجستان هنگامی که در هند باشد در آن زندگی می کند که از قضا در هنگام بازدید ما مهاراجه در قصر خود سکونت داشت و به نشانه حضور او پرچمی بر فراز قصر بر افراشته می شود . در صورتیکه مهاراجه در منزل خود نباشد با پرداخت ورودیه جداگانه می توان محل سکونت مهاراجه را دید .

خانه مهاراجه قسمت های مختلفی دارد که از جمله ۲ موزه که عکس ها و آثار باقی مانده از مهاراجه های قبلی تا زمان حال در آن نگهداری می شود . در زمان ورود ما به قصر مراسم رقص محلی زیبایی در حال برگزاری بود که بسیار شبیه رقص محلی هموطنان بلوچ بود که با لباسهای سنتی و چوبی در دست اقدام به انجام این نمایش می کردند . لازم به توضیح است که تصویر برداری با دوربین فیلم برداری در قصر ممنوع می باشد اما فیلم برداری با موبایل و دوربین عکاسی مانعی ندارد .

 

قصر مهاراجه ( قصر صورتی )

بعد از اتمام بازدید خانه مهاراجه پیاده برای بازدید از جنتر منتر ( رصد خانه ) که در کنار قصر بود حرکت کردیم . جنتر منتر محلی است که ابزار آلات نجومی و رمل و اسطرلاب و سایر ابزار ستاره شناسی قدیمی در آن نگهداری می شود که نمونه آن در دهلی نیز وجود دارد که دربرنامه ما برای بازدید قرار نداشت لازم به ذکر است که جنتر منتر جیپور بزرگ تر و مجهز تر از دهلی است .

 

جنتر منتر ( رصد خانه )

پس از حدود نیم ساعت ، بازدید ما از جنتر منتر به اتمام رسید و همگی با هم برای خرید به سمت بازار محلی که در آن نزدیکی قرار داشت حرکت کردیم . با هماهنگی تور لیدر ۳ ساعت وقت جهت خرید اختصاص یابد و همه به سمت بازار حرکت کردیم . بازار محلی از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را در خود جای داده است اما بهترین محصولات آن شامل لباس های محلی و ساری و بدلیجات می باشد .

ذکر این نکته خالی از لطف نیست که ساری های موجود در هند با آن چیزی که در فیلم مشاهده می شود تفاوت اساسی دارد و ساری های مورد استفاده در فیلم ها از نوع کشمیری می باشد که دوخته شده است اما ساری های هندی پارچه ای به طول بیش از ۵/۳متر با عرض ۴۰ تا ۶۰ سانتی متر می باشد که هیچ دوختی ندارد و به دور بدن پیچیده می شود .

در هنگام خرید ساری به این مورد توجه داشته باشید که ساری قیمت و جنس های مختلف و حتی تقلبی دارد که رنگ می دهد و برای افراد عادی قابل تشخیص نیست و در هنگام خرید مجددا به این نکته توجه داشته باشید که تا یک سوم قیمت می توانید تخفیف بگیرید به عنوان نمونه ما ساری سیلک ۵۰۰۰ روپیه ای را ۳ تا ۵۰۰۰ روپیه خریدیم یعنی تقریبا هر ساری ۱۶۰۰ روپیه .

بعد از حدود ۲ ساعت گشت و خریدی جزئی باقیمانده وقت را برای بازدید از هوامحل اختصاص دادیم . هوا محل بنایی زیبا است که مخصوص ملکه فرماندار ایالت راجستان هند ساخته شده است و ملکه معمولا در دیدارهای عام خود در ایوان بنا که مشرف به شهر است می نشست و با مردم دیدار می کرد . در زمان بازدید ما بخش هایی از مجموعه در دست تعمیر بود . توصیه می کنم حتما بازدید از هوامحل را از دست ندهید البته جزء برنامه های تور نیست اما به راحتی می توان از خانه مهاراجه به آنجا رفت و اگر زبان بلد باشید می توانید از همانجا راهنما بگیرید تا تمام کاخ را به شما با توضیح نشان دهد .

 

هوامحل

حدود ساعت ۷ شب بود که سوار اتوبوس شدیم و به سمت هتل ها حرکت کردیم و حدودا ساعت ۸ شب بود که به هتل رسیدیم . پس از کمی استراحت به سمت مرکز خرید گرو تاور که نزدیک هتل بود حرکت کردیم . از هتل تا مرکز خرید با ریکشا ۲۰ روپیه است که البته مبالغ بالاتری درخواست می کنند ولی طبق معمول چانه فراموش نشود .

