همین اول باید بگوییم که در هیچ جای دنیا، هیچ خانواده‌ای وجود ندارد که کاملاً شبیه دیگری باشد. هیچ دو شخصی هم کاملاً یکسان نیستند، اما تمام این موارد برای جنی و جیم دسموند و خانواده 34 شامپانزه‌ای آن‌ها جور دیگری معنا پیدا می‌کند، چون چیزی مشابه آن‌ها در دنیا نداریم. حتی چیزی که کمی، فقط کمی شبیه آن‌ها باشد! آن‌ها با همه فرق می‌کنند!
این تیم زن و شوهری، یکی از بنیان‌گذاران نجات و حفاظت از شامپانزه‌های لیبریا (LCRP ) هستند، تنها مکانی که در این کشور برای حفاظت از شامپانزه‌های یتیم وجود دارد (مکانی مقدس یا پناهگاه) . اکثر شامپانزه‌های نابالغی که تحت مراقب آن‌ها هستند، قربانی شکارچیان گوشت می‌شوند که شامپانزه‌های بالغ را به‌منظور استفاده غذایی می‌کشند و شامپانزه‌های کم سن و سال را برای تجارت غیرقانونی حیوانات خانگی به فروش می‌رسانند.
جنی می‌گوید : «هریک از این شامپانزه‌ها حداقل مادر خود را ازدست‌داده‌اند و به‌طورکلی تمام اعضای خانواده‌شان را نیز از دست خواهند داد چون هرچه بزرگ‌سالان در این گروه سنی قرار بگیرند توسط شکارچیان کشته می‌شوند و کم سن و سال‌ها هم که گیر می‌افتند .»
او می‌گوید تمام شامپانزه‌هایی که تحت مراقبت آن‌ها قرار می‌گیرند به‌شدت مجروح و زخمی هستند و آسیب‌دیده‌اند .
تقریباً 20 سال است که خانواده دسموند با پناهگاه بزرگ بوزینه و پریمات سر و کار داشته است ولی کمی توضیح لازم است تا ببینیم چه چیزی آن‌ها را به لیبریا رسانده است .
در دهه 1970 ، لیبریا میزبان یک پروژه آمریکایی درزمینه‌ی تحقیقات پزشکی بود که واکسن هپاتیت را بر روی شامپانزه‌ها امتحان می‌کرد بعد از اینکه مطالعه‌ی 30 ساله به اتمام رسید، شامپانزه‌هایی وجود داشتند که با انسان‌ها در تماس بودند و اهلی‌شده بودند، بنابراین دیگر نمی‌شد آن‌ها را به حیات‌وحش برگردانند، به همین منظور به گروهی از جزایر کوچک منتقل شدند و هرروز به آن‌ها آب و غذا داده می‌شد .
اما 10 سال بعد، بودجه برای مراقبت از شامپانزه‌ها تمام شد و این موضوع آغازی بود بر قحطی‌زدگی شامپانزه‌ها و از گرسنگی مردن آن‌ها. این مصادف با زمانی است که گروهی از بنیان‌گذارانی که توسط جامعه‌ی انسانی ایالات‌متحده آمریکا رهبری می‌شدند، برای جذب پول و افزایش آگاهی شروع به فعالیت کردند. در این شرایط خانواده دسموند از راه رسیدند و برای نگهداری از 66 شامپانزه اعلام آمادگی کردند. چیزی که به معنای یک ماه مدیریت بحران بود، به چیزی کاملاً متفاوت تبدیل شد.
کمی بعد از رسیدن آن‌ها، وقتی کلمه‌ی "پناهگاه" بر سر زبان‌ها افتاد، شامپانزه‌های جدیدی تحت حمایت آن‌ها قرار گرفتند. امروزه، آن‌ها از 34 شامپانزه مراقبت می‌کنند که 32 تای آن‌ها زیر 6 سال دارند.
جیم می‌گوید شبیه‌سازی شرایطی مانند آنچه شامپانزه‌ها در حیات‌وحش تجربه می‌کنند، خیلی مهم است. این یعنی تا سن 2.5 سالگی مراقبت 24 ساعته نیاز دارند، مثل آنچه در کار مادرانشان تجربه می‌کردند.
جنی می‌گوید : «آن‌ها به معنای واقعی کلمه به شما وابسته هستند. آن‌ها همراه ما می‌خوابند، در یک‌تخت کنار ما می‌خوابند، هرجایی برویم همراه ما می‌آیند. این دیوانه کننده است! شما یک شامپانزه دارید که بسیار وابسته‌تان است و همیشه و همه‌جا همراهتان می‌آید ، البته اگر بیشتر از یکی نباشد !»
خانواده‌ی شامپانزه‌ای دسموند همچنان در حال گسترش است. آن‌ها در تلاش‌اند تا به مکانی جدید با امکانات بهتر منتقل شوند. زمینی با 40 هکتار وسعت تا بتوانند شرایط طبیعی زندگی را بیشتر برای شامپانزه‌ها شبیه‌سازی کنند.
جیل می‌گوید : «هر حیوانی در خانه‌ی ما بدون توجه به گونه‌اش ، بخشی از خانواده‌ی ماست. اما در مورد شامپانزه‌ها، آن‌ها بسیار بیشتر به انسان‌ها شباهت دارند. درست مثل این است که بچه داشته باشید.»
منبع: bbcearth.com
