سلام عرض میکنم به دوستانی که وقتشون رو صرف خوندن سفرنامه ما میکنن. امیدوارم در انتهای این سفرنامه تونسته باشیم چیزهایی به دانسته هاتون اضافه کنیم.

برنامه ریزی اولیه ما تقریبا از یک سال قبل از سفر (اواخر بهار 1394) و با بررسی نرخ تورهای روسیه شروع شد. نرخ کف تورهایی که گشت شهری هم داشته باشن حدود 3600 برای 7 روز بود که معمولا 2 وعده نهار داشتن ولی شام و برخی ورودی ها در صورت تمایل بر عهده مسافر بود و هر کدوم 1 یا 2 روز آزاد هم داشتن که شامل هیچ گشتی نمی شد. با بررسی که کردیم به این نتیجه رسیدیم که اگر انفرادی بریم میتوینم صرفه جویی حدود 2 میلیونی برای دو نفر داشته باشیم. بنابراین باید تمامی کارهایی که آژانس ها انجام میدادن رو خودمون انجام میدادیم.

برنامه ریزی نهایی سفر و خرید بلیط و غیره از اوایل بهار 95 شروع شد. برای دریافت ویزای روسیه شما حتما باید بلیط رفت و برگشت قطعی، رزرواسیون هتل و دعوتنامه از یک آژانس یا شخص و یا شرکت روسی رو داشته باشید که جدیدا سفارت روسیه رزرو سایت هایی مثل Booking رو قبول نمی کنه. بنابراین در گام اول باید بلیط هواپیما رو می خریدیم. با کمی جستجو در سایت ماهان و بررسی تاریخ های مختلف متوجه شدم اگر بلیط برای تاریخ 10 مرداد به 18 مرداد رو بگیرم قیمتی حدود 1100 داره و حتی از مقدار پیش بینی اولیه مون هم کمتر در میاد.

از طرفی پرواز رفت ماهان ساعت 8:45 صبح بود و با توجه به اختلاف زمانی که روسیه در تابستان 1.5 ساعت از ایران عقب تر هست، حدود 10:45 میرسیدیم مسکو (پرواز حدود 3.5ساعت هست) و اینطوری میتونستیم بموقع به هتل برسیم و اتاق رو هم تحویل بگیریم و کل بعد از ظهر روز اول رو هم داشته باشیم. از طرفی پرواز برگشت هم ساعت 12:45 ظهر بود و وقت کافی برای برگشت از سن پترزبورگ به مسکو هم داشتیم. این نکته رو هم بگم که پروازهای ماهان در فرودگاه vnukovo میشینه، در حالی که بیشتر پروازهای دیگه تهران-مسکو در فروگاه دیگر مسکو یعنی Sheremetevo هست. البته مسکو یک فرودگاه مسافربری دیگر به نام Domodedovo هم داره. فرودگاه دیگه ای که در سمت راست بالای عکس هست کاربرد نظامی داره.

فرودگاه های مسکو – عکس از نرم افزار گوگل

 

بعد از مشخص شدن تاریخ، برای خرید بلیط به یکی از آژانس ها مراجعه کردم و بلیط دو نفرمون رو مجموعا 2250 خریدم. البته امکان خرید آنلاین بلیط هم وجود داره ولی در صورت کنسلی و یا تغییر تاریخ باید تمامی مراحل آنلاین صورت بگیره و ما ریسک نکردیم. از طرفی بانک ملی برای صدور حواله ارزی، بلیط رو ممهور به مهر آژانس میخواست.

گام بعدی بلیط داخلی روسیه بود که من از طریق سایت هواپیمایی utair روسیه که امکان خرید آنلاین رو داشت اقدام کردم. برای پرداخت هزینه بلیط چون کارت اعتباری نداشتیم از خدمات خرید آنلاین یکی از سایتهای ایرانی (TehranPayment) استفاده کردم و بلیط هواپیمایی utair رو همراه با بیمه مسافر، در دو کلاس پروازی بدون چمدان و با چمدان گرفتیم که برای 2 نفر شد 988 تومن. در حالی که همین پرواز رو برای هر نفر از 600 تا 780 به من قیمت داده بودن! برای تردد بین دو شهر مسکو و سن پترزبورگ میتونید از قطار عادی (حدود 10-12 ساعت) یا سریع السیر(حدود 3 ساعت) هم استفاده کنید.

بلیط هواپیمایی داخلی روسیه که قیمت هاش به روبل مشخصه

 

ما تصمیم گرفتیم 3 روز به مسکو اختصاص بدیم و با توجه به جاهای دیدنی بیشتری که سن پترزبورگ داشت 5 روز رو به سن پترزبورگ و روز نهم هم که در راه برگشت بودیم. برای انتخاب هتل توسط یکی از آژانس هایی که قیمت مناسبی داشت و ویزا رو هم میتونست بگیره اقدام کردیم، ما در مسکو هتل 3ستاره و بزرگ Izmailovo Gamma برای 3 شب به مبلغ 450 هزار تومن و در سن پترزبورگ هتل 3ستاره و کوچک Rinaldi at Petrogradskaya برای 5 شب به مبلغ 700 هزار تومن رو انتخاب کردیم. انتخاب مسکو خیلی خوب بود و ما خیلی راضی بودیم ولی در خصوص سن پترزبورگ چنگی به دل نمی زد و بیشتر شبیه هاستل بود تا هتل.

حالا فقط ویزا مونده بود که حدود 1 ماه قبل سفر اقدام کردیم و تمامی مدارک لازم رو به آژانس دادیم، واچر هتل هم که توسط خود آژانس برای ما گرفته شده بود و دعوت نامه هم پای آژانس بود. برای ویزا هم نفری 490 هزارتومن پرداخت کردیم. بعد از اومدن ویزا رفتیم بانک ملی و همونجا هم عوارض خروج رو دادیم و هم حواله ارزی گرفتیم به مبلغ هر دلار 3190. طبق پیش بینی مون برای ایاب و ذهاب 300 تومن، برای غذا 400 تومن و برای ورودی جاهای دیدنی هم 400 تومن برای هر نفر نیاز داشتیم، در نتیجه ارز مسافرتی بصورت کامل کفاف هزینه های ما رو میداد. ولی برای خرید و هم چنین اتفاقات پیش بینی نشده 1100 دلار از بازار آزاد هر دلار به مبلغ 3520خریدیم.

برای اینکه توی فرودگاه مسکو مجبور نشیم با نرخ نامناسب دلار رو چنچ کنیم، 2100 روبل هم به قیمت هر روبل 57 تومن از صرافی خریدیم. آخرین چیزی که گرفتیم بیمه مسافرتی سامان بود. که ما پایینترین نرخش رو برای هر نفر حدود 18 تومن بصورت آنلاین خریدیم.

ما درطول برنامه ریزی مون با چند تا سایت خیلی خوب آشنا شدیم. یکیش Tripomatic بود که آپلیکیشن موبایل هم داشت. من با این سایت برای تک تک روزهایی که اونجا بودیم و اینکه هر روزی باید کجا بریم و به چه ترتیبی باید جاهای دیدنی رو ببینیم برنامه ریزی دقیقی کردم. البته برنامه رو طوری چیدیم که در صورت بارندگی امکان جابجایی هم باشه.

وب سایت Tripomatic که الان توسط شرکت Sygic خریداری شده

 

گام بعدی پیدا کردن ایستگاه های مترو و اتوبوس و غیره بود. برای اینکار هم از سایت بسیار مفید و کاربرپسند Eway استفاده کردیم که چند روز قبل از سفر توسط یکی از دوستان (آقای صفریان) که به تازگی رفته بود روسیه بهمون معرفی شد.