مرکز خرید گرو تاور مرکزی بزرگ و مدرن است که معروفترین برندهای هندی و جهانی در زمینه پوشاک و منسوجات و لوازم آرایشی در آنجا دارای نمایندگی هستند . طبق معمول به علت بالا بودن قیمت ها اکثر ایرانی ها در این چنین فروشگاههایی فقط تماشاچی هستند .

بعد از حدود نیم ساعت بازدید از مرکز خرید برای خوردن شام به یک فست فودی که پشت مرکز خرید بود رفتیم و یک پیتزا سبزیجات به همراه نوشابه و یک سالاد روسی به قیمت ۷۰ روپیه سفرش دادیم . پیتزا بسیار تند بود و همسرم نتوانست بخورد ولی به جهت هدر نرفتن پول ، من پیتزا را خوردم . اما سالاد روسی بسیار خوشمزه و طعم منحصر به فردی داشت و در بازگشت سعی کردم که آن سالاد را درست کنم اما به خوش طعمی آن نشد . پس از خوردن شام یک ریکشا گرفتیم و به هتل برگشتیم و بارها را بستیم تا فردا برای حرکت به سمت اگرا آماده شویم .

صبح زود برای صرف صبحانه به صبحانه خوری رفتیم و پس از صرف صبحانه اتاق ها را تحویل دادیم و پاسپورتها را گرفتیم و تقریبا ساعت ۹ سوار اتوبوس شده و برای سوار کردن سایر همسفرها به هتل وستا رفتیم و به سمت اگرا حرکت کردیم .

مسیر جیپور به اگرا مسیری حدودا ۲۵۰ کیلومتری است که به جهت نامساعد بودن راهها و شلوغی مسیر حدودا 7 ساعت طول می کشد . مسیر دارای جاذبه های طبیعی زیبایی است و در حدود ۴۰ کیلومتری اگرا شهر باستانی فاتح پور سیکری قراردارد که از آثار ثبت جهانی شده هند در فهرست یونسکو است که مربوط به دوره مغول ها می باشد اما متاسفانه به علت ساخت فیلم امکان بازدید از این مجموعه میسر نشد و هزینه آن را که جزء پکیج ۱۱۰ دلاری بود عودت گردید .

حدود ساعت ۴ بعد از ظهر بود که وارد شهر شدیم و در ورودی شهر با مناظر تاسف برانگیزی از فقر مواجه شدیم و یک راست برای خوردن ناهار به رستوران مک دونالد رفتیم . بعد از خوردن ناهار سوار اتوبوس شدیم و به سمت هتل ها حرکت کردیم . در این هنگام بود که تور لیدر گفت به دلایلی هتل ها عوض شده است و همسفرانی که هتل آنها کلارک شیراز بود به جای آن به هتل جی پی پالاس رفتند که به واقع یک قصر واقعی و زیبا بود و به مراتب از هتل کلارک شیراز بهتر بود و ما که قرار بود به هتل راج محل برویم به یک هتل دو ستاره به نام ممتاز محل بردند که تقریبا با اینکه نوساز و تمیز بود اما بیشتر به یک مسافرخانه شبیه بود تا یک هتل و اعتراض همسفران هم به جایی نرسید .

پس از استقرار در هتل قرار شد که راس ساعت ۷ برای نمایش آگرا شو جلوی هتل جمع شویم و به محل نمایش برویم . ساعت ۷ اتوبوس دنبال ما آمد و به محل نمایش رفتیم . لازم به ذکر است که ورود دوربین به داخل تالار ممنوع است پس حتی الامکان دوربین ها را در هتل بگذارید . اگرا شو نمایشی است که داستان زندگی ممتاز محل و شاه جهان و عشق آنها و مراحل ساخت تاج محل را به صورت تاتر نمایش می دهد و همزمان با هدفون هایی که در اختیار حضار است به زبان های مختلف از جمله فارسی ترجه می شود و در مجموع نمایش زیبایی است که ارزش دیدن دارد . پس از اتمام نمایش می توان با ماکت تاج محل که دقیقا مشابه اصل است و ۱۲ سال ساخت آن طول کشیده است و بازیگران نقش ممتاز محل و شاه جهان عکس گرفت و بعد از ۱۵ دقیقه عکس ها را جلوی درب ورودی تحویل گرفت . البته اکثر همسفران از عکس های خود رضایت نداشتند .

