یا لطیف

سفر پنج است:
اول به پای،
دوم به دل،
سوم به همت،
چهارم به دیدار،
پنجم در فنای نفس.     

شیخ ابوالحسن خرقانی

با درود به همه دوستان و همسفران عزیز

اول به پای،

اوایل شهریور ماه به همراه خانواده تصمیم گرفتیم که تعطیلات عید به تایلند سفر کنیم. از تایلند ذهنیت بد و خوب زیاد داشتیم. یکی می گفت به درد مسافرت خانواده گی نمی خوره، دیگری از بوی بد غذا ها در پیاده روها شاکی بود. البته دوستانی هم بودن که از قیمت اجناس، مناظر زیبا و مردمان خوب تایلند تعریف میکردند.

دوم به دل،

همیشه دوست داشتم در سفر به تایلند به کرابی هم سفر بکنم و از سواحل رویایی و مناظر زیبای اون لذت ببرم.

سوم به همت،

بعد از تحقیقات فراوان مقصد اول کرابی و مقصد بعدی بانکوک تعیین شد. برای خرید بلیط ایرلاین های ماهان، قطر و امارات پرواز های منظمی به بانکوک دارند. سایت ماهان تا اواخر اسفند ماه بسته بود و فقط دو گزینه برای خرید بلیط در دسترس بود امارات و قطر، سفر با این دو ایرلاین به علت پرواز تا دبی یا دوحه توقف چند ساعته در این فرودگاه ها و پرواز تا بانکوک و توقف چند ساعته در فرودگاه بانکوک و پرواز تا کرابی خیلی خسته کننده و جان فرسا بود.البته هواپیمایی امارات به پوکت پرواز مستقیم داره ولی از پوکت تا کرابی به صورت زمینی 3 الی 4 ساعت فاصله هست. اوایل مهر ماه ایرلاین ایرآسیا به ایران آمد و میشد با این پرواز به کوالامپور و از کوالامپور به کرابی رفت کمی بعد از ایرآسیا تای ایرویز هم پرواز های مستقیم از تهران به بانکوک را راه اندازی کرد و بهترین گزینه برای سفر رقم خورد.

دیگه کارم شده بود چک کردن قیمت بلیط مسیر تهران- بانکوک و بانکوک- کرابی. تاریخ سفر؛ رفت از تهران 6 فروردین ماه به کرابی،12 فروردین از کرابی به بانکوک و 16 فروردین بانکوک تهران تعیین شد.اوایل قیمت بلیط ها بین 730 الی 680 دلار بود و با پرواز های قطر و امارات هم قیمت،آخرهای آذر ماه قیمت بلیط به 580 دلار رسید.28 آذر ماه ریسک نکردم و برای 5 نفر هر نفر 2،246،200 تومان بلیط خریدم به قرار زیر:

6 فروردین تهران- بانکوک: 6:55-22:00
7 فروردین بانکوک- کرابی: 9:20-8:00
12 فروردین کرابی – بانکوک: 11.30-10:10
16 فروردین بانکوک- تهران: 21:30-15:30 دو روز بعد همون بلیط هر نفر 400 هزار تومان گران تر شد و تا شب عید قیمت ها به دو برابر هم رسید. دی ماه خبر خوش دوم هم رسید و ویزای تایلند برای ایرانی ها تا دهم اسفند ماه رایگان شد، همه چیز از سفری خوش به تایلند حکایت داشت.

(مدت اعتبار ویزای توریستی، سه ماه پس از صدور است و می‌توانید به مدت ٣٠ یا ٦٠ روز در تایلند اقامت داشته باشید و اخذ ویزا سه چهار روز کاری زمان می بره.)

دوم اسفند ماه از طریق یکی از سایت ها برای ویزا اقدام کردم، هر نفر بیست هزار تومان؛ بعد یک هفته ویزاها آماده شد. قدم بعدی رزرو هتل بود. ملاک رزرو هتل در کرابی نزدیکی به ساحل و در بانکوک نزدیک منطقه پراتونم بود. اولین هتلی که در کرابی نظرمون رو به خودش جلب کرد هتل Sand Sea Resort در ساحل رایلی بود هتلی با امتیاز 8/1 در سایت بوکینگ و قیمت مناسب تنها عیبی که هتل از نظر ما داشت قرار گرفتن در ساحل ریلی بود و این ساحل فقط از دریا و با قایق به کرابی راه داشت و برای رفت و آمد حتما باید از قایق استفاده میکردیم. هتل بعدی هتلی در ساحل آئونانگ بود به اسم Phra Nang Inn هتلی چهار ستاره با امتیاز 7/7 در سایت بوکینگ. از خوبی های این هتل نزدیکی به ساحل و اینکه دریا دقیقا روبروی هتل بود و درست بغل اصلی ترین خیابان کرابی قرار داشت و مهمترین گزینه قیمت نسبتا پایین این هتل با هتل های نزدیک ساحل بود. برای 5 شب یک اتاق دو تخته و یک سویت سه تخته شامل دو اتاق خواب و دو حمام و دو دستشویی و هال به قیمت 1392$ رزرو شد.