وب سایت Eway برای پیدا کردن مسیر وسایل حمل و نقل عمومی با قابلیت نمایش آنلاین برخی وسایل

 

بد نیست بدونید همونطور که بیشتر مردم دنیا از سایت گوگل و نرم افزارهای اون استفاده می کنن توی روسیه از وب سایت yandex.ru و آپلیکیشن های اون استفاده می شه. یاندکس مختص کشور روسیه و کشورهای همون حوزه بصورت تخصصی نقشه ها و خیلی ابزارهای کاربردی داره که چندتاش رو نام میبرم:

1- Yandex.Navigator: که بیشتر راننده تاکسی های روسیه روسیه از همین نرم افزار برای پیدا کردن بهترین مسیر برای رسیدن به مقصد استفاده می کنند. این نرم افزار بصورت آنلاین مسیرهای کم ترافیک، مسیرهای مسدود، چراغ های راهنمایی و خیلی چیزهای دیگه رو نشون میده و نقشه های مورد استفاده در اون قابلیت دانلود و استفاده بصورت آفلاین رو هم دارن. اگر آنلاین بشید و GPS رو هم روشن کنید، میتونید فست فودها، رستورانها، هتلها، بانکها، داروخانه ها، سوپرمارکتها، و... خیلی چیزهای دیگه که نزدیکتون هست رو توش ببینید.

2- Yandex.Translate : یه نرم افزار مترجم خوب روسی/انگلیسی و برعکس. با قابلیت استفاده بصورت آفلاین. البته زبانهای دیگه ای رو هم پشتیبانی می کنه.

3- Yandex.Maps: کارکردش مثل گوگل مپ هست ولی دقیقتر هستش و قابلیت دانلود نقشه شهر مورد نظر و کار آفلاین رو هم داره.
4- Yandex.Metro: نرم افزار آفلاین نقشه مترو با قابلیت جستجوی نام ایستگاه ها و نمایش مسیر.

5- Yandex.Transport: نرم افزار که بصورت آنلاین وضعیت مکانی اتوبوسها و ترام ها رو نشون میده. همچنین ایستگاه های مختلف حمل و نقل عمومی در اون مشخص شدن. در این نرم افزار با وارد کردن مبدا و مقصد بهترین مسیر بهتون نشون داده میشه.

6- Yandex.Weather: نرم افزاری که آب و هوای روسیه رو دقیقتر از نرم افزارهای دیگه پیش بینی می کنه.

ما مجموعه نرم افزارهای یاندکس رو که نام بردم، نصب کردیم و علاوه بر اونها برای ترجمه فارسی/ انگلیسی به روسی اپلیکیشن google translate با قابلیت ترجمه آفلاین رو نصب کردیم که خیلی هم به کارمون اومد. چند تا نقشه با کیفیت، از مترو مسکو و سن پترزبورگ هم که بصورت دو زبانه روسی-انگلیسی اسم ایستگاه ها رو نوشته بود پیدا کردم و در سایز A3 چاپ کردم و همراهمون بود.

نقشه دو زبانه متروی شهر مسکو

 

نقشه دوزبانه متروی شهر سن پترزبورگ

 

علاوه بر این همسرم زحمت کشیده بود و تمامی حروف الفبای روسی رو یاد گرفته بود و در روسیه خیلی راحت می تونست کلمات رو بخونه و این هم خیلی به کارمون اومد. دونستن چند کلمه در حد سلام، تشکر، کجاست و .. هم خیلی مفید خواهد بود. حالا کاملا آماده حرکت بودیم.

ما یک روز قبل راهی تهران و منزل اقوام شدیم و ساعت 4:30 صبح یکشنبه عازم فرودگاه امام خمینی شدیم، ارز رو از باجه بانک ملی فرودگاه گرفتیم و منتظر باز شدن گیت شدیم. وقتی منتظر باز شدن گیت بودیم با صف طویلی از مسافرای چینی مواجه شدیم که وقتی وارد هواپیما شدیم فهمیدیم 95 درصد مسافرها از کشور چین هستند! و شاید تعداد ایرانی ها و روس ها به 20 نفر هم نمی رسید!

نمای داخلی هواپیمای ایرباس A340 ماهان

 

هواپیما خیلی خوب و ما راضی بودیم. موقع بلند شدن، حین پرواز و موقع نشستن هیچ تکان اضافی نداشت و انصافا باید ازشون تشکر کنم. وقتی رسیدیم نزدیک فرودگاه اولین چیزی که نظرمون رو خیلی جلب کرد آسمون مسکو بود. آسمونی آبی و پر از ابرهای قشنگ که مثل تیکه های پنبه توی آسمون پخش بودن. به لطف پنجره تمیز و شفاف هواپیما عکسهای خوبی تونستیم بگیریم و خودمون هم از دیدن شهر مسکو از بالا لذت می بردیم، اطراف مسکو سرسبز هست و پر از درخت.

نمای بالا از شهر مسکو

 

هواپیما نشست و ما راهی گیت های ورود شدیم. با راهنمایی پلیسی که اونجا بود جلوی یکی از گیت های خلوت رفتیم و پاسپورتهامون رو دادیم و بعد از چند لحظه از ما واچر هتل، بلیط برگشت و بلیط هواپیمای داخلی روسیه رو خواست که ما هم دادیم و بعد از چند دقیقه برگه migration-card رو پرینت گرفت و بخشی که مربوط به ما بود رو به ما داد. این برگه باید توسط شخص امضا بشه و تا آخر سفر همراهش باشه و موقع خروج تحویلش بده. همچنین توی هتل ها هم یادمه ازش اسکن میگرفتن و همراه اسکن پاس و ویزا برای visa registration استفاده می کردن. (همه افرادی که بیش از 7 روز بخوان روسیه بمونن باید توسط هتل محل اقامت یا جایی که خدمات visa registration میده خودشون رو ثبت کنن، این کار در اکثر هتل ها بصورت رایگان و توسط متصدی ها انجام میشه)

توی سالن خروج ما 2 سیم کارت مگافون که 4گیگ اینترنت، 300 دقیقه مکالمه رایگان و هزینه هر دقیقه تماس با ایران میشد 73 روبل، رو به قیمت 600 روبل (هر سیم کارت 300روبل) خریدیم. تماس گرفتن توی روسیه یه کم با ایران فرق داره و اونجا باید 7+ رو قبل از شماره مورد نظرتون بگیرید. کیفیت اینترنت موبایلش در هر دو تا شهر مسکو و سن پترزبورگ خوب بود. ولی ما اصلا هیچ تماسی باهاش نگرفتیم. برای رفتن به مرکز شهر از فرودگاه Vnukovo انتخاب های مختلفی مثل اتوبوس، قطار سریع السیر و تاکسی رو دارید. هزینه قطار سریع السیر نفری 520 روبل هست که شما رو تا ایستگاه متروی Kievskaya میبره و از اونجا میتونید سوار مترو بشید و به هرجایی که میخواید برید. با توجه به اینکه ما 2 نفر بودیم تا رسیدن به هتل برای ما حدود 1100 روبل تموم می شد و از طرفی اتوبوس رو هم چون میخواستیم زودتر برسیم انتخاب نکردیم. ولی در جریان باشید که با خرید بلیط های 50روبلی از راننده اتوبوسهای 611 و 611c میتونید به مقصد متروی Yugo-Zapadnaya (خط 1 قرمز رنگ) برید که حدود 50 دقیقه طول میکشه و از اونجا میتونید به هر ایستگاه متروی دیگه ای که خواستید برید.

برای تاکسی یکی از دوستان گفته بودن هزینه اش از فرودگاه تا هتل ما که در منطقه izmailovo هست حدود 1200 روبل هست. ما هم با کلی چک و چونه یه تاکسی رو راضی کردیم تا با 1500 روبل ما رو ببره که فکر کنم برای شروع خوب بود. یادتون باشه همیشه سر قیمت تاکسی (و هر چیز دیگه ای) باید چونه بزنید چون اولش قیمت های خیلی بالایی میگن، البته چونه زدن هم تکنیک هایی داره که خودتون راه میفتید. راننده که البته خیلی هم سریع رانندگی میکرد بعد از حدود 1 ساعت ما رو دم در هتل پیاده کرد، ما هم که محو محیط و اطراف بودیم اصلا نفهیمیدم کی رسیدیم هتل.