اگرا شو ( عکس ها تزئینی است )

پس از پایان نمایش سوار اتوبوس شدیم و برای خرید ادویه جات که سوغات اگرا است به سمت فروشگاهی که به ادعای تور لیدر ادویجاتش اصل و قیمتش مناسب است حرکت کردیم . خرید از فروشگاه حدود ۱ ساعتی طول کشید و ما ۱۰ بسته ادویه از انواع مختلف را ۲۰۰۰ روپیه که در آن موقع ۶۵ تومان بود خریدیم . البته ۲ بسته عود هم به قیمت هر بسته ۵۰ روپیه خریدیم که در تهران ارزانتر از آن را پیدا کردیم و بیشتر به این نکته اعتقاد پیدا کردم که اغلب اجناسی که در این گونه سفرها ایرانی ها می خرند در صورت گشتن در ایران با قیمت مناسب تری قابل خرید است مگر اینکه آن اجناس در فروش ویژه یا حراج باشند .

حدود ساعت ۱۰ شب بود که به هتل برگشتیم تا استراحت کرده و برای یک روز فشرده دیگر آماده شویم صبح ساعت ۸ بیدار شدیم و برای خوردن صبحانه به رستوران هتل رفتیم . رستوران در پشت بام هتل و در هوای باز قرارداشت و منظره روبه روی آن تاج محل بود که در فاصله نزدیکی از هتل قرار داشت. صبحانه هتل با اینکه محدود تر بود اما به نسبت سایر هتل ها خوشمزه تر بود و با ذائقه ما همخوانی بیشتری داشت به خصوص نوعی نان محلی که با خمیر سیب زمینی درست شده بود

پس از صرف صبحانه برای رفتن به تاج محل آماده شدیم . به توصیه تور لیدر و به دلیل سخت گیری های امنیتی لوازم اضافی از جمله کیف پول و لوازم غیر ضروری را دراتاق گذاشتیم و به دلیل نبودن گاو صندوق اتفاقی که نباید می افتاد به وقوع پیوست که بعدا در مورد آن توضیح خواهم داد .

اتوبوس ساعت ۹ به دنبال ما آمد و همگی به سمت تاج محل حرکت کردیم . در ورودی تاج محل تدابیر امنیتی شدیدی حاکم است و فقط اجازه حمل دوربین را تا محدوده مشخص می دهند و به دلیل احترام و حفظ نظافت پاپوش هایی را جهت کشیدن روی کفش ها به همراه یک بطری آب به توریست های خارجی می دهند . گیت های ورودی توریست ها با هندی ها مجزا است به همین خاطر به سرعت از گیت ها گذشتیم و وارد محوطه اصلی بنا شدیم . تاریخجه بنا بسیار مفصل است که خارج از حوصله این سفرنامه است و علاقمندان می توانند آن را از اینترنت بیابند . ورودی محوطه بنای اصلی دروازه ای قرار دارد که روی آن دو ردیف ۱۱ تایی گنبد قرار دارد که نشان ۲۲ سال زمان ساخت اصل بنا می باشد . به دلیل ممنوع بودن بردن دوربین فیلم برداری در ورودی اصلی بنا کمد هایی برای قرار دادن دوربین وجود دارد که ۱۰ روپیه هزینه دارد و چاره ای جز استفاده از آن نیست و برای فیلم برداری از بنا از راه دور نیز باید بلیط تهیه کنید .

 

تاج محل ( بنای عشق )

* ذکر این نکته خالی از لطف نیست که ورود دوربین عکاسی به داخل بنا آزاد است . اگر دوربین عکاسی شما قابلیت فیلم بردای داشته باشد می توانید مخفیانه فیلم برداری کنید و ما نیز این کار را کردیم .

بنای تاج محل بسیار باشکوه و مسحور کننده است و طراحی آن طوری است که با توجه به اینکه منارها در راستای هم هستند اما از روبه رو در قطر هم دیده می شوند و بر روی سر در ورودی بنا با سنگ مرمر مشکی روی مرمر سفید با خط زیبایی سوره فجر حجاری شده است .