 

برای 5 شب اقامت در بانکوک هتل های منطقه پتراتونم مد نظر بود منطقه پراتونم تقریبا در مرکز بانکوک قرار داره و اکثر مراکز خرید و جاهای دیدنی بانکوک به این منطقه نزدیک است و خطوط BTS بانکوک هم از وسط این منطقه میگذره (در بانکوک به علت مناسب بودن قیمت تاکسی و پیچیدگی خطوط BTS از BTS استفاده نکردیم) بعد از جستجوی فراوان برای رزرو بین دو هتل True Siam Rangam و Le Tada Parkview مردد بودیم. برای رزرو از سایت booking.com اقدام کردیم، به علت اینکه قبلا هم از سایت هتل رزرو کرده بودیم تخفیف حدود 10 درصدی شامل حال ما می شد. رزرو هتل ها با کردیت کارت دوستم انجام شد، هتل کرابی بدون مشکل خاصی رزرو شد اما هتل True Siam بانکوک رمز کارت هم میخواست.به خاطر اینکه کارت خودمون نبود رمز ندادیم و تصمیم گرفتیم حضوری رزرو بکنیم (برای اینکه موقع ورود به تایلند به مشکل بر نخوریم یه هتل رزرو کردم و بعد از گرفتن وچر هتل، کنسل کردم که اگر مامور گمرک وچر هتل ازمون خواست داشته باشیم).

عکس هتلLe Tada Parkview

 

دیگه کاری جز انتظار نداشتیم.

پنجم فروردین ماه از بانک ملت برای گرفتن ارز مسافرتی اقدام کردم، عوارض خروج رو هم واریز کردم.

یکشنبه ساعت 18:00 فرودگاه بودیم، بیمه مسافرتی هر نفر94،000 تومان از بیمه سامان داخل فرودگاه خریدیم. گیت پرواز باز بود و بعد از تحویل چمدان ها و گرفتن کارت پرواز تهران بانکوک کارت پرواز تا کرابی هم گرفتیم. بقیه کارها هم به سرعت انجام شد و 21:30 داخل هواپیما بودیم، پرواز با حدود نیم ساعتی تاخیر انجام شد. هواپیما بوئینگ 300-777 با سه ردیف صندلی های سه تایی و مانیتوری پر از فیلم، موزیک و سرگرمی. مهماندار ها همگی با لباس های تایلندی رنگ و وارنگ و همگی لبخند به لب. شام یکی از شیرین ترین غذاهای عمرم رو خوردم(در این چند روزی که در تایلند بودیم غیر از دو سه باری که غذای ایرانی خوردیم هر چی غذا خوردیم اکثرا شیرین بود وجالب اینجا که سس عسل هم داشتن و به غذاهاشون می زدن و این با ذائقه ما جور نبود)

 

روز اول

 

ساعت 7:00 به وقت بانکوک در فرودگاه سوارانابامی بودیم تا پیاده شدن از هواپیما و پیدا کردن گیت پرواز به کرابی ساعت 7:30 شده بود و فکر میکردیم که حتما از پرواز جا می مونیم، بزرگی فرودگاه هم مزید بر دیر رسیدن ما شده بود. بالاخره گیت پرواز رو پیدا کردیم همونجا مهر ورود به تایلند هم در پاسمون زده شد، (در پرواز به بانکوک برگه ای به ما داده شد و اطلاعاتی شامل نام و نام خانوادگی شماره پرواز و مقصد و ... باید در آن می نوشتیم. حواستون به این برگه باشه چون برای خروج از تایلند لازمه) بالاخره با کلی تاخیر به هواپیما رسیدیم و ما آخرین نفراتی بودیم که سوار شدیم. هوا حسابی بارونی بود و پرواز با تاخیری نیم ساعته همراه بود، حدود 9:30 در فرودگاه کرابی بودیم.