هزینه های قبل از حرکت: 2250 هواپیما تهران-مسکو+988 هواپیما داخلی روسیه(همراه با بیمه) + 450 هتل مسکو + 700 هتل سن پترزبورگ+980 ویزا + 36 بیمه مسافرتی سامان = جمعا 5 میلیون و 400 هزار تومن

روز اول:

فرآیند گرفتن اتاق یه نیم ساعتی زمان برد. به ازای هر کدوم یه کارت الکترونیکی برای اتاق بهمون دادن که برای باز کردن در ورودی طبقه ای که اتاقمون توش بود هم باید ازش استفاده میکردیم. یعنی هر کی فقط میتونست به طبقه ای بره که اتاقش توی اون هست.

اتاق ما در هتل شهر مسکو

 

من قبل رفتنمون مستقیما به هتل ایمیل زده بودم وخواسته بودم که یک اتاق در بالاترین طبقه هتل با یک ویوی خوب به ما بدن و اونها هم قول دادن در صورت امکان این کار انجام میشه. روزی که رسیدیم اونجا اصلا حرفی در خصوص اون ایمیل نزدیم ولی در کمال ناباوری اتاق ما در طبقه 28 هتل (طبقه آخر) با این ویو بود.

نمای پنجره اتاق ما در طبقه 28ام هتل –بازار ایزمایلوو، در سمت چپ عکس

 

بعد از باز کردن چمدون و کوله ها و کمی استراحت، با برداشتن کمی آجیل و شکلات و آب معدنی و دوربین راهی شدیم. 2100 روبلی که داشتیم خرج سیمکارت و تاکسی شده بود و دیگه روبل نداشتیم، پس اطراف هتل دنبال صرافی گشتیم که متوجه شدیم هتل Alpha که کنار هتل ما هست، داخلش صرافی 24 ساعته داره. رفتیم اونجا دیدیم نرخش حدود 65.3 روبل به ازای هر دلار هست و تقریبا منصفانه بود و برای همین 300 دلار رو همونجا تبدیل کردیم. برای نهار یه فست فود با نشانه حلال نظرمون رو جلب کرد و رفتیم توش و این غذاها رو سفارش دادیم.

نهار ما شامل Pelmeni و سمبوسه که داخلشون با گوشت پر شده

 

جالب این بود که دو تا خانومی که توی فست فود کار می کردن اهل تاجیکستان بودند و زبان فارسیشون هم خوب بود. بعد از صرف غذا اولین جایی که باید میرفتیم بنای کرملین در نزدیکی هتلمون بود. بنابراین خیلی راحت و با پای پیاده میتونستیم بریم (البته لازمه ذکر کنم این بنای کرملین ارتباطی به کاخ کرملین نداره). بنای کرملین در ایزمایلوو یه مجموعه خیلی زیباست، مخصوصا هوای عالی اون روز زیباییش رو دو چندان کرده بود.

نمای بیرونی مجموعه زیبای کرملین در ایزمایلوو

 

یه درخت فلزی هم روبه روی کلیسای داخل مجموعه بود که روش پر از قفل های رنگی بود.

درخت فلزی پر از قفل

 

بعد از گرفتن عکس های فراوان از در پشتی این مجموعه وارد بازار دست فروش ها شدیم. که چیزهای دست دوم وعتیقه بیشتر داشتن. من یه آلبوم کوچیک از تمبرهای روسی به قمیت 600 روبل خریدم. از بازار دست فروشها خارج شدیم و رفتیم سمت بازارچه ایزمایلوو که دقیقا سمت راست کرملین قرار داره و خیلی معروف هست. یه بازارچه چوبی که پر بود از سوغاتی های روسیه مخصوصا ماتروشکا.

مغازه فروش ماتروشکا در بازارچه ایزمایلوو که قیمتهاشون رو به روبل روشون زدن

 

قیمت ماتروشکا ها از 200 روبل شروع میشد تا چند هزار روبل، که بستگی به کیفیت نقاشی روی اون، تعداد عروسکها و سایزش داره. برای گشتن توی این مجموعه و بازارش حدود 2 ساعت زمان باید در نظر داشته باشید. وقتی از بازار خارج می شدیم تازه ساعت 6:30 بود! بر اساس برنامه برای شب باید میرفتیم خیابان آربات قدیم. اول راهی هتل شدیم و وسایلمون رو گذاشتیم هتل، بعدش رفتیم ایستگاه متروی Partizanskaya (خط 3-آبی پررنگ) که چند دقیقه فقط با هتل فاصله داشت، برای خرید بلیط دو راه وجود داره. اول اینکه در هر ایستگاه به تعداد نفرات بلیط تهیه کنید به ازای هر سفر 50 روبل. راه دوم و بهینه اینه که بلیط های چند سفره تهیه کنید که ما بلیط 20 سفره خریدیم به مبلغ 650روبل (هر سفر میشه 32.5 روبل) که تقریبا برای هر دو نفرمون کافی بود. خلاصه از اونجا راهی ایستگاه متروی Arbatskaya (خط 3-آبی پررنگ) شدیم که هاب بین چند تا ایستگاه هست.

بلیط های مختلفی که توی کل سفرمون خریدیم

 

یه چیز خیلی جالبی که توی تمامی متروها دیدیم تعداد زیاد مسافرهای کتاب به دست و در حال مطالعه بود (نشسته یا ایستاده). ما از خروجی ایستگاه Borovitskaya خارج شدیم در مسیرمون نمای بیرونی کتابخونه ملی روسیه رو دیدیم که خیلی قشنگ بود و همچنین از دور نمای کاخ کرملین رو دیدیم که چون اولین روز بود خیلی ذوق زده شدیم.

نمای دور کرملین

 

مجسمه داستایفسکی و نمای بیرونی کتابخونه ملی روسیه

 

بیرون ایستگاه مترو اولین تلاشمون رو برای برقراری ارتباط انجام دادیم. یه دختر و پسر جوون از دور میومدن، به سمتشون رفتیم و به انگلیسی گفتیم: "ببخشید، میشه بگید خیابان آربات قدیم کجاست؟" اصلا بدون هیچ مقدمه ای این سوال رو پرسیدیم، بدون اینکه ازشون بپرسیم انگلیسی بلد هستید یا خیر! در جواب سوال من، دخترخانم جوون با روی گشاده، تمام سعی خودش رو کرد تا با زبان انگلیسی و کمی هم با پانتومیم ما رو راهنمایی کنه، بالاخره به سمت آربات به راه افتادیم.

در خیابان آربات قدیم عبور و مرور وسیله نقلیه ممنوع هست و فقط شما عابرین پیاده رو می بینید و گروه های موسیقی کوچیک و بزرگ. این خیابون پر از کافه و رستوران هست و فروشگاه های کوچیک و بزرگ برای سوغاتی که البته قیمتهاشون تقریبا از جاهای دیگه بالاتره.

خیابان آربات قدیم

 

آربات قدیم خیابون خیلی زنده و شادابی هست و شما از گشت زدن توی اون خسته نمی شید. ارزش دو بار دیدن رو داره ولی ما دیگه وقت نکردیم دوباره اونجا بریم. تا تاریک شدن هوا همونجا چرخ زدیم و از بودن در کنار مردم لذت بردیم.

هنرمندهای زیادی در خیابان آربات هستند از نقاش و دلقک گرفته تا خواننده و نوازنده

 

هر جا خسته می شدیم روی نیمکت ها می نشستیم و خستگی در می کردیم. یه جایی هم بود که یه عده ای جمع شده بودن، از سر کنجکاوی نزدیک که شدیم، فهمیدیم صحنه فیلم برداری یه فیلم هست.

