دانشمندان باقی‌مانده‌ی غذایی 8000 ساله را کشف کردند که نشان می‌دهد انسان‌های عصر نوسنگی ناهار چه می‌خوردند! اگر برای شما هم جالب است بدانید غذای این انسان‌های باستانی چه بوده است، تا انتهای این مطلب همراه لست‌سکند باشید.
پژوهشی که روی اسیدهای بسیار چرب ماهی‌ای انجام شده که در خُرده‌ریزهای سفالی کشف شده است، دریچه‌ی جدیدی به روی فهم انسان از رژیم غذایی مردمان جنوب شرقی اروپا در عصر نوسنگی (Neolithic Age) گشوده است.
پژوهشگران دانشگاه بریستول (University Of Bristol) بینش تازه‌ای در مورد عادات غذایی انسان‌های عصر نوسنگی، که 8000 سال پیش در جنوب شرقی اروپا، در حاشیه‌ی رود دانوب (Danube) زندگی می‌کردند، به دست آورده‌اند.
در مطالعه‌ای که در مجله‌ی بررسی‌های رویال سوسایتی بی (Proceedings of the royal society B) چاپ شد، بیش از 200 خُرده سفال 8000 ساله مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و نشان داد دورانی که فکر می‌کردند رژیم غذایی آن بر پایه‌ی گوشت و لبنیات باشد، در واقع از آنچه قبلاً تصور می‌شد بیشتر مصرف ماهی را نشان می‌دهد.
این کشف باعث به دست آمدن فهم بیشتری از زیرمجموعه‌ی انسان‌های عصر نوسنگی و آن چیزی که واقعاً به عنوان غذا می‌خوردند، شده است. این انسان‌ها در منطقه‌ی دورازه‌های آهنین دانوب (Iron Gates region of the Danube) – منطقه‌ای در میان رومانیای امروزی و یوگوسلاوی، که اولین نشان‌های فرهنگ عصر نوسنگی در آن مشاهده شده - زندگی می‌کردند.
قبلاً باور بر این بود که در عصر نوسنگی – که از 12000 سال پیش شروع شد و پایان‌بخش عصر حجر (Stone Age) بود – انسان از رژیم غذایی ماهی‌خواری دوره‌ی میان‌سنگی (Mesolithic age) روی‌گرداند، چون کشاورزی خود را به عنوان جایگزینی قابل اعتماد به تثبیت رسانده و مسیر جدیدی برای تولید محصولات رژیم غذایی گوشتی و لبنی گشوده بود.
به این ترتیب، یافته‌های جدید (که توسط یک فرآیند تکنولوژیکی پیشرفته با نام طیف سنجی جرم کروماتوگرافی (Chromatography-mass spectrometry) انجام گرفته و نشان می‌دهد که اسیدهای چرب کشف شده از چه نوع مواد اورگانیکی حاصل شده‌اند) نقش مهمی در افزایش فهم ما از جزییات عملی تکامل انسان به عنوان یک گونه در این منطقه مکانی و زمانی خاص ایفا می‌کنند.
به نقل از دکتر لوسی کرامپ (Dr. Lucy Cramp)، سرپرست پژوهشی و استاد دانشکده‌ی انسان‌شناسی و باستان‌شناسی، «یافته‌ها نشان می‌دهد اکثر ظروف نوسنگی که مورد بررسی قرار گرفته‌اند، برای آماده‌سازی ماهی یا سایر منابع آبزی مورد استفاده قرار گرفته بودند.»
«این مساله کاملاً با قریب به همه‌ی مجموعه‌های ظروف کشاورزی گونه‌ی عصر نوسنگی (حدود 1000 خُرده ظرف) که قبلاً در سرتاسر اروپا مورد تحلیل و پژوهش قرار گرفت، تفاوت دارد. بقایای پُختن موادی مانند منابع خاکی (گاو/گوسفند/بز، و حتی گوزن)، حتی از مکان‌هایی در نزدیکی رودخانه‌های بزرگ یا کرانه در این ظروفِ پخت و پز مشاهده شده است.»
در حالی که ما خودمان، حتی با وجود کشاورزی پایدار و پرورش حیوانات خانگی، هنوز به صورت منظم ماهی مصرف می‌کنیم، احتمال بسیار کمی وجود دارد که انسان‌های عصر نوسنگی با آغاز آشنایی با مزایای بسیار زیاد یک منبع قابل اعتماد و مطمئن تولید مواد غذایی، به رژیم غذایی مبتنی بر آبزیان خود ادامه داده باشند. دکتر کرم (Dr. Cram) و همکارانش کاملاً مطمئن نیستند که چرا این شاخه از آدمیان عصر نوسنگی چنین کاری را انجام دادند، اما نظریاتی را مطرح کرده‌اند.
به عنوان مثال، جمعیت انبوه ماهی‌های خاویاری که در رودخانه‌ی دانوب حرکت می‌کردند محرک بالقوهی قدرتمندی برای ادامه دادن به عادات غذایی دوره‌های قبلی بوده است. پژوهشی که انجام گرفته، همچنین این ناهنجاری غذایی را نتیجه‌ی آمیزش فرهنگی میان مَردم اواخر عصر میان‌سنگی و اوایل عصر نوسنگی می‌داند که در طی این دوره‌ی گذار در حوالی منطقه‌ی دانوب زندگی می‌کردند.
با ظهور تکنولوژی‌های جدیدی که افراد می‌توانند با استفاده از آن، غذاهای پُخته، سوپ یا روغن تهیه کنند، شاید این ته‌مانده‌های ماهی که در این ظروف یافت شده‌اند، حاکی از تغییر در روش آماده‌سازی ماهی هم باشد. هر چند، دلیل اصلی هنوز ناشناخته است – و شاید تا ابد هم ناشناخته باقی بماند! نظر شما چیست؟ ایا اصلا به نظرتان مهم است که بدانیم این روند چگونه طی شده است؟ البته که برای باستان‌شناسان، دریافتن چنین حقیقتی از ارزش بسیار بالایی برخوردار است.
منبع: allthatsinteresting.com