فرودگاه سووارنابومی

 

کرابی

 

چهارم به دیدار

بعد از گرفتن چمدان ها و کرایه ون به قیمت 1000 بات به سمت هتل حرکت کردیم.40 دقیقه بعد در هتل بودیم و به راحتی چک این کردیم. خود هتل از عکس ها بهتر بود، رستوران و بار هتل دقیقا روبروی دریا و فاصله هتل تا ساحل دو سه متر. ساحلao nang به خوبی در افق دیده می شد. هتل دقیقا بغل خیابان اصلی کرابی قرار داره، دکه های exchange و فروش تور، رستوران، بار و مغازه های زیادی در این خیابان ساحلی وجود داشت.

 

بعد از ناهار و استراحت گشتی در خیابان زدیم. ظهرها هوا حسابی گرم و شرجی بود ولی بعد از ظهر نسیم خنکی از سمت دریا می وزید و هوا را متعادل می کرد. از دکه های فروش تور برای صبح تور جزیره جیمز باند نفری 1200 بات با قایق های سنتی رزرو کردیم و قرار شد ون ساعت 8:30 صبح دنبالمون بیاد.

تور شامل ترانسفر با مینی ون از هتل تا اسکله Phang Na، از اسکله با قایق های سنتی بازدید از دهکده شناور، بازدید از جزیره جیمز باند، کانو سواری در جنگل های مانگرو، ناهار در دهکده شناور و در مسیر برگشت با ون، بازدید از معبد Suwankuha و غار میمون ها در آخر هم بازدید از آبشاری کوچک.

 

روز دوم

 

صبح ساعت 8:30 از جلوی درب هتل سوار ون شدیم. سفر یک روزه شروع شد. بعد از حدود 90 دقیقه به اسکله رسیدیم و سوار قایق شدیم اولین بازدید از دهکده شناور بود جالب اینجا که مسجدی هم در این دهکده قرار داشت. بعد از نیم ساعت قایق سواری به جزیره جیمز باند رسیدیم. نیم ساعت وقت داده شد که دوری در جزیره بزنیم همیشه دلم میخواست جزیره Khao Ping Kan از نزدیک ببینم. مناظر واقعا زیبا و دیدنی بود، جاتون خالی. بعد از جزیره جیمز باند نوبت کانو سواری در جنگل های مانگرو (همون حرا خودمون) رسید. بعد از نیم ساعتی کانو سواری برای ناهار به سمت دهکده شناور به راه افتادیم. ناهار شامل برنج، مرغ و ماهی سوخاری، سبزیجات و سوپ بود و خدارو شکر شیرین نبودن. بعد از ناهار و استراحت سوار قایق شدیم و به سمت اسکله به راه افتادیم. در مسیر برگشت از معبد بودای خوابیده و غار میمون ها بازدید کردیم . برنامه با بازدید از آبشار کوچکی به پایان رسید.

 

ساعت 5 بعد از ظهر جلوی هتل پیاده شدیم. بعد از کمی استراحت رفتیم سراغ ماساژ. قیمت ها از 200 بات برای یک ساعت ماساژ پا شروع میشد تا 1500 بات ماساژ با سنگ داغ. ماساژ پا رو امتحان کردیم خوب بود هر چند یه مقداری درد داشت. از فامیلی مارت سیم کارت توریستی شرکت DTAC خریدیم به مبلغ 299 بات، 100 بات هم شارژ و به مدت یک هفته 1/5 گیگ اینترنت 4G داشت.

 

بعد از ماساژ تور جزایر فی فی با قایق های تندرو هر نفر 1300 بات رزرو کردیم. تور شامل بازدید از جزیره Maya Bay ( جزیره ای که لئوناردو دی کاپریو فیلم The ‌Beach رو در اون بازی کرده) ساحل میمون ها، ناهار در دهکده Ton Sai ، بازدید از جزیره بامبو و اسنورکینگ در جزیره فی فی.

 

روز سوم

 

صبح ساعت 8:30 ون دم درب هتل منتظر ما بود و بعد از 10 دقیقه در ساحل پیاده شدیم. لیدر توضیحاتی راجع به تور داد و همگی سوار قایق شدیم.

 

قایق به سمت ساحل رایلی حرکت کرد، دو نفر در ساحل با ما همسفر شدن و به سمت جزیره پدا به راه افتادیم.

ساحل رایلی

 

بیست دقیقه بعد در آبهای شفاف این جزیره مشغول شنا بودیم، جزیره خالی از سکنه بود و ساحلی صخره ای داشت. یک ساعتی قایق توقف داشت و بعد از اون هم همه رو به زور از آب خارج و سوار قایق کردن. از زیبایی مناظر هر چیز بگم کم گفتم.