پشت، صحنه ی فیلم

 

در نهایت که گرسنگی بهمون فشار آورد دنبال یه رستوران گشتیم که منوی انگلیسی و مصور داشته باشه، پیدا کردنش زیاد سخت نبود. ما این رستوران رو انتخاب کردیم و رفتیم طبقه دومش که توی فضای باز و به سمت خیابون آربات قدیم بود. برگر، سوپ، یه غذایی که ترکیبی از سیب زمینی و مرغ بود، به همراه نوشابه سفارش دادیم. کیفیتش خوب بود ولی به نظرم قیمت تقریبا بالایی داشت.

رستوران Zinger و شام اول

 

برای گشتن توی آربات قدیم حداقل 1 ساعت زمان باید در نظر داشته باشید. بعد از شام دوباره توی خیابون آربات گشتی زدیم و راهی ایستگاه مترو شدیم. باید به سمت هتل بر می گشتیم در حالی که ساعت حوالی 12:30 شب بود و انگار نه انگار که ما از ساعت 4 صبح به وقت ایران بیداریم و الان چیزی حدود 20 ساعته که درست و حسابی نخوابیدیم. برای برگشت به سمت ایستگاه متروی Arbatskaya رفتیم و تو ایستگاه Partizanskaya که نزدیک هتل بود پیاده شدیم.

متروی Arbatskaya

 

هزینه های این روز:

600 روبل سیمکارت+1500 روبل تاکسی فرودگاه+430 روبل نهار+650 روبل کارت مترو+1800 روبل شام+110 روبل بستنی(2تا) = جمعا 5090روبل

روز دوم:

صبح از شوق زیاد حدود 7 بیدار شدیم. توی تمامی طبقه های هتل دستگاه آب سرد/گرم کن بود و برای تهیه چایی می تونستیم ازش استفاده کنیم. صبحونه مختصری تو اتاق هتل خوردیم و وسایل مورد نیازمون رو توی کوله پشتی گذاشتیم و راهی شدیم. برنامه امروز با بازدید از کاخ کرملین و دیدنی های میدان سرخ شروع میشد. از ایستگاه Partizanskaya سوار مترو شدیم و در ایستگاه Arbatskaya پیاده شدیم. وقتی رسیدیم ساعت حدود 9:15 بود. دقت کنید ورودی کرملین از طرف میدان سرخ نیست بلکه از پشتش هست. اونجا تعداد زیادی باجه فروش بلیط هست، در کنار باجه ها نرخ ورودی های مختلف نوشته شده، که ما فقط بلیط اصلی ورودی کرملین رو به قیمت 700 روبل گرفتیم. صف های خرید بلیط خلوت بودن ولی در مواقع شلوغی می تونید از دستگاه های ATM برای خرید بلیط استفاده کنید.

ما سه پایه عکاسی هم داشتیم که بدون مشکل توی کرملین ازش استفاده کردیم. با اینکه ساعت باز شدن کرملین 10 صبح هست ولی ما ساعت 9:45، همراه با اولین گروه توریست ها وارد محوطه کاخ شدیم.

دروازه ورودی کرملین

 

وقتی وارد محوطه کاخ کرملین میشید نمی تونید به هر سمتی که میخواهید برید و سرک بکشید، اونجا پلیس هایی هستند که جلوی شما رو هنگام خروج از مسیرهای مشخص شده میگیرن، البته با سوت زدن تذکر میدن، بنابراین حواستون باشه. بعد ورود در سمت راستتون یه ساختمون مدرن و شیشه ای هستش به نام State Kremlin Palace که برای کنسرت ها و باله های معروف استفاده می شه.

ساختمان State Kremlin Palace و عقاب دو سر در بالای آن که یکی از نمادهای مهم روسیه هست که تقریبا توی همه ساختمانهای دولتی میتونید ببینیدش

 

در سمت مقابل ساختمان آرسنال یا اسلحه خانه هست که اون سمت هم نمی تونستیم بریم چون همچنان در حال استفاده توسط ارتش هست. بنابراین حرکت کردیم و جلوتر رفتیم. سمت چپ مون ساختمان سنای کرملین که دفتر کار رئیس جمهور روسیه هست رو دیدیم که البته اجازه نزدیک شدن به اونجا رو نداشتیم.

نمایی از ساختمان سنا که الان دفتر کار رئیس جمهور روسیه هست

 

جلوتر رفتیم تا اینکه به شاه توپ رسیدیم.

بزرگی توپ و گلوله هاش رو میتونید با توجه به شخصی که کنارش ایستاده دقیقا متوجه بشید

 

اگر توی همین مسیر به حرکت ادامه بدین به شاه زنگ یا ناقوس بسیار بزرگی می رسید که بخشی از اون شکسته و ازش جدا شده.

عکس ناقوس بزرگ و تکه شکسته شده ناقوس

 

بعد از گرفتن عکس های مختلف راهی میدان کلیسای کرملین شدیم. جایی که دور تا دورش چند تا کلیسا می بینید. میتونید با بلیطی که برای ورود به کرملین تهیه کردید داخل تک تک کلیساهایی که اینجاست، به جز برج ناقوس ایوان کبیر رو ببینید. داخل کلیساها اجازه عکاسی ندارین، برای همین ما عکسی از داخل بناها نداریم و من فقط تصاویر نمای بیرونی رو میذارم.

برج ناقوس ایوان کبیر و کلیسای جانبی اون (بازدید از داخل برج ناقوس نیاز به بلیط ورودی مجدد داشت)

 

ما بین بازدید ها همیشه استراحت می کردیم و آجیل و شکلات و بیسکوئیت و آب میخوردیم تا بتونیم تا آخر شب انرژی لازم رو داشته باشیم و خسته نشیم.

کلیسای اعظم دورمیشن در سمت چپ با گنبدهای طلایی و کلیسای اعظم دوازده رسول با گنبدهای نقره ای در سمت راست

 

کلیسای اعظم بشارت

 

کلیسای اعظم فرشته مقرب

 

کلیسای استشهاد

 

بعد از دیدن تمامی کلیساها و اطمینان از اینکه تمامی بخش های ممکنه رو دیدیم راهی پارکی شدیم که داخل محوطه کرملین بود. چون نزدیک ظهر و نهار بود اکثر خانواده ها داشتن غذا میخوردن، ما هم یه چرخی زدیم و راهی میدان سرخ شدیم. ما حدود ساعت 1:30 از کرملین خارج شدیم. تنها بنای معروفی که داخل کرملین هست و ما ندیدیم موزه Armoury بود که ورودی اون نفری 700 روبله. ما حدودا 3:30 زمان برای گشت تو کرملین صرف کردیم. اگر میخواید Armoury رو هم ببینید باید 1 ساعت زمان براش بگذارید.

دروازه خروجی کاخ کرملین

 

خارج شدن از دروازه کرملین و دیدن عظمت و ابهت میدان سرخ و بناهای اطرافش رو هیچ وقت یادم نمی ره. در واقع با عظمت ترین چیزی که توی این سفرم دیدم همین میدان سرخ بود.

نمای بیرونی کلیسای سنت باسیل

 

وقتی چشممون به سنت باسیل افتاد حدودا 10 دقیقه ای از دور داشتیم نگاش می کردیم، تا اینکه از فشار گرسنگی راهی یه رستوران در مرکز خرید GUM شدیم. این پاساژ هم خودش یه دنیایی هست. جلوی پاساژ رو طوری گلکاری کرده بودن که از دور مثل فرش بود.

گلگاری های بیرون مرکز خرید GUM

 

رستورانی که ما دنبالش بودیم و تعریفش رو توی سایت Tripadvisor خونده بودیم توی طبقه سوم این پاساژ و اسمش Stolovaya №57 بود که پیدا کردنش کار سختی نبود چون جلوش یه صف حسابی از مشتریاش بودن.

