زاهدان zahedan

زاهدان یکی از کلان شهرهای ایران و مرکز سیستان و بلوچستان است که به دلیل مرزی بودن از شرایط جغرافیایی و نظامی خاصی برخوردار است که از شرق با کشورهای پاکستان و افغانستان هم مرز است و راه آهن پاکستان از مرز میرجاوه وارد ایران میشود.و همانند همه شهرهای مرزی ایران مورد کم لطفی قرار گرفته.
از جاذبه های داخل شهر میتوان مسجدمکی و بازار رسولی و بازار استوک رو نام برد.
و از جاذبه های خارج از شهر .روستا و غار لادیز.تالاب هامون.چشمه آب معدنی. قلعه لادیز. نام برد.
آب و هوای زاهدان بیشتر گرم و خشک است ودر فصل سرما شبهای سردی دارد.
ما زمستان سفرکردیم و تو روز هم واقعا سرد بود.
و به نظرم بهترین سوغات زاهدان ادویه های تندوتیز مشهورشونه.
بیشتر مردم زاهدان بلوچی هستند و به زبان بلوچی گویش سرحدی صحبت میکنند.
و صنایع دستی مشهور این شهر سوزن دوزی و آینه کاری می باشد.
و غذای مشهور منطقه تباهک و تنورچه است.

زاهدان شهر نسبتا تازه تاسیسی است . یعنی از حدود نود سال قبل بر جای یک روستا به نام دز آب یا دزد آب ، به تدریج شهر زاهدان شکل گرفته است . به علت موقعیت جغرافیایی خاص زاهدان در نزدیکی مرز پاکستان و افغانستان ، در دوره رضا شاه با انتقال ادارات دولتی به این شهر زمینه جذب مهاجران به این محل مهیا شد و شهر به نام زاهدان تغییر نام یافت و به تدریج وسعت یافت به گونه ای که اکنون بیش از پانصد هزار نفر جمعیت دارد .
جمعیت زاهدان را عمدتا دو قوم بلوچ و سیستانی تشکیل داده اند . مردان بلوچ که از هم وطنان اهل سنت ما هستند عموما از لباسهای محلی استفاده می کنند که شبیه دشداشه ( لباس عربی ) است و خیلی نزدیک به پوشش اهالی پاکستان می باشد . در زاهدان ، دوقوم بلوچ و سیستانی با تفاهم و دوستی در کنار یکدیگر زندگی می کنند و اصولا فرهنگ مردمی سیستان و بلوچستان بر پایه سادگی و عطوفت و مهمان نوازی استوار است

زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان است. برای رسیدن به زاهدان میتوان از اتومبیل، اتوبوس یا هواپیما استفاده کرد. سفر کاری دو روزه ای به این شهر داشتم که گشتی هم در شهر زدم. قیمت اجناس در زاهدان بسیار مناسب است بخصوص لوازم ورزشی، ادویه و قهوه و شکلات. چهارراه رسولی محل بسیار جذابی است که حتی اگر قصد خرید ندارید هم تماشای مغازه ها و اجناس رنگارنگ ان جذاب است. جاذبه اصلی زاهدان مسجد جامع مکی است که به سبک مساجد ترکیه ساخته شده است. موزه پست و ارتباطات، تالاب هامون، روستای تمین و ... نیز از جاذبه های این شهر هستند. ما از مسجد مکی دیدن کردیم و طلبه های مسجد با روی باز داخل مسجد را نیز به ما نشان دادند. مردم زاهدان بسیار مهربان و خونگرم هستند و همه جا شما را راهنمایی و کمک خواهند کرد. این شهر مانند سایر شهرهای این منطقه پیشرفت زیادی که شایسته یک مرکز استان است را نکرده است و تعداد مراکز تفریحی، رستورانها، پارکها و ... خیلی کم است. از صنایع دستی این منطقه میتوان سوزن دوزی و ایینه دوزی را نام برد. اگر به زاهدان سر زدید غذاهای محلی مانند تنورچه و قابلی پلو (که در اصل غذایی افغانیست) را امتحان کنید.

بعضی وقتا بی هدف سفر کنین.اونم لذت خودشو داره.
زاهدان شهر بزرگش نیست ولی زیبایی های خودشو داره. بازارهای شلوغ پر از اجناس بومی و خارجی. چیزایی که هیچ جا نمیتونین پیداش کنین. مردم خون گرم که خسته نمیشن از توضیح دادن. من چهارراه رسولی رو خیلی دوست داشتم دلم میخواست با تک تک مغازه دارا صحبت کنم.هیچکدومشون ناراحت نمیشن وقتی از مغازه شون با یه تشکر میری بیرون چون معتقدن روزی دهنده یکی دیگست.مرسی زاهدان