 

بعد از سوار شدن قایق به سمت جزیره Maya Bay به راه افتاد. نیم ساعت بعد در ساحل این جزیره پیاده شدیم. ماسه های شیری رنگ و بسیار نرم جزیره مانند قطعه ای از بهشت بودند فقط یکم شرجی تر. برای بازدید از این جزیره نفری 400 بات پرداخت کردیم.

 

زمان نیم ساعته صرف گشت و گذار در جزیره شد. بعد راهی جزیره فی فی و دهکدهTon Sai برای خوردن ناهار شدیم غذاها تقریبا مثل روز قبل بود. ناهار که نوش جان کردیم به سمت جزیره میمون ها حرکت کردیم. یک ساعت صرف گشت و گذار در این جزیره و اسنورکینگ شد.

< دیدن ماهی های رنگارنگ در زیر آب های زلال این جزیره یکی از دیدنی ترین بخش های سفر بود.

به علت مواج بودن دریا بازدید از جزیره بامبو کنسل شد.

حسن ختام برنامه هم اسنورکینگ در آب های زلال یکی از چندین جزیره های زیبای دریای آندمان بود. کم کم بارون شروع به باریدن گرفت. ساعت 5 در ساحل از قایق پیاده شدیم و راهی هتل شدیم. شب به گشت در ساحل و شام خوردن در کافه های کنار ساحل گذشت. (خیلی دوست داشتم غواصی در این آب ها رو هم تجربه بکنم ولی خستگی این چند روز و اینکه بقیه خانواده اهل غواصی نبودن و مهمتر از همه قیمت 4000 باتی غواصی، من و همسرم رو از این کار منصرف کرد)

 

روز چهارم

 

صبح نیمه ابری رو با شنا در دریا و استراحت در ساحل گذروندیم. بعد از ظهر هوا که خنک شد به گشت در تنها خیابان کرابی و خرید از مغازه های اونجا گذشت. جو این خیابان خیلی شاده و پر از کافه هایی ست که اکثرا موزیک زنده دارن. این چند روز در کرابی نه دعوایی نه تصادفی نه سر و صدایی، هیچ چیز که آدم رو ناراحت بکنه ندیدم. همه ی مردم از دست فروش تا مغازه دار همه شاد و خندون(غیر از اونایی که تتو میکردن اونا خیلی عصبانی بودن)

 

روز پنجم

 

برنامه این روز ماساژ بود هر کس یه ماساژی رو امتحان کرد یکی با روغن یکی بی روغن یکی با سنگ داغ یکی پا خلاصه تا ظهر همه رفتیم ماساژ و چه ماساژی، روح آدم جلا پیدا میکنه. من که دو سه بار وسط ماساژ خوابم برد.

سالن ماساژ هتل

 

بعد از ظهر تور بازار آخر هفته کرابی نفری 200 بات رزرو کردیم از ساعت 18:00 الی 22:00. نیم ساعتی راه بود و چیز خاصی هم نداشت، قیمت اجناس با مغازه های خیابان نزدیک هتل یک قیمت بود. آخرین شب در این شهر بهشتی هم به سرعت گذشت، دل هیچ یک از ما پنج نفر موافق رفتن نبود.

 

روز ششم

 

ساعت 6 بیدار شدیم و بعد از خوردن صبحانه به سمت فرودگاه به راه افتادیم. پرواز به بانکوک ساعت 10:10 بود، فرودگاه کرابی خلوت و کوچک بود و به راحتی سوار هواپیما شدیم. یک ساعت و نیم بعد در فرودگاه سوارانامی بانکوک بودیم، تاکسی گرفتیم به مقصد هتل True Siam Rangam ( نزدیک منطقه Pathumwan ) برای 5 شب جا نداشت ، محل هتل هم خوب نبود گزینه بعدی هتل Le Tada Parkview بود و تقریبا یک خیابان با این هتل فاصله داشت برای 5 شب یک اتاق دو تخته و یک اتاق سه تخته به قیمت 830 دلار کرایه کردیم. حضوری رفتن این حسن داشت که این هتل در سایت بوکینگ اتاق سه تخته نداشت و حتما باید سه اتاق دو تخته می گرفتیم به قیمت 1000 دلار.هتل خوبی بود، کلا اون منطقه پر از هتل است و به خطوط BTS هم نزدیک و پر از کافه ها و رستوران و مراکز خرید.

ناهار نزدیک هتل در یک مرکز خرید خوردیم، کلا طبقه اول این مرکز خرید رستوران بود. بعد از ظهر سری به مرکز خرید MBK زدیم از هتل پیاده 15 دقیقه ای راه بود. ساعت کاری مغازه ها کمتر از کرابی بود اکثرا 8 الی 9 شب تعطیل می شد.