رستوران Stolovaya №57 در طبقه سوم مرکز خرید GUM

 

وقتی وارد رستوران میشید اول باید سینی و بشقاب و قاشق و این چیزها رو بردارید. در گام بعدی دسرهای رنگارنگی هستن که به شما چشمک میزنن و سالاد، بعدش آبمیوه و نوشیدنی، در گام بعد غذای اصلی، و آخرا سوپ و نون و این جور چیزا. در نهایت صندوقدار سینی شما رو میبینه و فاکتور و پرداخت هزینه. این نکته رو بگم که قیمت تمامی غذاها جلوشون و روی قفسه ها درج شده. ما برای نهار کتلت گوشت روسی با برنج، جوجه سرخ شده با پوره سیب زمینی، دوغ، و دسر ردبری گرفتیم که کیفیتش خوب بود.

نهار روز اولمون در مرکز خرید GUM

 

بعد از خوردن غذا گشتی در پاساژ و طبقات مختلف اون زدیم، چون از قبل خبر از قیمت های نجومی مغازه ها داشتیم، زحمت پرسیدن قیمت و ورود به مغازه ها رو حتی از سر کنجکاوی به خودمون ندادیم.

مرکز خرید GUM که برندهای معروفی توش شعبه دارن

 

از پاساژ بیرون اومدیم. حالا با انرژی مضاعفی که گرفته بودیم راهی سنت باسیل شدیم. چند دقیقه ای جلوش واستادیم و حسابی نگاه کردیم. دیدن داخل کلیسا نیاز به بلیط داره ولی ما قصد دیدن نمای داخلی این کلیسا رو نداشتیم و بیشتر دوست داشتیم از بیرون ببینیمش. ورود به محوطه سنت باسیل نیاز به بلیط نداره، یعنی شما می تونید از نزدیک نمای بیرونی اون رو ببینید و دورش بچرخید. ما هم وارد محوطه شدیم، و زیر درختی که سایه خنکی در کنار این بنای زیبا ایجاد کرده بود، نیم ساعتی نشستیم و خیره به زیبایی هاش شدیم.

نمای سنت باسیل از زیر درختی که توی سایه اش نشسته بودیم

 

تا حدود 3.30 اونجا بودیم و بعدش باید میرفتیم سمت موزه تاریخ ملی. ورودی این موزه 300 روبل هست. ولی ما فقط از نمای بیرونی اون دیدن کردیم.

نمایی از موزه تاریخ ملی

 

سمت راست این موزه کلیسای کازان قرار داره.

کلیسای کازان

 

برنامه بعدی ما رفتن به پارک پیروزی(Park Pobedy) بود، برای همین از کنار کلیسای کازان راهی شدیم تا به ایستگاه Ploschad' Revolyutsii (خط3-آبی پررنگ) برسیم. برای گشت توی میدان سرخ و بناهای این قسمت و GUM باید دست کم 1 ساعت در نظر بگیرید. اگر میخواید داخل موزه ها و بناها رو هم ببینید 1:30 دیگه بهش اضافه کنید.

کلیسای دیگری در جلوی ورودی ایستگاه مترو Ploschad' Revolyutsii

 

سوار مترو شدیم و در ایستگاه Park Pobedy (خط3-آبی پررنگ) پیاده شدیم و رفتیم سمت پارک. این پارک برای گرامیداشت پیروزی روسیه در جنگ جهانی دوم ساخته شده. از ابتدای پارک تا انتهای اون پر از نمادهای مختلف هست. سمت راست پارک آبنما و فواره هست (1418 فواره که نماد تعداد روزهای جنگ جهانی دوم هست) و سمت چپ مجسمه های افراد مشهور و یا نمادهایی از جنگ

فواره های پارک آزادی

 

انتهای پارک موزه یادبود جنگ جهانی دوم هست که جلوش یک ستون به ارتفاع حدودا 142 متر قرار داره (دقیقا 141.8 متر) که روش نوشته ها و نمادهایی از صحنه های جنگ حک شده. در پای ستون مجسمه جرج سوار بر اسب هست که سر یه اژدها رو قطع کرده، در بالای ستون مجسمه Nike خدای پیروزی هست و دو تا فرشته شیپور به دست هم دو طرفش قرار دارن

Nike الهه پیروزی در بالای ستون

 

نمادهای پارک پیروزی

 

نمادهای پارک پیروزی

 

دروازه پیروزی

 

برای بازدید از پارک حدودا 45 دقیقه کفایت می کنه ولی اگر قصد دیدن موزه داخل پارک رو هم دارید حدودا 1 ساعت هم برای اون وقت در نظر بگیرید. بعد از گشت زدن توی پارک چون خسته بودیم تصمیم گرفتیم برای استراحت به هتل برگردیم و در عوض شب بیایم بیرون تا بتونیم میدان سرخ و بخصوص سنت باسیل رو توی شب هم ببینیم. بعد از کمی استراحت کردن در هتل، حدود ساعت 9 شب راهی ایستگاه Partizanskaya و سوار مترو شدیم و توی ایستگاه Ploschad' Revolyutsii که تقریبا پشت مرکز خرید GUM هست پیاده شدیم. وقتی از ایستگاه خارج شدیم بصورت کاملا تصادفی سر از تئاتر بولشوی در آوردیم که در شب واقعا نمای زیبایی داشت.

تئاتر بولشوی

 

این بار از سمت دروازه کنار موزه تاریخ ملی میخواستیم وارد میدان سرخ بشیم. قبل از این دروازه نقطه صفر مسکو هست که مردم میرن توش وامیستن و سکه ای از پشت سرشون پرت می کنن!

نقطه صفر

 

چون شب بود اینجاها خیلی خلوت بود و صفای دیگه ای داشت بخصوص نورپردازی شب این میدون واقعا زیباست و اصلا هم حس نمیکنید شبه از بس همه جا روشنه. واقعا حیفه که دیدنش رو در شب از دست بدید.

میدان سرخ در شب

 

یه کمی که دور زدیم گرسنمون شد و تصمیم گرفتیم بریم برای خوردن غذا به خیابان Nikolskaya در امتداد GUM. این دفعه فست فود subway رو انتخاب کردیم و 3تا ساندویچ ناگت مرغ با نوشابه و آب معدنی گرفتیم. کیفیتش و مزش خوب بود و راضی کننده.

فست فود Subway

 

ساندویچهایی که از فست فود Subway خریدیم

 

بعد از خوردن غذا دوباره راهی میدان سرخ شدیم، اونقدر اونجا موندیم تا پلیس اومد و گفت "آقا تشریف ببرید خونه تون!" فکر کنم حدود 12 بود که چند تا ماشین پلیس اومدن توی میدون و از توریستها خواستن که محل رو ترک کنن. از خیابان Nikolskaya که به سمت متروی Ploschad' Revolyutsii میرفت به راه افتادیم، وارد ایستگاه مترو شدیم و به سمت هتل رفتیم.

راهنمای قطارهای مترو

 

بالای در واگن بعضی از متروها یه صفحه LCD هست که هم مسیر رو نشون میده و هم اسم ایستگاه فعلی و بعدی رو مشخص میکنه. بعضی متروها هم یه سری LED داشتن که بالاش اسم ایستگاه نوشته شده بود و وقتی LED اون ایستگاه روشن میشد یعنی اونجا هستید، که این مترو هر دو تا رو داشت. البته بیشتر متروهای مسکو راهنمای انگلیسی نداشتن.

هزینه های امروز: 1000روبل ورودی کرملین (2 نفر)+920روبل نهار+50روبل موز (2تا)+1170روبل شام = جمعا 3140 روبل

روز سوم:

روز آخر سفرمون در مسکو بود و باید چند تا جای مهم دیگه رو بر اساس برنامه میدیدیم. صومعه نوودویچی اولین جایی بود که باید میرفتیم. از ایستگاه Partizanskaya سوار مترو شدیم و در ایستگاه Kievskaya پیاده شدیم. این ایستگاه به نظرم قشنگ ترین ایستگاه مترو تو مسکو هست و واقعا مثل موزه هستش.