از شگفتی های دیگر معماری این بنا که تا مدت ها در هاله ای از ابهام بود تاج محل سیاه است که در اسناد بجای مانده از بنا از آن نام برده شده بود اما تا مدت ها کسی از آن خبر نداشت تا اینکه روزی برای نظافت حوض جلوی بنا را از آب خال نمودند و به طور اتفاقی مشاهده شد که تصویری دقیقا شبیه بنا و فقط با رنگ مشکی در حوض مقابل افتاده است ( برای دستیابی به اطلاعات تکمیلی در این مورد می توانید به مستندی کهbbc به تازه گی در این باره ساخته مراجعه نمایید ) .

حوض مقابل تاج محل که در صورت خالی بودن تاج محل سیاه دیده می شود ( عکس تزئینی است )

* مورد دیگری که در مورد این بنا قابل ذکر است این است که در ۳ موقع از سال شب هنگام در زیر نور ماه کامل تاج محل به رنگ نقره ای در می آید که به تاج محل نقره ای معروف است و در این وقت بازدید از آن فقط برای توریست ها آزاد است و ورودیه بنا در هنگام رخ داد این واقعه ۱۰۰۰ روپیه است و در موقع حضور ما در اگرا زمان وقوع این حادثه بود .

 

برگردیم به سفرنامه ، پس از عبور از پله ها وارد داخل بنا می شویم که بسیار تاریک است و فقط یک لامپ کم مصرف در وسط آن قرار دارد و سنگ های مرمر سفید داخل بنا به دلیل عدم رسیدگی متاسب سیاه شده است . در وسط تالار دو مقبره وجود دارد که مقبره کوچک تر مربوط به ممتاز محل و مقبره بزرگ تر مربوط به شاه جهان می باشد .

 

داخل بنای تاج محل

در این موقع خادم مقبره با توجه به حجاب همسرم ما را به گوشه غربی بنا می برد و به آهستگی شروع به اذان گفتن می نماید و در عین تعجب مشاهده کردیم که صدای او مانند کسی که پشت میکروفون اذان می گوید تقویت شده و صدای او در مقبره شروع به پژواک نمود ( همانند مسجد امام اصفهان با قدرت بیشتر ) بعد از ما طلب پول نمود . ما نیز به اپ گفتیم که همه وسایل ما را در هنگام ورود از ما گرفته اند و پولی نداریم .

پس از بازدید از مقبره از آن خارج شدیم و به دیدن مساجد و عبادت گاههایی که اطراف مقبره بود رفتیم و پس از حدود ۲ ساعت بازدید ما از تاج محل به اتمام رسید و به محل قرار در درب خروجی رفتیم و سوار اتوبوس شدیم و به طرف محل بازدید بعدی که قلعه سرخ آگرا بود حرکت کردیم .

قلعه اگرا دژی است که که محل حکومت فرمانداران شهر اگرا بوده که درآن هر حکمران بنایی جدید به آن اضافه کرده است و دارای معماری های متعددی می باشد . این قلعه بسیار وسیع است و بازدید از همه قسمت های آن که برای بازدید عموم باز است بیش از دو ساعت طول می کشد و دارای آثار متعدد و زیادی از دورهای مختلف تمدن از قبل از اسلام تا دوران تسلط انگلیس ها بر هند می باشد و قبر فرماندار انگلیسی کمپانی هند شرقی که عملا حکمران هندوستان در آن زمان بوده است نیز در آنجا واقع شده است .

 

قلعه سرخ آگرا

پس از بازدید از قلعه سوار اتوبوس شده و برای صرف نهار به رستوران مک دونالد رفتیم .پس از ناهار برای بازدید از یک جواهر فروشی و یک فروشگاه صنایع دستی کشمیری و یک فروشگاه تابلو فرش رفتیم که بسیار زیبا بودند به خصوص صنایع دستی کشمیری ، اما قیمت های آن بسیار بالا بود و عملا امکان خرید میسر نبود . پس از بازدید از آنها به هتل برگشتیم و عملا برنامه ما در آگرا به پایان رسید . پس از ۲ ساعت استراحت با دو نفر از همسفرانمان قرار گذاشتیم که برای گردش بعد از ظهر به داخل شهر برویم . بعد از ظهر برای خرید به یک بازار محلی رفتیم که البته چیز مناسبی برای خرید نداشت ولی منظره جالب حضور میمون ها به صورت آزادانه در شهر و بازی کردن آنها باهم بود . البته این مورد در شهر جیپور نیز بود ولی در آگرا بیشتر به چشم می خورد . تقریبا شب هنگام بود که تدابیر شدید امنیتی برقرار شد به ۲ دلیل یکی به علت شب نقره ای تاج محل و یکی هم به علت شب جشن هولی .