 

بعد از گشتی کوتاه به علت تعطیلی مغازه ها رفتیم سمت هتل. ایستگاه National Stadium (BTS) دقیقا جلوی MBK قرار دارد. برای رفتن تصمیم گرفتیم BTS هم امتحانی بکنیم، پدر و مادر و برادرم با تاکسی به مبلغ 150 بات تا هتل رفتن، من و همسرم هم راهی ایستگاه BTS شدیم. خرید بلیط فقط از طریق دستگاه و با سکه انجام می شد. برای رسیدن به هتل باید تا ایستگاه Victory Monument می رفتیم به مبلغ هر نفر 28 بات. هر ایستگاه یک شماره داشت و برای خرید بلیط باید شماره ایستگاه رو در دستگاه می زدی و مبلغ بلیط با سکه پرداخت میکردی. هنوز مشغول پیدا کردن شماره ایستگاه و جور کردن سکه بودیم که برادرم تماس گرفت و گفت ما رسیدیم. خلاصه کنم؛بعد از تعویض خط و عوض کردن مترو نیم ساعت بعد از خانواده نزدیک هتل از مترو پیاده شدیم و قدم زنان با مرور خاطرات مترو سواری در بانکوک به هتل رسیدیم.

 

روز هفتم

 

امروز یکشنبه بود و یکشنبه ها وقت بازار معروف و بزرگ چاچوتاک. با تاکسی به مبلغ 200 بات به این بازار رسیدیم برای دوستانی هم که قصد رفتن با BTS به این بازار دارند بگم که ایستگاه Mo Chit BTS Station خط Sukhumvit دقیقا روبروی این بازار قرار دارد. بازاری شلوغ و پر از غرفه و مغازه. از شیر مرغ تا جون آدمیزاد در این بازار پیدا می شد. تا 4 بعد ازظهر ماراتون وار در این بازار گشتیم و خرید کردیم. نتونستیم حتی یک سوم بازارهم ببینیم. جای جالبی بود حتما مسافرتتون جوری تنظیم بکنید که شنبه یا یک شنبه سری به این بازار بزنید.

 

دیگه داشتیم گرمازده میشدیم که به فکر ناهار افتادیم و تصمیم گرفتیم بعد از یک هفته غذای ایرانی بخوریم. با سرچی در اینترنت رستوران ایرانی نور رو پیدا کردیم در منطقه پتونم تقریبا نزدیک هتل. با تاکسی بعد از بیست دقیقه در محیط گرم و صمیمی رستوران نور بودیم. جو صمیمی و برخورد خوب و غذاهای عالی این رستوران یکی از چندین خاطرات خوب و فراموش نشدی سفرمون به تایلند بود. بعد از یک هفته دلی از عزا در آوردیم.

 

بعد از ظهر گشتی در Fashion Mall و خیابان های اطراف زدیم شب به خیابان خائوسان رفتیم، ورود ماشین به این خیابان ممنوع می باشد و پر از مراکز ماساژ، رستوران و کافه است. یک ساعتی در این خیابان گشتیم. از پیاده روی خسته شده بودیم، چه چیز بهتر از ماساژ پا.

 

روز هشتم

 

برنامه امروز بازدید از کاخ پادشاه بود، با تاکسی به مبلغ 250 بات تا گراند پالاس رفتیم. زمان بازدید از 8:30 تا 15:30 است، برای بازدید حتما باید دامن یا شلوار بلند و پیراهنی که بازو ها پوشیده باشد به تن داشت. اینم بگم مغازه های اطراف کاخ به کسانی که لباس مناسب نداشتند با قیمت مناسب پیراهن و شلوارمی فروختن. گراند پالاس شامل ساختمان اداری، معبد بودای زمردین و اقامتگاه سلطنتی است. هزینه ورودی برای هر نفر 500 بات جهت ورود به وات پرا کائو، ساختمان زیورآلات و سکه های دربار تایلند و ورود به موزه منسوجات ملکه سیرکیت که در مجتمع گراند پالاس قرار دارد و ورود به موزه کاخ ویمانمک در جاده راتچاویتی. هوا آفتابی و خیلی گررررم بود حتما کلاه همراه داشته باشید، بازدید از کاخ ها سه ساعتی زمان برد.

 

معبد بودای خوابیده نزدیک گراند پالاس و در فاصله 5 دقیقه ای پیاده از کاخ قرار دارد. میگن هزار عدد بودا در این معبد وجود داره ما که نشمردیم ولی حتما هست. بعد از حدود یک ساعت بازدید از معبد با تاکسی تا هتل رفتیم.