ایستگاه Kievskaya

 

داخل ایستگاه Kievskaya که در حد موزه بود (این ایستگاه تقاطع خطوط 3 و4 و 5 هست)

 

بعد از گشت توی ایستگاه ازش خارج شدیم و به سمت راست حرکت کردیم تا به ایستگاه مارشروتکا برسیم. خط های مختلفی مثل 525m، 394m و 329m به سمت مقصد ما میرفتن که ما سوار یکشون شدیم و تقریبا روبه روی صومعه پیاده شدیم و بعد از حدود 20 دقیقه پیاده روی به در ورودی صومعه رسیدیم.

پلی که دو طرف رودخونه رو به هم وصل میکرد و در دورست یکی از ساختمانهای هفت خواهران مسکو

 

پیشنهاد میکنم این مسیر رو انتخاب نکنید و تا جای ممکن از مترو استفاده کنید. اونجا بلیط ورودی به مبلغ 300 روبل برای هر نفر رو تهیه کردیم و وارد شدیم. بعد از چند دقیقه متوجه شدیم کل قبرها و نمادهای محوطه در دست تعمیر و بازسازی هست. داخل محوطه یه کلیسای زیبا هم هست که وقتی رفتیم سمتش دیدیم جلوی درش حسابی شلوغه. متوجه شدیم که کشیش اعظم اونجا هست و الان داره از کلیسا خارج میشه، برای ما که تا حالا همچین صحنه ای رو ندیده بودیم جالب و هیجان انگیز بود، همه دورش جمع شده بودن و بعضی ها میومدن جلو دستش رو میبوسیدن. خلاصه کشیش اعظم از کلیسا خارج شد و بعدش به مردم عادی اجازه دادن که از داخل کلیسا بازدید کنن. این شانس خیلی خوبی برامون بود، چون قبلا شنیده بودیم اجازه ورود به این کلیسا داده نمیشه و احتمالا اون ساعت و روزی که ما اونجا بودیم، از روی خوش شانسی تونستیم داخلش رو ببینیم.

کشیش اعظم کلیسا

 

نمای داخلی کلیسا

 

نمای بیرونی یکی از ساختمان های داخل محوطه

 

نمای بیرونی کلیسا

 

یکی دیگر از ساختمان های داخل محوطه

 

دنبال قبر آقای بوریس یلتسین بودیم ولی هر چی گشتیم چیزی پیدا نکردیم و احتمال دادیم در حال مرمت و بازسازی باشه. حدود 2 ساعت رو صرف صومعه و محوطه اش کردیم. برنامه بعدی بازدید از کلیسای مسیح منجی بود، باید به ایستگاه Sportivnaya (خط1-قرمز) میرفتیم، بعد از حدود 15 دقیقه پیاده روی پیداش کردیم. سوار مترو شدیم و تو ایستگاه Kropotkinskaya (خط1-قرمز) پیاده شدیم. وقتی از در ایستگاه بیرون اومدیم بلافاصله کلیسای بزرگ مسیح منجی سمت راستمون بود، و در سمت چپمون هم مجسمه الکساندر دوم.

مجسمه الکساندر دوم

 

کلیسا خیلی بزرگ و با ابهتی بود. گنبد بسیار عظیمی داشت و دور تا دورش از مجسمه های برنزی پر بود. از سمتی که ما وارد شده بودیم جلوی کلیسا مجسمه الکساندر دوم قرار داشت که اون هم خیلی با ابهت و زیبا بود. ما از بستنی فروشی جلوی کلیسا دو تا بستنی گرفتیم و تو سایه درختای نزدیک مجسمه الکساندر نشستیم و رو به کلیسا از دیدن محیط اطراف و آسمون زیبا و خوردن بستنی لذت بردیم.

بدون شرح!

 

چند دقیقه ای استراحت کردیم و عازم سمت مقابل شدیم تا سمت دیگه کلیسا رو ببینیم. از پله ها که بالا رفتیم تازه متوجه شدیم بیشتر توریست ها اینجا هستن! این سمت خیلی شلوغ بود.

کلیسای مسیح منجی

 

بازدید این قسمت نیم ساعت بیشتر وقت نمیخواد ولی اگر میخواید نمای داخلی اون رو هم ببیند این زمان رو به حدود 1:30 افزایش بدید. ما برنامه ای برای دیدن داخل کلیسا نداشتیم. جلوی کلیسا پلی هست که از روی خیابون و رودخونه جلوی اون رد میشه، بالای پل هم نمای خیلی زیبایی داشت. ما به سمت نماد پیترکبیر راه افتادیم و بعد از حدود 20 دقیقه به نزدیکیش رسیدیم ولی چون دورش محصور هست نمیشه زیاد بهش نزدیک شد، این نماد تشکیل شده از چند تا کشتی کوچیک که روی همدیگه و داخل امواج دریا هستن که در بالای همه اینها یک کشتی بزرگ هست که داخلش پیترکبیر دست به سکان ایستاده.

نماد پیترکبیر

 

اون سمت رودخونه دو تا پارک هست. یکیش که خیلی هم مشهوره پارک گورکی هست که ما وقت نداشتیم بریم برای دیدنش ولی اگر میخواید برید و ازش استفاده کنید حدود 2 الی 3 ساعت براش وقت بگذارید. بعد از کمی استراحت روی دیواره رودخونه، راهی مترو شدیم. برای رفتن به نزدیک ترین ایستگاه مترو که Polyanka بود اول باید سوار اتوبوس میشدیم، بنابراین در امتداد رود مسکو به سمت خیابان Bolshaya Polyanka راه افتادیم. اونجا با راهنمایی یه آقای جوون سوار اتوبوسی شدیم که به سمت مترو می رفت.

بلیط 50 روبلی برای هر کدوم باید تهیه می کردیم که خود راننده اونها رو میفروخت. ضمنا بلیط های مترویی که قبلا خریده بودیم اینجا کاربرد داشت ولی چون ما همه اش رو استفاده کرده بودیم، دیگه باید به نرخ آزاد بلیط میگرفتیم! اتوبوس بعد از 10 دقیقه به ایستگاه Polyanka (خط9-طوسی) رسید و ما با دیدن تابلوهای راهنما فهمیدیم باید پیاده بشیم. با نشون دادن انگشت دو تا بلیط مترو خریدیم، برای عوض کردن خط در ایستگاه Arbatskaya (خط3-آبی پررنگ) پیاده شدیم و برگشتیم هتل.

یکی از نمادهای ایستگاه Polyanka (خط9-طوسی)

 

ما صبح خیلی خسته شده بودیم برای همین ترجیح دادیم که برگردیم هتل و کمی استراحت کنیم و بعدش بریم پارک-موزه فضایی. برای رفتن به پارک فضایی از ایستگاه Partizanskaya باید به خط 3-قهوه ای میرفتیم و از اونجا به خط 6-نارنجی، ما هم از فرصت استفاده کردیم و چند تا ایستگاه مترو که توی مسیر بودن رو دیدیم.

ایستگاه Komsomolskaya

 

3 عکس از ایستگاه بسیار زیبای Komsomolskaya (خط5-قهوه ای)

 

ایستگاه Prospekt Mira

 

3 عکس از ایستگاه Prospekt Mira (تقاطع خط5-قهوه ای و 6-نارنجی)

 

حدودا ساعت 6.30 به ایستگاه VDNKh (خط 6-نارنجی) رسیدیم. داخل این پارک، موزه فضایی مسکو هم قرار داره که روی اون یه ستون فلزی بلند و در بالاش یه موشک هست.

نماد اصلی پارک که ستون بسیار بلند و یک موشک در بالای اون هست

 

در محوطه پارک هم مجسمه فضانوردای مشهور روسی که گل سرسبدشون یوری گاگارین هست قرار داره. کمی جلوتر مجسمه هایی از سیاره های منظومه شمسی هستش و اگر باز هم جلوتر برید دو تا کره بزرگ هست که روی یکیش صور فلکی رو حک کردن که خیلی قشنگه. بازدید این پارک زیبا دست کم 1 ساعت زمان میخواد و اگر میخواید موزه رو هم ببینید 1:30 بهش اضافه کنید.