جشن هولی جشنی سنتی در هند است که در آن افراد همدیگر را با پودرها رنگی رنگ می کنند و عملا تمام شهر رنگی میشود . به همین دلیل به توصیه افراد محلی زودتر به هتل برگشتیم تا احیانا مشکلی پیش نیاید .

فستیوال رنگها ( جشن هولی ) ( عکس تزئینی است )

( عکس تزئینی است )

در هتل آخرین ذخیره کنسروهایی را که از تهران آورده بودیم و شامل تن ماهی و بیف استراگانف بود به همراه 2 نفر از همسفرانمان خوردیم . یکی از همسفرانمان به شوخی می گفت بوی ایران را می دهد و در تمام عمرم تن ماهی به این خوشمزگی نخورده بودم .

ساعت ۱۲ بود که خوابیدیم تا فردا صبح برای حرکت به سمت دهلی آماده شویم . صبح ساعت ۷ برای خوردن صبحانه به رستوران هتل رفتیم و پس از خوردن صبحانه با اتاق برگشتیم تا وسایل را جمع کنیم که ناگهان متوجه شدیم که کیف پول که از دیروز در اتاق بوده مورد دستبرد واقع شده و یک ۱۰۰ دلاری و نزدیک به ۲۵۰ هزار تومان پول ایرانی از آن به سرقت رفته بود .

پس از جار و جنجال منتظر شدیم تا تور لیدر بیاید و بعد ماوقع را برای او شرح دادیم و به مسئول هتل انتقال داد تا دوربین ها را چک کنند اما با کمال تعجب مشاهده کردیم که دوربین ها ظبط نمی کند و عملا دکوری است . پس از بحث های طولانی و عدم زیر بار رفتن مسئولین هتل تور لیدر گفت که یا بیخیال قضیه بشید و یا باید به پاسگاه پلیس مراجعه کنیم و تنظیم شکایت کنید و مراحل قانونی را طی کنید که با توجه به طولانی بودن روند کار و عدم امکان وجود مدرک عملا به جایی نمی رسیدیم به همین خاطر تقریبا ساعت ۱۰ صبح با خاطره ای ناخوشایند شهر آگرا را به سمت دهلی ترک کردیم .


* ذکر این نکته ضرروی است که در سفرها به این نکته توجه داشته باشید که حتی گاو صندوق های هتل ها نیز قابل اطمینان نیست چون تمام آنها یک مستر کد دارد که در اختیار مسئولین هتل است و امکان سوء استفاده از آن توسط پرسنل هتل وجود دارد . در این زمینه همسفران ما تجربه های مشابه در هتل های بلژیک ، فرانسه ، ترکیه داشتند پس بهترین روش استفاده از قلک های رمزدار است که پول را داخل آن گذاشته و آنرا در داخل چمدان خود بگذاریم و قفل کوچکی به چمدان خود بزنیم .
مسیر اگرا به دهلی برزگ راهی است که حدود ۴ ساعت طول مسیر است و به سبک اتوبان های شوروی سابق به جای روکش آسفالت از روکشی شبیه سیمان استفاده شده است . در طول مسیر تور لیدر به حساب کتاب های همه رسیدگی میکرد تا باهم تسویه حساب بکنیم و گفت که رسم بر این است که به راننده و شاگرد آن انعام بدهیم و انعام باید نفری بیش از ۲۰۰ روپیه باشد که باعث اعتراض همسفران شد ولی به هرحال با بحث های زیاد تقریبا اکثر مسافران این انعام را پرداخت کردند ولی از این موضوع شکایت داشتند که چرا این موضوع را آژانس ها از قبل عنوان نمی کنند و یا یک روش ضابطه مند برای آن در نظر نمی گیرند .

بعد از جمع کردن انعام تور لیدر گفت که فردا برای همراهی مسافران به فرودگاه نمی آید پس هنگام تحویل اتاق ها حتما پاسپورت خود را بگیرید که در فرودگاه به مشکل برنخورید و از همه خداحافظی کرد .