 

بعد از ظهر گشتی در Pratunam Market زدیم (بازار پراتونم یکی از مراکز خرید قدیمی بانکوک است و هر چیزی که فکر بکنید در این بازار برای خرید است) بازار لوازم الکترونیک به نام Pantip Plaza در این محل قرار دارد. فقط حواستون باشه که تا 9 شب ماکزیمم بیشتر باز نیستن ولی اصلا نگران نباشید بعد از بستن مراکز خرید بازارهای شبانه بانکوک شروع میشن و تا پاسی از شب مشغول فروش اجناس.

 

روز نهم

 

صبح تا دیر وقت خوابیدیم و تنی به آب استخر هتل زدیم. ناهار در رستوران نور غذای ایرانی خوردیم. شب قبل در Fashion Mall غرفه فروش تور های بانکوک دیدیم به اسم White Elephant Transport که از نظر قیمت پایین تر از تورهای هتل بود. بعد از ناهار تا Fashion Mall رفتیم و تور کشتی کروز به قیمت 1099 بات رزرو کردیم. قیمت اصلی 1150 بات بود و به 5 نفر به بالا تخفیف میدادن. تور شامل ترنسفر از هتل تا ریور سیتی و شام در کشتی کروز و برگشت به هتل میشد. قرار شد هزینه تور رو وقتی که اومدن دنبالمون پرداخت بکنم. این شرکت در فیس بوک صفحه دارد و خیلی راحت می تونید تورها رو غیر حضوری رزرو بکنید و وقتی میان دنبالتون مبلغ تور به لیدر پرداخت بکنید. (در اسکله ریور سیتی امکان خرید تور هست ولی قیمتش 1500 بات بود اونم بدون ترانسفر این هم آدرس سایت https://thaicruise.com/reservations.php)

 

ساعت 18:00 جلوی درب هتل سوار ون شدیم و بعد از 40 دقیقه به اسکله به نام River City رسیدیم. تا حرکت کشتی تا ساعت 19:30 وقت داشتیم. چرخی در پاساژ ریور سیتی زدیم و از قیمت های بالای محصولات تعجب کردیم. در زمان مقرر سوار کشتی شدیم، زمان خرید تور مسئول فروش ازمون پرسید که غذای هندی می خورید یا بین المللی، و ما غذای بین المللی انتخاب کردیم. کشتی دو طبقه بود و طبقه پایین به اشغال هندی ها؛ روی عرشه کشتی از ملیت های مختلف. کشتی بلافاصله به راه افتاد و سرو غذا شروع شد. غذا ها متنوع بود ولی خیلی با ذائقه ما جور نبود. مناظر اطراف رودخانه تماشایی بود، منظره کاخ پادشاه هم که چند روز قبل در زیر آفتاب سوزان دیده بودیم با نور پردازی خود نمایی میکرد. ساعت 21:30 کشتی در ساحل پهلو گرفت. راننده ون منتظر بود و ما رو تا هتل رسوند.

 

در کشتی برای فردا تور شهر آیوتایا از طریق اینترنت با شرکت White Elephant Transport رزرو کردم هر نفر 1399 بات. تور شامل ترانسفر، ناهار، بازدید از کاخ تابستانیBang Pa-In و معبد Yai Chaimong-Kol و معبد Phra Si Sanphet.

 

روز دهم

 

ساعت 7 صبح سفر یک روزه ما شروع شد. با ون به سمت کاخ تابستانی به راه افتادیم. یک ساعتی در راه بودیم.

در قرن هفدهم میلادی این مکان توسط اعضای خاندان سلطنتی به عنوان یک تفریحگاه تابستانی مورد استفاده قرار می گرفت. کاخ با سقوط پادشاهی آیوتایا ویران شد و در اواسط قرن نوزدهم به فرمان شاه راما چهارم بازسازی شد. قدمت بیشتر ساختمان هایی که امروز وجود دارند به دوران حکومت شاه راما پنجم باز می گردد که همیشه تابستان ها را در آنها سپری می کرد. کاخ شامل چندین ساختمان با معماری چینی، ایتالیایی و تایلندیست. تنها اقامتگاه سلطنتی که به روی عموم باز است کاخ وهات چامرون است که به سبک چینی ساخته شده است و کلاً با مصالحی که از چین آورده شده بنا گردیده است. علاوه براین، یک کاخ به سبک ایتالیایی ، یک عمارت مدور با پله هایی که به یک حوض ختم می شوند، عمارت ایساوان تیپایا اسنا زیبا که به سبک تایلندی ساخته شده است و در وسط دریاچه قرار دارد، نیز وجود دارند و در کنار یکی از آبراه ها یک معبد کوچک بودایی هم وجود دارد که به سبک نئو گوتیک ساخته شده است و پنجره های شیشه ای منقوش دارد. در این باغ های وسیع، مجسمه های اروپایی و همچنین عمارت هایی دیده می شوند که پادشاه راما پنجم برای یادبود اعضای خانواده خود دستور ساخت آنها را داد و یکی از این عمارت ها متعلق به یک ملکه بسیار محبوب این پادشاه است که در یک سانحه با قایق در آب غرق شد.