کره فلزی بزرگی که صور فلکی روی اون نقش بسته بود

 

همونجا اگر به سمت چپتون نیم نگاهی بندازین یه کلیسای خوشگل رو میبنین. با رنگ قرمز و گنبدهای سیاه که ستاره های طلایی روی گنبد از دور خودنمایی میکنه. دیدن این کلیسا توی برنامه ما نبود ولی چون خیلی خوشمون اومده بود و متفاوت بود رفتیم سمتش. واقعیت اینه که حتی اسمش رو نمی دونستیم و بعدا که تو اینترنت سرچ کردیم متوجه شدیم اسمش Khram Tikhvinskoy Ikony Bozhey Materi v Alekseevskom هست.

کلیسای زیبای نزدیک پارک فضایی در سمت دیگر خیابان

 

بعد از دیدن کلیسا دوباره برگشتیم توی پارک که متوجه شدیم پشت موزه فضایی یه دروازه بزرگ هست و صدای موزیک میاد، با اینکه هوا داشت تاریک میشد حس کنجکاوی مون ترغیبمون کرد که بریم سمت صدا! هر چی جلوتر میرفتیم جمعیت بیشتر و شلوغ تر می شد. وقتی رسیدیم با انبوهی از جمعیت مواجه شدیم که غریب به اتفاق دختر و پسرهای جوون روس بودن.

دروازه VDNH

 

بیرون محوطه اصلی گروههای موزیک کوچیکی بودن که آهنگ میزدن. با اینکه هوا داشت تاریک تر میشد ولی دلمون نیومد محوطه داخل رو از دست بدیم، از دروازه گذشتیم و به سمت ساختمون اصلی حرکت کردیم. دو سمت محوطه فواره های آب بود و در انتهای محوطه ساختمون زیبا و بزرگی بود.

ساختمان اصلی محوطه

 

اینجا اسمش VDNH و یک بنای تاریخی و معماری هست و محل برگزاری رویدادها، نمایشگاه های مختلف. با اینکه نشد کامل همه جاش رو ببینیم با نزدیک شدن به ساعت 9:30 و شنیدن صدای رعد و برق، راهی ایستگاه مترو شدیم، موقع برگشت خیلی خوشحال و شارژ بودیم با اینکه شب بود و قاعدتا باید خسته باشیم! دلیلش قرار گرفتن توی یه محیط شاد بود و سرایت شادی روس ها به ما! محوطه VDNH خیلی بزرگه و همونطوری که گفتم وقت نشد ما همش رو ببینیم. شاید اگر 2 ساعت بیشتر زمان داشتیم میتونستیم هم کل محوطه رو ببینیم و هم سری به پارک بازی مجاورش بزنیم.

برای برگشت به ایستگاه مترو VDNKh رفتیم، چون خط مستقیم به هتل نداشت، اول در ایستگاه prospect Mira پیاده شدیم و از اونجا رفتیم به ایستگاه Kurskaya و بعدش به ایستگاه Partizanskaya رفتیم. برای شام دوباره به دوستان تاجیکی سری زدیم، ولی غذامون رو گرفتیم تا در هتل بخوریم. چون باید شب وسایلمون رو هم جمع می کردیم برای همین سریع رفتیم سراغ هتل و ضمن خوردن شام وسایل رو جمع کردیم تا صبح کاری نداشته باشیم.

هزینه های امروز: 140 روبل مارتروشکا+600روبل ورودی صومعه(2نفر)+200روبل بستنی+100روبل بلیط اتوبوس+200روبل بلیط مترو+390روبل شام = جمعا 1630روبل

روز چهارم:

بلیط مسکو-سن پترزبورگ ما برای ساعت 8:25 صبح بود. چون فاصله هتل تا فرودگاه زیاد بود ترجیح دادیم از تاکسی استفاده کنیم. هوا کاملا روشن بود برای همین تصمیم گرفتیم خودمون دوباره بریم سمت ایستگاه مترو Partizanskaya تا یه تاکسی پیدا کنیم. با نزدیک شدن به اونجا چند تا راننده اومدن سراغمون که با چک و چونه مجدد این بار رو 1500 روبل به توافق رسیدیم و راهی فرودگاه شدیم. حدود 6:30 رسیدیم فرودگاه و کارهای اولیه خیلی سریع انجام شد.

فاصله هوایی دو شهر کمتر از 1.5 ساعت هست و خیلی سریع میرسید ولی هواپیماش زیاد راحت نبود و هیچگونه پذیرایی رایگانی هم نداشت. توی سایت فرودگاه سن پترزبورگ که اسمش Pulkovo هست، نوشته شده بود هزینه تاکسی تا منطقه Petrogradskaya که هتل ما در اون منطقه بود، 1000 روبل هست. ما چون وقت زیادی داشتیم تصمیم گرفتیم با اتوبوس و مترو بریم هتل. همون دم در اتوبوس هایی بود که تا نزدیکترین ایستگاه مترو یعنی Moskovskaya میرفتن. اتوبوس های شماره Bus 39E و 39 و 39Ex در این مسیر هستن. در اتوبوس های سن پترزبورگ خانومهای سن بالایی هستن که وظیفه فروش بلیط رو دارن، ما هم دو تا بلیط به مبلغ هر کدوم 30 روبل خریدیم و سوار شدیم و بعد از حدود 30 دقیقه به ایستگاه مترو رسیدیم. به سمت ایستگاه مترو رفتیم و جهت تهیه بلیط اقدام کردیم. بلیط های سن پترزبورگ به شکل ژتون و سکه ای هستن به قیمت 35 روبل، دو تا ژتون خریدیم و از گیت رد شدیم. وقتی از پله برقی پایین اومدیم با یه ایستگاه کاملا معمولی روبه رو شدیم که اصلا قابل مقایسه با ایستگاه های مسکو نبود، ولی اینجا هم برای ما یه تجریه جالب داشت. ایستگاه متروی Moskovskaya سر و ته بسته بود، مثل یه سالن بزرگ با تعداد زیادی در، که همه درهاش هم بسته بودن! ما هم مثل بقیه نزدیک یکی از درها موندیم تا ببینیم چی میشه. با نزدیک شدن قطار و توقفش درهای ایستگاه باز شدن و همزمان درهای قطار هم باز شد و افراد میتونستن سوار و یا پیاده بشن.

داخل ایستگاه Moskovskaya و درهای بسته ی اون (خط 2-آبی)

 

مقصد ما ایستگاه Petrogradskaya (خط 2-آبی) بود تا از اونجا به خیابون Bolshoy بریم که هتلمون توش بود. خیلی سریع به مقصد رسیدیم و از ایستگاه بیرون اومدیم. Bolshoy دو تاخیابان یکطرفه هستن که به موازات هم قرار دارن و توش پر از کافه و رستوران و فروشگاه هست.

نمایی از خیابان Bolshoy

 

از ایستگاه مترو تا هتل حدود 10 دقیقه پیاده راه بود که رفتیم و با پرس و جو هتل رو پیدا کردیم. ما چون اولش کمی از ظاهر هتل حالمون گرفته شده بود عکسی نگرفتیم، و روزهای آینده هم یادمون رفت عکسی بگیریم. ما حدود ساعت 12 ظهر رسیدیم و بلافاصله پذیرش شدیم و همون موقع گفتن که ساعت خروج در روز آخر حداکثر 11 ظهر هست. توی این چند روز 3 تا خانوم مختلف در پذیرش اونجا دیدیم که هر سه شون خوش برخورد بودن و سعی می کردن کمک کنن با اینکه انگلیسی اصلا بلد نبودن.

