مردی دو بمب منفجرنشده ارتش آمریکا از سال ۱۹۳۵ را کشف کرد!

 باور کردنی نیست اما باید گفت که دو بمب از ارتش آمریکا در یک آتشفشان در هاوایی باقی مانده بود. مانا لوا (Mauna Loa) یکی از سه آتشفشان فعال این منطقه است. به نظر نمی‌رسد بمباران کردن یک لایه فعال گدازه مفهوم خاصی به لحاظ تاریخی داشته باشد. با این حال این اشیاء کشف نشده تبدیل به عملیات بزرگ و مفصل به منظور حفاظت از جامعه شد. چطور؟

اگر بمب‌ها توسط مردی که در منطقه جنگلی مانا لوا به پیاده‌روی رفته بود، دیده نمی‌شد، احتمالا به این زودی‌ها گزارشی از آن دریافت نمی‌شد. فردی ماجراجو به نام کاوکا سنگسون (Kawika Singson) که در شبکه‌های اجتماعی دنبال کننده‌های بسیاری دارد،‌ تمام ماجرا را دید و گزارش کرد.

سازه‌های به مانند تونل در این منطقه بسیار وجود دارد. این تونل‌ها به دلیل سخت شدن گدازه‌ها با چسبندگی کم ساخته می‌شوند. به سقف یکی از این تونل‌ها دو بمب زنگ زده متعلق به ارتش هوایی آمریکا گیر کرده بود.

لحظه دیدن و کشف این بمب‌ها برای کاوکا بسیار لحظه خارق‌العاده‌ای بود. وی به West Hawaii Today گفته اولین بار پشت بمب را دیده که به گدازه‌ها چسبیده بودند. وی می‌گوید با دیدن بمب‌های سالم به شدت شگفت‌زده شده است.

اما چطور بمب‌ها به آنجا رسیده‌اند؟

سنگسون در گذشته آموزش نظامی دیده و در مورد این جزیره اطلاعات خوبی داشته است. وی از شرایط بمب‌ها عکس‌ و ویدیو تهیه می‌کند و در شبکه‌های اجتماعی خود منتشر می‌کند و سپس به سرعت از آنجا خارج می‌شود.

داستان از چه قرار بود؟

واضح است که آمریکایی‌ها آن بمب‌ها را آنجا رها کرده‌اند. اما چرا؟ پاسخ این سوال به دهه ۱۹۳۰ برمی‌گردد. فردی به نام توماس ای جاگر (Thomas A. Jaggar) که موسسه رصدخانه آتشفشان هاوایی  (Hawaiian Volcano Observatory) تاسیس کرده‌ بود، ایده‌ای جسورانه ارائه کرد.

سایت سازمان زمین‌شناسی آمریکا (USGS) می‌گوید: به دنبال فوران مانا لوا در سال ۱۹۳۳ جاگر پیش‌بینی می‌کند که دامنه فوران آتشفشان تا دو سال دیگر ادامه دارد  و این موضوع شهر هیلو (Hilo) را تهدید می‌کند. پیش‌بینی جاگرا درست بود و مانا لوا در اواخر نوامبر ۱۹۳۵ دوباره فوران کرد.

از گدازه‌های آتشفشان فعال در پایین کوه دریاچه‌ای سرخ تشکیل شد. اما جریان توقف نکرد و شروع به حرکت به سمت هیلو کرد. جریان به سمت رودخانه‌ی که آب آشامیدنی مردم هیلو از آن تهیه می‌شد، در حرکت بود.

این تئوری نشان می‌داد که با ایجاد انفجار ممکن است بتوان در جریان گدازه‌ها انحراف ایجاد کرد. در اینجا بود که جاگرا به بمب فکر کرد، اما پرت کردن آنها از هوا پیشنهاد گویدو جیاکومتتی (Guido Giacometti) دوست شیمیدان وی بود. ایده استفاده از مواد منفجره برای کنترل و انحراف جریان گدازه‌ها موضوع جدیدی نبود. این ایده قبلا در سال ۱۸۸۱ و ۱۹۲۹ مورد بحث قرارگرفته بود. مهم‌ترین مشکل ایده این بود که هنوز کسی آن را عملی نکرده بود.

جاگرا با ارتش نیروی هوایی تماس گرفت، وی تصمیم داشت این ایده را عملی کند. در مورد بمب‌ها USGS گزارش می‌کند که: آنها ۲۰ عدد بمب تخریب شده با ۲۷۵ کیلوگرم وزن  بودند که هر کدام ۱۶۱ کیلوگرم TNT و همچنین مسلح به یک فیوز تاخیر در۰.۱ ثانیه نیز بودند. ۲۰ مورد دیگر نیز به نام «بمب‌های نشانه‌گیر» بودند که تنها با پودرها سیاه پر شده بودند. اعتقاد بر این است که این بمب‌های کشف شده جزو همین بمب‌ها بوده‌اند.

تعداد و نوع بمب‌ها از قبل مشخص بوده و جاگرا در زمان کاووش در این محل در سال ۱۹۳۹ این بمب‌ها را شناسایی کرد و از آنها تصاویری نیز تهیه کرده است. در سال ۱۹۷۷ نیز زمین‌شناسی به نام جک لاکورد (Jack Lockwood) رکورد خود را ثبت کرد. اما اکنون در قرن ۲۱ سینگسون بار دیگر آنها را پیدا کرده است. مقامات در حال حرکت برای از بین بردن بمب‌ها هستند.

ماموریت جاگرا موفقیت‌آمیز بود؟

شهر خیلی سریع نجات پیدا کرد و بعد از چند روز گدازه‌ها خاموش شدند. اما هنوز تا سال ۲۰۲۰ آثار آن باقی مانده است. تا آنجا که به جاگرا مربوط می‌شد، بمب‌ها اثر مورد نظر را داشته‌اند. در سال ۱۹۳۹ وی اظهار داشت که انفجار و رها کردن بمب‌ها باعث خنک شدن گدازه‌ها و ایجاد سدی برای بستن دریچه‌ها شده است. بعدها تحلیل‌ها نشان داد که کوه آتشفشان آرام شده بود و به نظر می‌رسید که مادر طبیعت خودش این مسئله را حل کرده است.

گذشته از این مساله دیگری که وجود دارد این موضوع می‌باشد که آیا بمب و آتشفشان‌ها ترکیب خوبی هستند؟ از نظر برخی از کارشناسان قطع تعادل طبیعت آن‌هم با سلاح‌های ساخت بشر برای کشتار جمعی توسط برخی کار عاقلانه‌ای نیست.

مجله اسمیتسونین (Smithsonian) می‌نویسد: تلاش‌های پیچیده برای خنک کرده گدازه‌های آتشفشانی گاهی اوقات باعث هدایت جریان گدازه‌ها به سمت شهر دیگری می‌شده و این موضوع علاوه بر پرهزینه‌ بودن، خطرات جدی دیگری نیز داشته است.

اما تلاش برای پیدا کردن راهی برای جلوگیری از فاجعه‌های طبیعی توسط بشر ادامه دارد. البته احتمالا رها کردن بمب در یک آتشفشان فعال آخرین راهکار برای مبارزه با آتش باشد و این مورد در هاوایی آخرین مورد از مبارزه آتش با آتش بوده است.

​منبع:  thevintagenews