 

بعد از بازدید یک ساعته، از کاخ تابستانی به سمت آیوتایا به راه افتادیم. این شهر در سال 1350 میلادی بنا شده و در حدود 417 سال پایتخت تایلند بوده است. در قرن ۱۶ به اوج قدرت، ثروت و فرهنگ رسید و قلمرو آن فراتر از لائوس، کامبوج و برمه کنونی گسترش یافت و حتی با فرانسه زمان لویی چهاردهم رابطه داشت. در سال 1767 میلادی ارتش برمه به آن حمله و آنرا فتح و تخریب کرد. بعد از نیم ساعت به معبد بودای خوابیده رسیدیم. در تایلند اکثر بوداها خوابیده و مشغول استراحت هستند. نکته جالب این مجسمه این بود که سکه در بعضی از مواقع به پاهای این بودا می چسبید. لیدر می گفت که به خلوص نیت بستگی داره. ما برای بار اول امتحان کردیم چسبید ولی بعد هر کار کردیم دیگه نچسبید.

 

بعد از بازدید از این معابد با ون به سمت شهر اصلی آیوتایا به راه افتادیم این شهر پر از معابد نیمه ویران و بوداهای بدون سر است. میتونید با به همراه داشتن پاسپورت دوچرخه هم کرایه بکنید. از دیگر تفریحات در این شهر فیل سواری است. بعد از گشت یک ساعته در شهر و فیل سواری به سمت بانکوک حرکت کردیم.

 

ناهار در رستورانی بین راه خوردیم و ساعت 15:30 در هتل بودیم. بعد از ظهر سری به پاساژ سیام پاراگون زدیم و تا شب وقت گذروندیم.

دیگه وقت برگشت به وطن رسیده بود. آخرین شب رو با آخرین ماساژ تایلندی به آخر رسوندیم. مواظب باشید کرختی و سستی حین ماساژ، شادابی و احساس سبک بودن بعد از ماساژ حسابی اعتیاد آوره. آخر شب موقع برگشت به هتل صحنه جالبی دیدیم، تمام گاری هایی که در پیاده رو غذا سرو میکردن بعد از تعطیل کردن؛ تمام پیاده رو شستند و بدون اینکه کوچکترین زباله ای جا بگذارن اونجا ترک کردن. شب در هتل چمدان ها رو بستیم و برای برگشت آماده شدیم. جو صمیمی و آرام؛مردم مهربان و همیشه خندان و آب و هوای استوایی؛ دل کندن از این کشور و مردمانش برامون سخت کرده بود ولی چه میشد کرد باید رفت.

 

روز یازدهم

 

صبح با هتل تسویه حساب کردیم برام جالب بود تا روز آخر ازمون درخواست کرایه هتل رو نکردن و ما روز آخر همه پول پرداخت کردیم و ساعت 10:30 به طرف فرودگاه به راه افتادیم. نیم ساعت بعد در فرود گاه بودیم. ساعت 12 گیت باز شد و بعد از تحویل چمدان ها کانتر پرواز که دید پدرم در راه رفتن مشکل داره درخواست ویلچیر کرد و بعد از مدتی آقایی با ویلچیر اومد و از ساعت 12 تا 15:00 قدم به قدم و پا به پا تا دم درب هواپیما با ما بود.

موقع تحویل چمدان ها یکی از هم وطنان به علت اضافه بار به مشکل برخورده بود،چمدون آقای هم وطن خیلی بزرگ بود بیشتر از 30 کیلوگرم وزن داشت در صورتی که سه نفر بودند و تا 90 کیلو گرم بار مجاز داشتن ولی مجبور شدند که وزن چمدون به 30 کیلو برسونن حواستون باشه که هر چمدون 30 کیلو بیشتر نباشه. (البته به قوانین اون ایرلاین بستگی داره ولی طبق تحقیقی که کردم در اکثر ایرلاین ها ماکزیمم وزن چمدان32 کیلو گرم است) این یک تجربه. مشکل بعدی برای خود من هم در فرودگاه کرابی اتفاق افتاد این بود پاور بانکم در چمدان گذاشتم و ازم خواستن اون با خودم به داخل هواپیما ببرم. آقای هم وطن هم برای پسرشون ماشین کنترلی خریده بود و ازش خواستن باطری اسباب بازی باز بکنه و با خودش به داخل هواپیما ببره. حتما باطری وسایل شارژی که می خرید در هتل باز بکنید تا در فرودگاه مجبور به این کار نشوید.