بعد از کمی استراحت باید به برنامه امروز میرسیدیم ولی قبل از هر کاری باید برای نهار یه چیزی میخوردیم. من قبلا در مورد فست فودهای روسی سرچ کرده بودم و میدونستم فست فودهای زنجیره ای Teremok (به روسی Теремок ) غذاهای با کیفیت و قیمت مناسب دارن. خوشبختانه یکی از اونها نزدیک هتلمون بود. رفتیم اونجا و دو تا پنکیک، یه سوپ و دو تا نوشابه سفارش دادیم. که واقعا خوشمزه بود. معمولا توی هر رستوران یا فست فودی یه نفر هست که انگلیسی تا حدودی بلده و کمکتون میکنه، علاوه بر این منوی انگلیسی هم دارن که خیلی توی انتخاب کمکتون می کنه و بعضی وقتها باید بهشون بگین تا منوی انگلیسی رو بهتون بدن.

منوی عکسی فست فود ترموک در بالای پیشخوان همراه با قیمت

 

بعد از نهار باید میرفتیم برای بازدید از جزیره زایچی و تور کشتی در رودخانه نوا. تا یادم نرفته بگم که باغ وحش لنینگراد هم نزدیک جزیره هست ولی از اونجایی که همسرم بخاطر مهربونی بسیار، طاقت دیدن حیوونها رو تو قفس نداشت، ازش چشم پوشی کردیم. برای رفتن به جزیره زایچی باید به تقاطع خیابان های Lenina St و Bolshoy میرفتیم و از اونجا با اتوبوس A6 یا مارشروتکا K-30 در ایستگاه Gor'kovskaya Station پیاده میشدیم. با اتوبوس هزینه 30روبل و با مارشروتکا 40 روبل میشد که چون مارشروتکا زودتر اومد ما سوارش شدیم و کرایه را نقدا به راننده دادیم. مشهورترین بنای داخل جزیره زایچی، کلیسای پیتر و پل هست که البته این جزیره رو به همین اسم هم میشناسن.

کلیسای پتروپاول

 

خرگوشای شیطون جزیره زایچی

 

توی محوطه اونجا چند تا مجسمه خرگوش هم هست که شنیدم اسم جزیره خرگوشها هم روش گذاشتن. کلیسای پتروپاول قدیمی ترین کلیسای سن پترزبورگ هست و زمانی مرتفع ترین کلیسای ارتودکس بوده. در بالای برج ناقوس اون، فرشته ای قرار داره که صلیبی رو توی دستش گرفته(فرشته یکی از مهمترین نمادهای سن پترزبورگ هست). گشتن داخل جزیره حدود 1:30 زمان نیاز داره، ولی اگر میخواید داخل کلیسا و موزه های داخل مجموعه رو ببینید 2 ساعت دیگه بهش اضافه کنید.

ما یه دور کامل توی محوطه زدیم و بعدش برای خرید تور کشتی عازم شدیم. ما رفتیم سراغ فروشنده بلیط تور کشتی که با شنیدن اینکه اولین قایق ساعت 7 راه میفته نا امید شدیم. چون ساعت حدود 5.5 بود. تصمیم گرفتیم از جزیره خارج بشیم و جای دیگه ای دنبال تور کشتی بگردیم. جایی که ما اول رفتیم بلیط بخریم با عدد 2 مشخصه. در نهایت در نقطه مقابل جزیره تورهای کشتی دیگه رو پیدا کردیم. برای تور کشتی دو تا مسیر هست که توی نقشه مشخصه.

مسیرهای تور کشتی در دو رنگ قرمز و آبی مشخصه که ما رنگ قرمز رو انتخاب کردیم

 

بیشتر مسیر برای هر دو تا خط آبی و قرمز مشترکه، ما مسیر بلندتر که حدود 1.5 ساعت طول میکشید رو به مبلغ 500 روبل انتخاب کردیم و سوار شدیم. کشتی که در واقع یک قایق بزرگ بود، دو تا بخش داشت، یه بخش سرپوشیده و یه بخش روباز که تمامی مسافرا توی همین بخش روباز می نشستن. مسیر 1.5 ساعتی به سرعت برق و باد گذشت و کشتی ما رو همونجا که سوار کرده بود پیاده کرد. نمادها و ساختمونهایی که تو مسیر دیدیم اونقدر زیاد بود که اصلا نمی دونم کدوم رو بگذارم اینجا. به همین یه عکس اکتفا می کنم.

کشتی پهلو گرفته در رود نوا که به عنوان رستوران استفاده می شه

 

رو به روی جزیره یه پارک بود که داخلش ایستگاه متروی Gor'kovskaya (خط 2-آبی) قرار داره، هنوز وقت داشتیم برای همین سوار مترو شدیم و تو ایستگاه Gostiny Dvor (تقاطع خطوط 2-آبی و 3-سبز) پیاده شدیم تا بریم سمت هرمیتاژ. وقتی از ایستگاه بیرون اومدیم واقعا مات و مبهوت شدیم. توی خیابون نفسکی بودیم و همه چیز زیبا بود. ساختمون های سن پترزبورگ زیبا تر از مسکو بودن. وقتی از ایستگاه خارج شدیم دقیقا روبه روی کلیسای کازان بودیم. خورشید داشت غروب میکرد و نور طلایی اون افتاده بود روی مجسمه ها و کلیسا، کنار خیابون یه آقا و خانوم داشتن با تمام توان موسیقی اسکاتلندی میزدن، این شادی و شلوغی به ما انرژی مضاعفی داد.

نوازندگان موسیقی اسکاتلندی

 

یه چند دقیقه ای محو موسیقی و فضا شدیم و بعدش برای اینکه از نزدیک کلیسا رو ببیینم به راه افتادیم. بازدید از این کلیسا رایگانه ولی در اون ساعت درها بسته بودن.

کلیسای کازان

 

داخل خیابون نفسکی به سمت هرمیتاژ به راه افتادیم. ما از سمت طاق پیروزی وارد شدیم، نزدیک هرمیتاژ که شدیم زیر طاق پیروزی یه آقایی داشت ساکسیفون میزد. صدای موسیقی زیباش با غروب آسمون رنگی و میدان کاخ و هرمیتاژ، خیلی عالی شده بود.

غروب زیبا و طاق پیروزی

 

چند دقیقه ای جلوش موندیم و به موسیقی گوش دادیم و بابت تشکر مبلغی توی جعبه سازش گذاشتیم به سمت میدان راه افتادیم. وسط این میدون ستون الکساندر قرار داره که از سنگ گرانیت یکدست تراشیده شده.

در جلوی عکس طاق پیروزی، بعد ستون الکساندر و در انتها موزه هرمیتاژ

 

دو سمت طاق پیروزی ساختمان سابق ستاد ارتش هست که الان تبدیل به موزه شده و خود طاق پیروزی هم برای گرامیداشت پیروزی روسیه بر فرانسه در جنگ سال 1812 ساخته شده. مهمترین بنای دور این میدون هم موزه هرمیتاژ هست. ما توی میدون دوری زدیم و اطراف رو دیدیم تا هوا تاریک شد. برای خوردن غذا هم به یکی از فست فودهای نزدیک همونجا رفتیم و غذا خوردیم.

دیگه حسابی هوا تاریک شده بود و باید برمیگشتیم هتل. برای برگشت باید از اتوبوس برقی خط 1 در خیابان نفسکی استفاده می کردیم. به نزدیکترین ایستگاه رفتیم و منتظر موندیم بعد حدود 5 دقیقه اتوبوس اومد. شبها فاصله اومدن وسایل نقلیه زیاد میشه و اگر کمی بدشانس باشین باید نیم ساعتی منتظر بمونین.

هزینه های امروز: 1500روبل تاکسی تا فرودگاه+120روبل اتوبوس+210روبل مترو+770روبل نهار+1000روبل تور کشتی+620روبل شام = جمعا 6220 روبل

 

نویسنده هادی حجتی

جهت مطالعه ادامه سفرنامه کلیک کنید