تقریبا ساعت ۳ بعد از ظهر بود که به هتل کانتری این در دهلی رسیدیم و اتاق ها را چک این کردیم و با هماهنگی با دو خانواده از همسفرها قرار شد سریعا لباس عوض کرده و برای بازدید از مراکز خرید دهلی به آنجا برویم .

مراکز خریدی که تصمیم گرفتیم آنها را ببینیم از بزرگترین مال های دهلی بودند و مهمترین برند ها در آنجا نمایندگی داشتند و تقریبا همگی کنار هم قرار داشتند و عبارت بودند از : ساکت مال ، سیتی والک ، دی ال اف مال ، ام جی اف مترو پولیتن مال .

چون دهلی بین دو استان واقع شده است از هتل مستقیما وسیله عمومی به سمت مراکز خرید نمی رود به همین دلیل یک ریکشا 6 نفره را به قیمت ۱۰۰ روپیه در بست گرفتیم تا ما را به مرز منطقه قاضی آباد دهلی برساند بعد آنجا ۲ تا ریکشا گرفتیم هر کدام ۵۰ روپیه تا به ما را به سمت مراکز خرید ببرد که متاسفانه به دلیل وسعت مراکز خرید و عدم هماهنگی ریکشاها یکی از همسفرانمان گم شد و ما مدت ۲ ساعت گشتیم تا او را پیدا کنیم . بعد از آن برای خوردن ناهار به یکی از رستوران های kfc که در آن مال ها بود رفتیم .

بعد از ناهار حدودا تا ساعت ۱۲ شب در مراکز خرید بودیم البته به دلیل بالا بودن قیمت ها فقط به گشت و گذار می پرداختیم و خرید چندانی انجام ندادیم . به دلیل دیر شدن برای برگشت یک تاکسی دربست به قیمت ۵۵۰ روپیه گرفتیم تا ما را مستقیما به هتل بازگرداند . بعد از رسیدن به هتل سریع خوابیدیم . صبح فردا ساعت ۵ صبح بیدار شدیم و ساک ها را جمع کردیم و برای خوردن آخرین صبحانه به رستوران رفتیم و سپس اتاق ها را تحویل دادیم و تقریبا ساعت ۷ بود که به سمت فرودگاه حرکت کردیم .

مراحل عبور از گیت ها و اخذ کارت پرواز تقریبا ۱ ساعت طول کشید و ساعت ۹ بود که ما در فری شاپ هتل به استراحت پرداختیم تا زمان پرواز که ساعت ۱۱ صبح بود .

* توجه به این نکته لازم است که به دلیل پایین بودن نرخ تبدیل روپیه به دلار اکثر ایرانی ها باقی مانده روپیه های خود را در فری شاپ عملا بیهوده خرج می کنند با این فرض که در ایران کسی این روپیه ها را چنج نمی کند اما صرافی هایی هستند که با قیمت بالاتر نسبت به دلار این کار را انجام می دهند . تقریبا راس ساعت مقرر هواپیما پرواز کرد . در هواپیما برای ناهار چلوگوشت و مرغ به صورت انتخابی سرو می شد که اکثرا به دلیل نخوردن گوشت به مدت یک هفته ، چلو گذشت را انتخاب می کردند که این نکته جالبی به نظر می آمد .

تقریبا ساعت ۳ بود که هواپیما به زمین نشست و به دلیل خلوت بودن فرودکاه مراحل ورودی به سرعت انجام شد و همه همسفرها از هم خداحافظی می کرند و شماره تلفن خود را به هم میدادند و آرزوی دیدار همدیگر را در سفرهای آتی می نمودند . به این ترتیب سفری دیگر به خاطره ها پیوست .
در پایان ذکر چند مورد ضروری است :