ناهار به اتفاق آقای ویلچیری در ساب وی فرودگاه خوردیم و ساعت 15:00 در هواپیما بودیم. پرواز در ساعت مقرر انجام شد. 7 ساعت بعد در فرودگاه امام به زمین نشست و سفری دیگر با کوله باری از تجربه به خوبی وخوشی به پایان رسید.

 

پنجم

در فنای نفس.

معنی این جمله شیخ خرقان رو به درستی متوجه نشدم ولی این نتیجه ازش گرفتم که آدمی از سفر تجربه ها و اندوخته های گران بهایی می آموزد، با نژادها و مردمان متفاوتی معاشرت میکند؛ همین تجربه ها، اندوخته ها ،سختی ها و معاشرت هاست که غرور کاذب فرد را می شکند، روحش را جلا می دهد و درآخر نفس او را...

کلام آخر اینکه برای همتون آرزوی سالی پر از مسافرت میکنم. خوش باشید. بدرود.

هزینه ها با دلار 3770 تومانی

بلیط هواپیما هر نفر: 2،246،200 تومان
ویزا هر نفر: 20،000 تومان
5 شب کرابی هر نفر: 840،000 تومان
5 شب بانکوک هر نفر: 625،000 تومان
بلیط هواپیما تای در تعطیلات عید و 10 شب هتل و ویزا هر نفر: 3،731،000 تومان.

نکاتی در مورد سفر به تایلند:

1-حتما به تایلند سفر بکنید و اینو بدونید اگر تایلند رفتید و به یکی از سواحل دریای آندمان سفر نکردید، انگار تایلند رو ندیدید.

2-تایلند برای کسانی دنبال جنس مارک دار نیستند بهشت خرید محسوب میشود. لباس و کیف و کفش به قیمت مناسب، غذا ها و هزینه رفت و آمد ارزان و مهمتر از آن هتل با هر سلیقه و قیمتی به وفور یافت میشود.

3-با توریست ها با احترام برخورد میشود و مردمانی شاد و خندان دارد.

4-قیمت ها در تایلند مشخص است و کم اهل تخفیف دادن هستند (بر خلاف هند یا چین که فروشنده ها قیمت اجناس چند برابر میدن و بعد از کلی چونه زدن دو تا مغازه بالاتر میفهمی که گرون خریدی) پس باخیال راحت خرید بکنید.

5-صرافی به تعداد زیاد در دسترس است. دلار هاتون کم کم چنج بکنید اینم بدونید که در اکثر مراکز خرید هم بانک و هم دکه های exchange وجود دارد و بانک ها معمولا نرخشون از صرافی بهتر است.در مدت اقامت در تایلند از هر دلار آمریکا 33/90 بات الی 34/25 پول چنج کردم. روز آخر در سیام پاراگون exchange پیدا کردم به نام Superrich Thailand که هر دلار آمریکا 34/58 بات چنج میکرد. بانک ها و این exchange برای چنج دلار حتما کپی پاسپورت می خواستند. می تونید در این سایت اپلیکیشن و آدرس شعباتش ببینید. www.superrichthailand.com

 

 

6-حواستون به گرمای هوا و گرمازدگی باشه بهتون توصیه میکنم آبلیمو با خودتون ببرید و شربت آبلیمو بخورید.آی میچسبه.

7-تایلند کشوری که سفر به اون برنامه ریزی خیلی دقیق و خاصی نمی خواهد من خودم فقط با اتکا به کتاب راهنمای مسافرت بانکوک از انتشارات بهشت به این کشور سفر کردم.

 

8-بدون هیج ذهنیتی به تایلند سفر بکنید از نوزاد چند ماهه در این سفر دیدیم تا پیرمرد و پیرزن، خانواده هم فراوان دیدیم. مطمئن باشید با هر سن وسلیقه ای در تایلند بهتون خوش میگذره.

9-سفیر فرهنگ و اخلاق کشورمون باشید.

10-نوع هتل با توجه به کیفیت و خدمات و محل قرار گرفتن تعیین بکنید نه با ستاره ها.

 

نویسنده : رامین رمضان پور