انتخاب لحن محاوره ای به جای رسمی در سفرنامه به علت برقراری راحت تر ارتباط با خوانندگان بوده است .
تنوع کیفیت تصاویر به علت استفاده از دوربین های مختلف و موبایل و عکس های گرفته شده از فیلم می باشد .
به علت در دسترس بودن اطلاعات اماکن تاریخی در اینترنت و سفرنامه های قبلی نوشته شده در این مورد در سایت از پرداختن به جرئیات دقیق تاریخی اماکن مورد بازدید صرف نظر کردم .
اگر به دنبال سفری آرام جهت استراحت مطلق هستید هند را انتخاب نکنید که بدجوری توی ذوق شما خواهد خورد اما اگر به تنوع فرهنگی علاقه مند هستید قطعا از این سفر لذت خواهید برد و خواهان تکرار آن هستید .
وقت خود را برای خرید در هند هدر ندهید چون تقریبا تمام اجناس را می توان در ایران با قیمت مناسب تری تهیه کرد .
حتما مقداری غذای آماده با خود ببرید که قطعا بدانها نیاز پیدا خواهید کرد .
چانه زدن در تمام موارد را حتما مدنظر قرار دهید .
هتل های هند نسبتا کیفیت پایین تر نسبت به استاندارها دارند در صورت مهم بودن این مورد حتما از هتل های ۵ واقعی استفاده کنید .
از غذاهای محلی هندی حتی برای یکبار هم شده استفاده کنید چون خاطره آن در ذهن شما خواهد ماند .

 

نقد و بررسی هتل کانتری این :

 

هتل نسبتا مناسبی است و اتاق های آن بزرگ و تمیز است و برخورد کارکنان آن در حد خوبی می باشد و از نظر امکانات رفاهی مثل استخر و سونا و سالن بدن سازی در حد قایل قبولی است و این هتل مخصوص گیاه خواران است و در آن غذاهای گوشتی پیدا نمی شود . از نکات منفی این هتل قرار گرفتن در منطقه ای صنعتی و پر سروصدا و دور از مناطق نوریستی و خرید می باشد .وسیله دسترسی به تمام نقاط دهلی از جمله مترو و ریکشا در آنجا به وفور یافت می شود .به دلیل برگزاری تورهای دانشجویی داخلی هند هتل اغلب شلوغ و پرتردد است .

کیفیت و تنوع غذا : ۷
تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها :۸
عملکرد کارکنان :۶
تفریحات و امکانات هتل :۶
منطقه و دسترسی :۲
ارزش قیمت به نسبت خدمات : ۵

 

نقد و بررسی هتل کلارکز آمر :

 

هتل کلارک آمرز روزگاری جزء هتل های باغی محسوب می شده که در اطراف آن مزارع پرورش گل و زمین های گلف قرار داشت و دالایی لاما در زمان حضورش در جیپور در این هتل اقامت داشته است . فضای سبز باقی مانده در اطراف هتل متعلق به دوران شکوفایی هتل است . اتاق های هتل نسبتا کوچک و وسایل آن قدیمی است و مهمتر از همه اینکه سرویس بهداشتی هتل فاقد شلنگ آب می باشد و این مورد برای ایرانی ها معضلی محسوب می شود . رفتار پرسنل هتل به نسیت خوب بود اما در هنگام سرو صبحانه در صورتیکه دیر می رسیدید مواد غذایی به پایان می رسد و جایگزین نمی شد . ولی در مجموع هتل آرام و ساکتی بود و در محل خوبی به دور از هیاهوی شهری و حلبی آبادهای جیپور قرار گرفته است ولی وسایل دسترسی به شهر در مقابل هتل در همه اوقات فراهم است .

کیفیت و تنوع غذا : ۵
تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها :۶
عملکرد کارکنان :۶
تفریحات و امکانات هتل :۵
منطقه و دسترسی :۷
ارزش قیمت به نسبت خدمات : ۶

 

نقد و بررسی هتل ممتاز محل :

 

هتل ممتاز محل عملا مسافرخانه ای نوساز است که به جای هتل راج محل به ما ارائه شد . تنها حسن این هتل تمیزی و نوساز بودن آن و رستوران آن که در روی بام قرار داشت و رو به تاج محل می باشد است و صبحانه آن نیز بد نبود . اما نکات منفی هتل : رفتار نامناسب پرسنل ، فاقد هرگونه امکانات تفریحی ، فشار بسیار کم آب ، محل نامناسب هتل و از همه مهمتر سرقتی که از اتاق ما شد که در سفرنامه در مورد آن توضیح داده شده است و عدم رسیدگی پرسنل به این مورد و کار نکردن دوربین های مدار بسته هتل از جمله نکات منفی هتل می باشد .

کیفیت و تنوع غذا : ۵
تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها :۵
عملکرد کارکنان :۳
تفریحات و امکانات هتل :۲
منطقه و دسترسی :۳
ارزش قیمت به نسبت خدمات : ۳

نویسنده : حسین مومن دوست